ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အိမ္မက္တစ္ခုပဲရွိခဲ့တယ္......
ကၽြန္ေတာ္ဒီေကာင္ေလးကိုခ်စ္တယ္ သူနဲ႔အၿမဲတမ္းေနခ်င္တယ္.... မနက္မိုးလင္းရင္ေဘးမွာသူ႔ကိုျမင္ေနခ်င္
တယ္
Saint : ကၽြန္ေတာ့္ကိုဘယ္အခ်ိန္ထိၾကည့္ေနမွာလဲ မထ
ေသးဘူးလား
ေနေရာင္ေတြျဖာက်ေနတဲ့သူ႔ပါးေလးကို မနက္တိုင္း
ကိုင္မယ္
Perth : မင္းကိုၾကည့္ရတာ မဝေသးလို႔ဒီတိုင္းေလးေနခ်င္
ေသးတယ္
Saint ကကေလးေလးလို Perth ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္ၿပီး
ဖက္ထားလိုက္တယ္.... Perth ကလည္းသူ႔နဖူးေလးကို
တစ္ခ်က္နမ္းရင္းနဲ႔ေပါ့
Perth : Saint.... မနက္စာစားလို႔ရၿပီ ထိုင္ေလ
မနက္တိုင္း သူ႔အတြက္မနက္စာျပင္ေပးခ်င္တယ္
Saint : ခြံ့ေကၽြးပါလား.....
ထမင္းစားပြဲဝိုင္းမွာ ႏွစ္ေယာက္အတူရီေမာသံေတြနဲ႔
နံနက္ခင္းတိုင္းကိုျဖတ္သန္းခ်င္တယ္
သူစာက်က္ခ်ိန္ဆို အနားကေနဖက္ထားၿပီးအင္အားေတြေပးခ်င္မိတယ္
Saint စာၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ Perth ကအေနာက္ကေနသိုင္း
ဖက္ထားလိုက္တယ္
Saint : ကိုကို.... ဘာလုပ္တာလဲ
Perth : ဖက္ထားတာေလ စာလုပ္ပါ
Saint : ကိုကိုကဒီလိုဖက္ထားမွေတာ့ ဘယ္လိုစာက်က္ရ
မွာလဲ.....
Perth : ဒါဆိုလည္း...... အခ်ိန္ေတြကိုတစ္ျခားတန္ဖိုးရွိ
ေအာင္သံုးမလား
သူဖက္ထားတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ပါးေလးကို႐ွဴိက္နမ္း
လိုက္တယ္
Saint : မလုပ္နဲ႔.... မနက္စာေမးပြဲရွိတယ္
Perth : ဟုတ္လား
Saint : အင္း
တစ္ေနကုန္ သူ႔အျပံဳးေလးေတြနဲ႔ရွင္သန္ခ်င္တယ္
ညဘက္ဆို သာယာလြန္းတဲ့ည႐ွဳခင္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး
ၾကယ္ေလးေတြကိုေရတြက္ခ်င္တယ္
Saint : ၾကယ္ေလးေတြအမ်ားႀကီးပဲ လွလိုက္တာ
Perth : မင္းေလာက္မလွပါဘူး
Saint : ဟားဟား.... ေနာက္တယိေနာ္
Perth : တကယ္ေျပာတာပါ မင္းေပ်ာ္ရဲ႕လား ကိုတို႔အခုရွိ
ေနတဲ့ေနရာက ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲအတြက္ဆိုရင္
မင္းပ်င္းေနမလား.... ကေလးေလး
Saint ကအျပံဳးေလးနဲ႔ Perth ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုတစ္
ခ်က္ေလာက္ထိနမ္းလိုက္တယ္
Saint : အေျဖေတြမေပးခ်င္ဘူး အၿမဲဒီလိုေနရေအာင္လို႔ပဲ
ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္.....
တစ္ျခားဘာအပူအပင္မွမရွိတဲ့ ေနရာေလး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲရွိေနႏိုင္မယ့္ေနရာေလး..... ဘာပကာသနမွ
မရွိတဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ေနခ်င္ခဲ့တာ
ဒီလိုမ်ိဳးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုျပသနာေတြေအးခ်မ္းခဲ့ရင္
ရလာႏိုင္မယ္လို႔ထင္ခဲ့မိတာ..... မွားသြားတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝက အထီးက်န္မႈေတြနဲ႔ျပည့္ေနခဲ့တာ
Perth ေသဆံုးမႈကို မတားဆီးႏိုင္ခဲ့လို႔ ေမွာင္မည္းေနတဲ့အ
ခန္းက်ဥ္းထဲမွာပိတ္ေလွာင္ခံထားရတာ တစ္ရက္နဲ႔ေန႔တစ္
ဝက္.....
က်ြီ..... အခန္းတံခါးကိုလူတစ္ေယာက္ကလာဖြင့္လိုက္
တယ္ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္လို႔ဒူးေတြေတာင္တုန္တယ္
ေခါင္းမေဖာ္ရဲဘူး
ကၽြန္ေတာ့္နားကိုေလွ်ာက္လာတာ သူေဌးႀကီး......
Dad : Ae.....
သူကၽြန္ေတာ့္ကိုသတ္ေတာ့မွာလား.... တစ္ခုခုလုပ္မွာ
လား ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္
Dad : ငါ့ကိုၾကည့္စမ္း.... ေဟ့ေကာင္
သူေအာ္လိုက္တာနဲ႔ ေခါင္းကခ်က္ခ်င္းေမာ့ၾကည့္ၿပီး
သားပဲ..... ေၾကာက္လို႔ပါ
သူေဌးႀကီးက ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕မွာထိုင္ၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္ကို
လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေဘးဘယ္ခါၾကည့္ေနတယ္
Dad : ေသခ်ာနားေထာင္ ငါ့သားေသဆံုးမႈမွာမင္းမတား
ႏိုင္ခဲ့လို႔ မင္းအျပစ္ရွိတယ္.... ငါမင္းကိုသတ္ေတာင္
ျပစ္ခ်င္တယ္
Ae : မသတ္ပါနဲ႔.... အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးပါ
Dad : မင္းကိုမသတ္ေစခ်င္ရင္ ငါ့စကားအတိုင္းနား
ေထာင္ရမယ္ ၾကားလား
Ae : ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္..... အ...အကုန္လုပ္ေပးပါ့မယ္
Dad : မင္းဒီေန႔ကစၿပီး.... မင္းနာမည္က Perth
မင္းငါ့သားေနရာမွာေနရမယ္
ငိုေႂကြးေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြေတာင္ရပ္တန္႔မိၿပီး အံ့ၾသ
သြားတယ္ နားၾကားမ်ားမွားေနသလား..... သူဘာေတြ
ေျပာေနတာလဲ
သူေဌးႀကီးေနာက္ကေန လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုအတူဝင္လာ
ခဲ့တယ္.... စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္တစ္စံုကို
အိမ္ထဲခ်နင္းခဲ့လိုက္တယ္
ပထမဆံုးေတြ႕လိုက္ရတာက အလုပ္သမားအားလံုးက
ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုဦးၫြတ္ၿပီးအ႐ိုအေသျပဳၾကတယ္
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အေဖပါပါေနမယ္လို႔မထင္မိဘူး
Ae : အေဖ.....
ေအာ္ေခၚၿပီး အေဖ့နားကိုေျပးၿပီးဖက္လိုက္တယ္
Ae : အေဖ.....
Uncle : သခင္ေလး.... လူမွားေနပါၿပီ ဘာလို႔ကၽြန္ေတာ့္
လိိုနိမ့္က်တဲ့သူကို.....
" ျဖန္း " အေဖ့ကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနရာကေန ခံစားလိုက္ရ
တဲ့လက္ဝါးတစ္ခ်က္က ေက်ာျပင္ကိုေအာင့္ခနဲပဲ
Ae : အား.....
Dad : မင္းကိုဘာေျပာထားလဲ မင္းက Perth မင္းကငါ့
သား.... ေနာက္ဒီလိုလုပ္တာနဲ႔မင္းအေသပဲ
ၾကားလား.....
Ae : ဟုတ္... ဟုတ္ကဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အေဖကိုေတာင္ အေဖလို႔ထပ္မေခၚႏိုင္ဘူး
အဝတ္အစားေကာင္းေကာင္းဝတ္ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ Perth နဲ႔မတူေအာင္ဝတ္ရင္အၿမဲ အ႐ိုက္ခံရတယ္....
အစားအေသာက္ေကာင္းေကာင္းစားရေပမယ့္ ဇြန္းခရင္း
ကိုေကာင္းေကာင္းမကိုင္ႏိုင္ရင္ အဲ့ေန႔အတြက္ထမင္းမစားရဘူး......
ကုတင္ေကာင္းေကာင္းမွာအိပ္ရေပမယ့္ ညတိုင္းကေျခာက္ျခားလို႔မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး......
အေဖကသူသင္ေပးတာကို တတ္ေအာင္မလုပ္ရင္ အၿမဲ
အထိုးခံရတယ္......
အဲ့လိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝက အထီးက်န္လာခဲ့တယ္.....
အျပံဳးေတြအသက္မဲ့လာခဲ့တယ္......
တကယ့္ Perth ရဲ႕ဘဝေကာင္းရဖို႔ အတုအေယာင္ Perth
ကႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစေတးခံခဲ့ရတယ္.....
အခုထိလည္း ကၽြန္ေတာ္ျပန္ရေနတာ Saint ရဲ႕မုန္းတီးမႈ
ေတြနဲ႔.... ရြံရွာစက္ဆုပ္မႈေတြပဲမလား
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝက ဘယ္ေတာ့မွဒီအထီးက်န္မႈေတြဆီက
လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရွိမွာလဲ.....
...... အဲ့လိုမေတြးထင္ပါနဲ႔ ကိိုကို......
ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုကိုေန႔တိုင္းေမွ်ာ္ေနခဲ့တာပါ
အိမ္အဝင္လမ္းကို အၿမဲတမ္းၾကည့္ေနခဲ့တာပါ
တစ္ျခားကေလးေတြလိုေဆာ့ကစားေနတာမဟုတ္ဘူး
ကတိအတိုင္း ကိုကိုလာမွာကိုေစာင့္ေနတာပါ
Mom : Saint.... သားေလးအိမ္က္ိုလြမ္းေနလို႔လား
ထမင္းလည္းေသခ်ာမစားဘူး
Saint : ကိုကို႔ကိုလြမ္းတယ္..... ကိုကိုကလိုက္လာမယ္လို႔
ကတိေပးခဲ့တယ္
Mom : ကိုကိုဆိုတာက......Ae လား
သား Ae ကိုလြမ္းေနတာလား
Saint ကသူ႔အေမကိုဖက္ၿပီးငိုလိုက္တယ္.....
Saint : ဟုတ္တယ္ သားဘယ္သူ႔ကိုမွမလြမ္းဘူး
ကိုကို Ae ကိုလြမ္းတယ္......
Mom : သားေလးရယ္..... Ae ကသားေနာက္ကိုဘယ္လို
လိုက္လာႏိုင္မွာလဲ သူသားကိုစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္
ျဖစ္ေအာင္ေျပာလိုက္တာပါ....
Saint : မဟုတ္ဘူး ကိုကိုကကတိေပးထားတာ.....
Mom : သားမေစာင့္ပါနဲ႔.... သားေလးပင္ပန္းပါတယ္
ေမေမနဲ႔အတူေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၾကမယ္ေလေနာ္
လိမၼာပါတယ္ ေမေမ့သားငယ္ေလးက......
ေမေမကေျပာလည္း ပထမဆံုးအႀကိမ္စကားနားမ
ေထာင္ခဲ့တာပဲ.... ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္းေမွ်ာ္ေနခဲ့တယ္
ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုဖိစီးမႈဒဏ္ကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို႐ုတ္တရက္
ေဆး႐ုံတင္ရတဲ့အထိ အဖ်ားႀကီးေစခဲ့တယ္
Mom : သားေလး.... ေမေမရွိတယ္ေနာ္
ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုးေတြေမွးမွိန္မသြားခင္ ေမေမ့ကိုျမင္
ခဲ့ေပမယ့္.... ကၽြန္ေတာ့္အသိကေတာ့ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္
ကိုကို႔ကိုျမင္ခြင့္ေပးလိုက္ေလသလား....
Ae : Saint..... ကိုကိုရွိတယ္ေနာ္
အဲ့ဒါေနာက္ဆံုးပါ.... ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ကိုကိုဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲရွင္သန္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ
ကၽြန္ေတာ္ႏိုးလာတာနဲ႔ သူ႔က္ိုမသိေတာ့ဘူး.....
Ae ဆိုတာ..... ကၽြန္ေတာ့္အသိထဲကေနလံုးဝေပ်ာက္ကြယ္
သြားခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္အခုေရာ ျပန္လည္ရွာေဖြႏိုင္ပါ့မလား.......
ဒါမွမဟုတ္ မရွာေဖြေတာ့ဘဲ တစ္သက္လံုးဒီလမ္းကိုပဲ
ဆက္ေလွ်ာက္သင့္လား
ကၽြန္ေတာ္ကိုတိုင္ေတာင္ အေျဖရွာမေတြ႕ေသးပါဘူး
Part 20 ( the end )
