Tear |myg| [Tamamlandı]

'18'

"Artık kokunu dahi hatırlamıyorum ama bir saniye. Bir yerlerden tanıdık geliyor bu koku, anılar tekrar canlanmak üzere. Işte kafamı çevirip, büyük bir gülümsemeyle yaklaşan seni görüyorum."

...

Bugün oldukça stresli hissediyordum.  Beklemediğim şeyler yapıp duruyordu. Hala anlayabilmiş değildim, yazdığım şeylere karşı tehditkar cümleler kurmuştu fakat bu bir yana dediği gibi beni bulabileceği aklımdan geçmezdi. Hiç bir açık vermememe rağmen nasıl bulabilmişti anlayamıyordum. Benim hakkımda ne tür bilgiler edilebilmişti ki?

Ah, hatırlamadığım bir günah mı işlemiştim yoksa?

"İlla ayağına mi gelmem gerek ya."

Sesini duymamla karaladığım defterden başımı kaldırmam bir oldu.

"Ne?"

Boş bulunarak sorduğum soru tuhaf bir şekilde yüzünde bir sırıtış oluşturmuştu.

"Yürü kimya laboratuarına gidiyoruz."

Sınıfın ortasında yüksek çıkan sesi etraftaki insanların bize bakmasına neden olurken sessiz kalarak eşyalarımı alıp sınıftan çıktım. Neden böyle davranmak zorundaydı? Ona yazmamı istemiyor olabilirdi ama bu şekilde davranması kalp kırıcıydı.

"Çocuk gibi davranıyorsun ve bu canımı sıkıyor." dediğinde kucağımda olan kitaplarımı parmakuçlarımla sıkmıştım. Bugün arti olarak kalp kırmaya karar vermişti heralde.

Omzu üzerinden baktığında birkaç saniye yan profilinde oyalandı gözlerim. Benden güzel olduğunu düşünmek kendime haksızlık sayılmaz değil mi?

Öyle bile olsa bu profil her zaman kalbimi eritiyordu.

"Yine sessizsiniz gizli kullanıcı?"

Irileşen gözlerimle hemen önüme dönerek sessiz kaldım. Tanrı aşkına fark edilmiş miydim? Ah! Bu çok utanç vericiydi, bu çok fazla utandırıcıydı.

"Ne o?" Aniden adımları durduğunda başımın göğsüne çarpması utancımı ikiye katlamıştı. Kendimi hızla geri çektiğimde yüzüne o sinir bozucu sırıtmasını yerleştirdi. 

"Bu isim sana çokta yabancı sayılmaz değil mi?"

Tam olarak yüzüme doğru edildiğinde gözlerinin içindeki beyazların kırmızı damarlarla kaplı olduğunu görmüştüm. Sertçe yutkunarak,
"N-Ne?" diyebilmiştim sadece. Fakat bu kekeleyişim onun yüzündeki sırıtmayı genişletmiş aynı zamanda söylediği sözler şaşkınlığıma neden olmuştu.

"Ne de olsa sabah akşam izliyorsun değil mi?"