"Tutkularımı öldürmek ve kendimi başkasıyla kıyaslamak, günlük hayatımda artık bir vazgeçilmez. 18 yaşlarındayken sosyofobi oluştu bende. Evet tam o aralar günden güne bulandı zihnim.
Ailem de geldi, deliler koğuşuna ilk gidişimde. Terapi seansına birlikte girdik, dediler ki 'onu artık tanıyamıyoruz bile.'
Ben bile kendimi tanıyamıyorum, o zaman kim tanıyacak?
.....
@hiddenuser: Neden?
@hiddenuser: O senin kendi adın. Seni tamamlayan isim.
@hiddenuser: Yine sık gelmiyorsun. Bir şeyler oldu değil mi?
(Görüldü)
@hiddenuser: En son disiplin suçu aldığını biliyorum ve sırf bunun için
(Görüldü)
@hiddenuser: Gelmiyorsun
değil mi?@shadow yazıyor...
@hiddenuser: O evde neler oluyor?
@shadow çevrimiçi
@hiddenuser: Sürekli yalnız başınasın, konuşmuyorsun.
(Görüldü)
@hiddenuser: Herkes yemek yerken sen neden yemek yemiyorsun?
@hiddenuser: O evde bir şeyler oluyor değil mi?
@hiddenuser: Orada güvende değilsin.
(Görüldü)
@hiddenuser: Min Yoongi.
@shadow: Sakın.
@hiddenuser: Ismini görmeye tahammülün yok, neden diğerlerine sessiz kaldın?
@shadow yazıyor...
@hiddenuser: Seni devamli izliyorum, diyecek bir cevabın asla yok değil mi?
@shadow yazıyor...
@shadow: Beni dikkatli izle.
Hüzün beni yarattı.If you can go to him but be prepared to bleed.
Ona gidebilirsin ama kanamaya hazır ol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tear |myg| [Tamamlandı]
Teen Fiction"Aynı hayali kurmuş olsakta o hayal, hayal olarak kaldı sonunda. Kalbim zaten paramparça, yakıp küle çevir. Böylelikle ne acı ne pişmanlık, hiç biri geriye kalmasın."