Genç adam titreyen bedenini sabit tutmaya çalışarak karşısında dudaklarını yiyen kızdan bir cevap bekliyordu. Düşünceleri öyle birbirine girmiş gibi hissediyordu ki ne yapması gerektiğini dahi bilmiyordu şimdi. Gitmek istiyordu, uzaklaşmak istiyordu fakat adım atacak gücü bacaklarında bulamıyordu. Zihni bulanık bir sudan çok farksızdı şu an. 'Bilmediğim ne var' diye soruyordu zihni kendine sadece. Iyi hissetmek için birtakım düşüncelere yormaya çalışıyordu aklını fakat bok gibi hissetmekten daha beter bir hal alıyordu.
"Sana kışkırtıcı birçok mesaj attım, biliyorum." diye başladı söze genç kız. Genç adam atılan mesajları hatırladığında büyük bir öfkeyle sıktı yumruğunu.
"Sadece beni bulmaktan seni caydırmaya çalışıyordum. Çünkü canın daha fazla acırdı... şimdi olduğu gibi."
Sesi sonlara doğru kısılırken yine de sessiz kaldı genç adam. Çok sinirliydi dile getireceği tek şeyin küfür olduğunu bildiği için susuyordu.
"Seni bırakmak zorunda kaldım."
"Yalan söyleme." dedi o an. Öfkeden dişlerini birbirine kenetleyerek konuşmuştu.
"Yemin ederim bilmiyordum,Yoong-" söylediği isimle hatasını hemen anlayan genç kız dilini ısırarak, "Suga..." diye düzeltti cümlesini. Genç adamın neden o ismi sevmediğini adı gibi biliyordu. Onunla hiç buluşma fikri dahi aklında yoktu fakat ne halde olduğunu görmüştü ve onunla yüz yüze gelmezse hiç bir gerçeği mesaj yoluyla anlatamazdı. Şimdi onun karşısında ne kadar zor durumda olduğundan habersizdi genç adam. Genç kız biliyordu, kendisinden tonlarca acı çekenin o olduğunu biliyordu ama gerçekleri anlatmak zorundaydı şimdi. Aksi taktirde geç kalacağının farkındaydı.
"29 Kasım 2015..."
Genç adam tanıdık gelen bu tarihle irileşmiş gözlerini genç kıza çevirdi hızla. "Gözlerim önünde canının acısını izledim." dedi genç kız ağlamamak için yumruklarını sıkarak. Çünkü ağlarsa hiç bir şey anlatamazdı. "Neden sürekli o evde bir şeyler olduğunu yazdığımı sanıyordun?" diye devam ederken genç adam şaşkınlığına engel olamıyordu.
"Her gün kavga gürültü vardı o lanet olası evde."
Öfkeyle burnundan soluyan genç kız neden gitmek zorunda kaldığını anlatmak için derin bir nefes bıraktı dışarı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tear |myg| [Tamamlandı]
Novela Juvenil"Aynı hayali kurmuş olsakta o hayal, hayal olarak kaldı sonunda. Kalbim zaten paramparça, yakıp küle çevir. Böylelikle ne acı ne pişmanlık, hiç biri geriye kalmasın."