Part 16

789 86 4
                                    

Perth နဲ႔ Saint ကသူတို႔အေမကိုဖက္ၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္
Mom : သားတို႔အဆင္ေျပေျပေနၾကေနာ္
Saint : သြားေတာ့မယ္ေနာ္ အေမ
Mae က Plan နားကိုလည္းသြားၿပီး Plan ကိုဖက္ထား
လိုက္တယ္
Mom : သားလည္းဂ႐ုစိုက္ပါ ေနာက္လည္းလာလည္ပါ
Plan : ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါ
တယ္
Mom : သြားၾကေတာ့ ေနာက္က်ေနမယ္
Perth : Saint ေပးေလ ငါသယ္ေပးမယ္
Saint က Perth ဆြဲကိုင္လိုက္တဲ့အိတ္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ဆြဲလုလိုက္တယ္
Saint : ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာသယ္လိုက္မယ္
   Saint မ်က္ႏွာကလည္းေအးတိေအးစက္နဲ႔ ......
Plan  : ဘာရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ
Perth : Saint တစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုပဲ အရင္ကဆိုကပ္ခၽြဲ
             ေနတဲ့ကေလးက အခုေရွာင္ဖယ္သြားသလိုပဲ
Plan  : သူ႔အေမနဲ႔ျပန္ခြဲခါစမို႔လို႔ေနမွာပါ မင္းကလည္း
           လာစမ္းပါ
    ေလယာဥ္ေပၚမွာလည္း ေဘးျပတင္းေပါက္ကိုပဲေငး
ၾကည့္ေနတာ ...... တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေမးၾကည့္လိုက္ခ်င္
တယ္ " မင္းတစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား " ..... ဒါေပမယ့္လည္း
ေမးလိုက္မွ သူပိုၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
Saint : ဘာလို႔အဲ့ေလာက္လူကိုၾကည့္ေနတာလဲ
   သူ႔ကိုအေငးလြန္တာသိသာသြားသလား ......
Perth : ဟင္ ...... ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေရေသာက္မလား
Saint : မေသာက္ေတာ့ပါဘူး
Perth : ေရမဆာဘူးေပါ့ ေခါင္းကိုက္ေနရင္ခဏအိပ္လိုက္
            ေလ ကိုကိုေရာက္ရင္ႏိုးလိုက္မယ္
    အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ သူကၽြန္ေတာ့္ကိုေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္ .... စကားလည္းေသခ်ာမေျပာဘဲ အခန္းထဲခ်က္ခ်င္း
ဝင္အိပ္ေနတာ ဒီကေလးေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား
Girl  : သခင္ေလး ဘာလုပ္ေနတာလဲ
   မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာထူးထူးဆန္းဆန္း Perth ကိုျမင္လိုက္ရလို႔ ေကာင္မေလးကအနားကိုပ်ာယာခတ္ၿပီးေရာက္လာ
ေတာ့တာပဲ
Perth : အာ ..... သံပုရာရည္ေဖ်ာ္ေနတာပါ
   စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ ဇြန္းကိုကိုင္ၿပီး ေမႊေခါက္လိုက္တယ္
Girl  : ကၽြန္မလုပ္ေပးပါ့မယ္
Perth : ရတယ္ .... ကို႔ဘာသာလုပ္စရာရွိတာလုပ္ ဒီကိုအာ  
           ႐ုံမစိုက္နဲ႔
    ေဒါက္ ေဒါက္ ...... တံခါးေခါက္ေတာ့လည္းဘာသံမွမ
ၾကားရဘူး အခ်ိန္ၾကာတဲ့ထိလာလည္းမဖြင့္ဘူး
Perth : Saint .... အိပ္ေပ်ာ္ေနတာထင္တယ္
    သံပုရာရည္ခြက္တင္ထားတဲ့ ဗန္းက္ိုအခန္းေရွ႕ကခံုေပၚ
မွာတင္ၿပီးထြက္သြားလိုက္တယ္
ဘယ္သူၾကားႏိုင္မွာလဲ အထဲမွာတံခါးကိုမွီၿပီးငိုေႂကြးေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ငိုေႂကြးသံကို ......
ဘယ္လိုမွနားမလည္ႏိုင္ဘူး အခုထိလည္း လက္မခံႏိုင္ေသးဘူး ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္ကုန္တာလဲ ဘာေတြကမွားယြင္းေနတာလား ကၽြန္ေတာ္လား ကိုကိုလား......
Saint : ဒါကဘယ္သူထားခဲ့တာလဲ
   Saint ကအခန္းေရွ႕ကခြက္ကိုကိုင္ၿပီး လွမ္းေမးလိုက္
တယ္
Girl : ေန႔ခင္းကတင္ သခင္ေလး Perth ကိုတိုင္ေဖ်ာ္ေန
         တာေတြ႕မိပါတယ္ .... သူေသာက္ဖို႔ေဖ်ာ္ေနတယ္
          ထင္တာ လက္စသတ္ေတာ့ သခင္ေလးအတြက္ကို
          ၾကာသြားလို႔မေကာင္းေတာ့ဘူးထင္တယ္ အသစ္
          လုပ္ေပးရမလား
Saint : ရတယ္ ငါမေသာက္ခ်င္ဘူး
Uncle : Saint .... သားေန႔ခင္းကလည္းထမင္းမစားေသး
            ဘူးမလား ေအာက္ထပ္မွာ Perth ကသားကိုေစာင့္
           ေနတာ ထမင္းအတူစားဖို႔ေလ
Saint : ကၽြန္ေတာ္မဆာလို႔ ဦးေလး ..... ဆာမွပဲဆင္းစား
            လိုက္ပါ့မယ္ ကိုကို႔ကိုစားႏွင့္ဖို႔ေျပာလိုက္ပါ
    Saint ဘာျဖစ္ေနတာလဲ .... အစားဆိုအငမ္းမရတဲ့သူကထမင္းအတူစားဖို႔ကိုျငင္းတယ္ ေန႔ခင္းကလည္းဘာမွ
မစားရေသးဘူးေလ သူဘာျဖစ္ေနတာလဲ
တကယ္ေနမေကာင္းလို႔လား ..... မျဖစ္ေသးပါဘူး သြား
ၾကည့္မွပါ
Uncle : ဘယ္သြားဖို႔လဲ
Perth  : Saint ၾကည့္ရတာေနမေကာင္းဘူးထင္တယ္ သူ
             အစားအေသာက္ပ်က္ေနတာမေကာင္းဘူး သြား
              ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္
   ဒါေပမယ့္ ဦးေလးႀကီးက Perth ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးကာဆီး
လိုက္တယ္
Perth : ဘာလုပ္တာလဲ
Uncle : ၾကည့္ရတာ သူေနေကာင္းပါတယ္ .... စိတ္ထဲမွာ
             တစ္ခုခုခံစားေနမိလို႔ ဖိအားမ်ားေနတယ္ထင္ပါ
             တယ္ လႊတ္ေပးထားလိုက္တာမေကာင္းဘူးလား
              Perth ......
Perth : ဒါေပမယ့္ .....
Uncle : အဆင္ေျပသြားမွာပါ ခဏတာလႊတ္ေပးလိုက္ပါ
     မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ Saint အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုတဲ့စိတ္
နဲ႔ပဲႏိုးလာခဲ့တယ္ .....
Perth : Saint ေရာ .... မထေသးဘူးလား
Uncle : ခုနကပဲ ကားေမာင္းၿပီးေက်ာင္းကိုထြက္သြားပါၿပီ
Perth : ဘာ .... သူ႔ဘာသာေမာင္းသြားတာလား
Uncle : ဟုတ္ပါတယ္
Perth : ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာမေျပာတာလဲ ဒီတိုင္း
            လႊတ္ေပးလိုက္ရလား လာေျပာမွေပါ့ ဒီအခ်ိန္
            ေက်ာင္းသြားခ်ိန္မွမဟုတ္တာ
Uncle : တားလို႔မရလိုက္လို႔ပါ
Perth : ဟာ .... ျပသနာပဲ
   Perth ကတိုင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ကားေသာ့ကိုခ်က္ခ်င္း
ဆြဲယူလိုက္တယ္
Dad   : ဒါဘယ္လဲ
    ခပ္မာမာလွမ္းေအာ္လိုက္တဲ့ အေဖ့ရဲ႕အသံ .....
Perth : Saint ေနာက္လိုက္သြားမလို႔ပါ သူအခုမွေမာင္း
            တတ္ခါစဆိုေတာ့ ..... တစ္ခုခုျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ
Dad  : သူကမင္းသိခဲ့တဲ့ကေလးေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး
           လိုက္သြားဖို႔မလိုဘူး လႊတ္ထားလိုက္ မင္းပူေနစရာ
           မလိုဘူး
    ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔မျဖစ္ႏိုင္
ေတာ့ဘူး ...... ပူပန္စိတ္ႀကီးနဲ႔ပဲၿမိဳသိပ္ေနရတယ္
Jesi : နင္မွိုင္ေနတယ္ေနာ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
Pond : ဟုတ္တယ္ ေဟ့ေကာင္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
Saint : ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဒီတိုင္းငါစိတ္ညစ္ေနလို႔ပါ
Jesi  : ငါတို႔ကိုရင္ဖြင့္မွနင္စိတ္ေပါ့သြားမွာေပါ့
Saint : ရင္ဖြင့္ခ်င္ေပမယ့္ ငါေျပာလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္
            ငါစိတ္ညစ္ေနတာပဲသိတယ္
Pond : စိတ္ညစ္ေနတာေတြကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္ဖို႔ ငါ့မွာ
            တစ္လမ္းရွိတယ္ လုပ္မလား
   ဟိုေလွ်ာက္လိုက္ ဒီေလွ်ာက္လိုက္နဲ႔ လည္းကၽြန္ေတာ့္ပူ
ပန္စိတ္ကိုမေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ဘူး နာရီတၾကည့္ၾကည့္ကဆို
ပိုေတာင္ပူပန္စိတ္မ်ားလာေစတယ္ ပံုမွန္ထပ္ ၂ နာရီ
ေလာက္ေနာကိက်ေနၿပီ သူျပန္မလာေသးဘူး
Uncle : ဖုန္းဆက္လို႔ရလား
Perth : မရဘူး ဆက္ေနတာပဲ မကိုင္ဘူး သူတစ္ခုခုျဖစ္
            ေနတာလား ဘာလုပ္ရမလဲမသိေတာ့ဘူး
             ဟာ !!!!! ဖုန္းကလည္းဆက္မရဘူး
Uncle : ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
Perth : သိၿပီ အဲ့ဒါကိုေမ့ေနတာ သူမသိေအာင္သူ႔ဖုန္းထဲ
            GPS ခိုးထည့္ထားတယ္
   ျပေနတဲ့ေနရာကပဲလြဲမွားေနတာလား .... တည္ေနရာျပေနတာက Club တဲ့လား ......
ေမွာင္ေတာင္ေတာင္ စလိုက္မီးေတြၾကားမွာ Saint ကိုလိုက္ရွာေနခဲ့တယ္ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ၾကည့္တာ
မေတြ႕ေသးဘူး
Jesi : Cheers ......
   အရက္ခြက္ခ်င္းတိုက္ၿပီးမူးေနၾကတဲ့ လူတစ္စုထဲမွာ
Saint တဲ့လား ..... သူဘာလို႔အခုလိုမူးေနတာလဲ
ဘာကိုမွမျမင္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေဒါသစိတ္နဲ႔သူ႔ပခံုးကိုဆြဲယမ္း
လိုက္တယ္
Perth : Saint .....
   သူျမင္ေနရတာ တကယ္ Saint ပဲ ... ဒါေပမယ့္ သူမူး႐ူး
ေနတာ အရင္ကေလးမဟုတ္ဘူး
Perth : Saint မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ
Saint : အာ .... ဘယ္သူလဲလို႔ ကိိုကိုပဲ .... Jesi Pond ဒါငါ့
           ကိုကိုေလ
   မူး႐ူးေနတာပဲ စကားေတာင္ေလလံုးမကြဲေတာ့ဘူး
ေဒါသျဖစ္လာရင္စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ဆြဲထိုးမိေတာ့မယ္
Perth : Saint !!!!!!!
    ေဒါသတႀကီးနဲ႔ေအာ္လိုက္တာ သီခ်င္းသံကိုေတာင္လႊမ္းသြားႏိုင္လား
Perth : မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ဟမ္ .... မင္းဘယ္တုန္းက
           ေသာက္ဖူးလို႔လဲ လာ အိမ္ျပန္မယ္
   လက္ကိုဆြဲကိုင္လိုက္ေပမယ့္ Saint က႐ုန္းလိုက္တယ္
Saint : သြားစမ္းပါ ဘာအိမ္လဲ အိမ္မရွိဘူး
Perth : ဟာ !!!!! ငါေဒါသထြက္လာၿပီ မင္းကိုလိုက္ခဲ့လို႔
            ေျပာေနတယ္ေနာ္ Saint
Saint : မလိုက္ႏိုင္ဘူး လံုးဝမလိုက္ႏိုင္ဘူး ဖယ္ပါ
Perth : Saint ..... Saint
    တစ္ခါေခၚလည္းမၾကား ႏွစ္ခါေခၚလညိးမၾကား
အရမ္းစိတ္ေတြကထိန္းမႏိုင္ေတာ့ဘူး သူ႔ကိုၿငိမ္သြားေအာင္ဆြဲထိုးဖို႔ လက္သီးကလည္းမျပင္ခ်င္ပဲျပင္ေနမိတယ္
Perth : Saint !!!!!
    ေနာက္ဆံုးေခၚတာေတာင္အေရးမလုပ္ဘူး
" ခြမ္း " အားအျပည့္နဲ႔ ေဘးကတိုင္ေပၚကမွန္ေတြကိုထိုး
ခြဲလိုက္မိတယ္
မွန္ကြဲစေတြနဲ႔ေသြးေတြက်ဆင္းလာေတာ့မွ အားလံုးလည္း
ၿငိမ္သက္သြားၿပီး သူ႔ဆီအာ႐ုံစိုက္လာၾကတယ္
အဓိကက Saint ေပါ့ .... ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔ေငး
ၾကည့္ေနတယ္
Saint : ကိုကို ......
    လက္သီးတစ္စံုကိုဆုပ္ထားၿပီးမွ ေဒါသကိုေျဖရွင္းဖို႔
သက္သက္ဒီေကာင္ေလးကို နာက်င္ေအာင္မထိုးႏိုင္ပါဘူး
သူမနာက်င္ဘဲ သူ႔ကိုသိျမင္ႏိုင္ေအာင္အေကာင္းဆံုးလမ္း
ကိုေရြးလိုက္တာပါ
Perth ကေသြးေတြစီးက်ေနတဲ့ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုကမ္း
ေပးလိုက္တယ္ .... ေသြးေတြစီးက်ေနတာကို လန္႔ၿပီးပဲ
Saint ၾကည့္ေနမိတယ္ ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္
Perth : အိမ္ျပန္ရေအာင္ ကေလးေလး ဒီလိုေနရာကမင္း
            အတြက္မဟုတ္ပါဘူး အိမ္အတူျပန္ရေအာင္ေနာ္
               Part 16 ( the end )
                                  

ကိုကို႔ရဲ႕ ကေလးေလး Where stories live. Discover now