Tear |myg| [Tamamlandı]

'24'

"Anlat."

Genç adam öfke dolu sesle yanındaki tanıdık yüze bakmamaya çalışırken beyninde dönüp dolaşan sözler, görüntüler, mesajlar... şimdi hepsi rayına oturmuştu.

Görmek istemediği bir yüz vardı. Sevgisini sadece bir kadına bahşetmiş biri olarak hayal kırıklığı yaşadığı kalbini bir daha kimseye açmadı. Onu görmek istemiyordu, çünkü en zor zamanında yalnız başına bırakmıştı kendisini. Genç adam birçok zorlukla tek başına mücadele etmeye çalışmıştı. Fakat beynini kemiren düşünceler onu her defasında zorluyor yine aynı yere gelmesine sebep oluyordu. Her gün o evden çıkarken bir ruhtan farksızdı.

Düşüncelerini yoran birçok düşünce artık düşünmesini, düşünerek hareket etmesini engelliyordu. Acı çekiyordu, Yoongi.

Yoongi.

Bu ismi her işittiğinde çılgına dönüyordu. Bu isim onun yeniden çabalayarak çıktığı o basamaklardan aşağı itiyordu. Bu isim onun nefreti olmuştu. Bir lakap kullanmaya karar vermiş olsa da o isim üzerine kene gibi yapıştığından kurtulamamıştı.

O isim geçmişini defalarca gözler önüne seriyordu. Nefretini defalarca körüklüyordu.

"Iyi değildin..."

Aradan geçen dakikalar sonunda genç kız söze başladığında sıkıca kapattı gözlerini Yoongi. Acı verici her şey zihninde bir bir dönüyor, parmakları üzerindeki çizikleri sızlıyordu.

"Yardım etmek istedim. Iyi olmanı istedim."

Sabır dilercesine gözlerini kapatan genç adam sakin kalmak adına içinde savaş veriyordu şimdi. Evet dinlemeyi reddetmişti. Bunu kaldırmak istemiyordu, artık hiç bir şey istemiyordu.

Tükenebilir miydi bir insan?

O çoktan tükenmişti işte.

Bir cam parçası gibi kırık olan kalbinin parçaları göğsünü ağrıtıyordu. Şakaklarına giren sancı bile göğüs kafesinin ağrısını bastıramıyordu.

Hızla ayağa kalktı. Titrediğini hissediyordu çünkü.

"Yemin ederim tek amacım yardım etmekti Yoongi-"

"Sus." dedi genç kadın söylediği isimle çoktan pişman olurken. O isim daha da berbat bir hale sokmuştu benliğini. Boğuluyormuş gibi hissediyordu ve durmadı, genç adam düşüncelerinden kabusu olan o isimden kaçmak için var gücüyle koşmaya başladı. Alev alev yandığını hissediyor, uzuvlarına kadar titriyordu. Hafif esen rüzgar bile tenini bir tokat gibi acıtıyordu şimdi.