Hurtful Love with Rashier Laxamana

Kabanata 10

Kabanata 10

Maaga akong pumasok sa opisina. I need to finish all the papers that Rashier's secretary give me yesterday. Sandamakmak. Alam kong sa simpleng bagay na yun ay pinapahirapan nya pa din ako.

All of my officemates panicked when my husband arrived. Matikas syang naglakad papunta sa kanyang opisina. Agad kong napansin na hindi nya suot ang inihanda kong damit para sa kanya kaninang umaga. Kahit kailan naman ay hindi sya binalak isuot iyon. Ngayon pa ako aasa?

The HR manager arrived in our department. He is with someone else. Hindi ko binigyan ng pansin iyon dahil kailangan kong mareview lahat ng papeles na nasa aking harapan. Para din sa kompanya namin ang ilan sa mga ito.

Kailangan maayos ko itong masuri dahil alam kong hanggang ngayon ay galit pa rin sa akin ang aking ama. Naniniwala pa rin sya na nanlalaki ako. So kahit dito man lang ay makabawi ako. Minsan naawa din ako sa sarili ko, I am always searching for my father's attention. I can do all things he want to make him proud to me. How pathetic I am?

Nagtilian ang ilan kong kasamahan pati si Kim. Hindi na din ako makapagfocus ng maayos dahil sa ingay na kanilang ginagawa. What's wrong?

Iniangat ko na ang aking ulo upang tingnan kung sino ba ang tinitilian nila. Our eyes met. He show me his sweetest smile. He is now in a corporate attire.

Xavier Fuentebella.

What are he doing here?

"Hi! Crying lady." bati nito sa akin habang suot ang matamis nyang ngiti. Tumaas ang kilay ko sa kanya. Nagsinghapan ang aking mga katrabaho. Shit! Paano ako nito? Alam kong hindi ito makakatiis na hindi ako pansinin. Paniguradong malaking issue na naman ito kay Rashier. Mas lalo lang ako nitong aakusahan na nanlalaki.

Binalik ko ang aking tingin sa aking computer. Ayaw ko ng gulo.

Ramdam ko ang ilang panlilisik na tingin ng aking mga kasama. Bahala sila kung ano ang gusto nilang isipin.

Nawala na lang bigla sila Xavier at pinagpapasalamat ko iyon. At sana lang hindi sya ma-assign sa department na ito. 

I almost done for reviewing those different papers. All of my officemates go out. Hindi ako nakaramdam ng gutom kaya hindi na ako nakasama sa kanila.

I stretch my body, kanina pa kasi nangangalay ang aking balakang dahil sa matagal na pagkakaupo.

Sobrang tahimik ng silid kung nasaan ako. Kaya naman sinamantala ko iyon para tapusin ang aking ginagawa. Mas makakapag-isip ako ng ganun ang sitwasyon kaysa kapag andito sila. Madalas ay nagkukwentuhan ang iyon na sobrang lakas kaya naman madalas din akong hindi makapag-focus.

Sinipat ko ang orasan. Thirty minutes left, babalik na naman sila. Kaya naman naupo agad ako upang basahin ang mga papeles. Kahit masakit pa ang aking balakang ay hindi na alintana iyon.

Itinuon ko ang pansin ko sa computer sa aking harapan. Mabilis akong nagtitipa doon kapag may naiisip akong mga suggestion.

"I don't know that your so workaholic, crying lady." I know who is he. Iisa lang naman ang natawag sa akin ng crying lady. Inilapag nya sa aking harapan ang isang supot ng pagkain na mula sa kilalang fast food chain.

Agad akong napalinga sa paligid. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang wala pa ang aking mga kasama.

Pumukol ang mata ko sa kanya. Bahagya na syang nakaupo sa aking lamesa. Suot nya na naman ang matamis nyang ngiti. Kung wala siguro akong asawa ay maakit ako sa kanyang mga ngiti. But sorry, Xavier. Masungit man si Rashier at madalang ngumiti sya pa rin ang mahal ko.