HIS PLAYBOY M-preg

CHAPTER 19

A/n: salamat sa paghihintay ;)

(NOT EDITED! BEWARE!)

***
-MATT

Today is one of the worst day of my life. Bakit? Dahil nagising lang naman ako na sobrang nahihilo at nasusuka. Kaya naman kanina pa ako andito sa loob ng banyo, suka ng suka.

Pinagpapawisan, sobrang nanghihina at maiiyak iyak na ako ngayon. Hindi ko na alam ang nangyayari sakin at sobrang kinakabahan na ako. Mabuti nalang at walang pasok ngayon dahil christmas break parin namin dahil pag nagkataon na may klase ay paniguradong liliban ako. Haixt!

Pagkatapos kung ma e flush ang toilet bowl ay dahan-dahan akong lumabas ng banyo at umupo sa aking kama. Nanginginig ang aking mga kamay at ang lakas lakas ng tibok ng puso ko. Sobrang kinakabahan din ako ngayon.

And with that I made my decision. I think I really need to go to the hospital right now para malaman ko na kung ano ba talaga ang nangyayari sakin. I just hope I don't have a cancer dahil Ayoko ko pang mamatay.

****
"Am I what?!" Gulat na gulat at hindi makapaniwalang tanong ko sa doctor na kaharap ko. Kasaluyukang nasa loob kami ngayon ng kanyang opisina magkaharap na magkaupo.

Umiling ako habang natatawa. "Haha! Did you hear yourself doc? Pano naman mangyayari yun eh lalaki ako! Your crazy!...are you sure your a doctor?"

This is bullsh*t!!

I heard her sigh pagkatapos ay ibinaba nya ang hawak hawak na mga test result ng test ko at tinignan ako ng seryoso at diretso sa aking mga mata.

"First Mr. Lopez...I'm not crazy. Second I'm a license doctor. I have proff na nagpapatunay nito and lastly yes! I'm not joking when I said that your pregnant. I run several test with you and all of that came back positive. Your almost on your two months pregnancy Mr. Lopez" Sabay kuha ng mga result at ibinigay ito sakin.

Wala sa sariling kinuha ko ito at tinignan isa-isa. All of it was indeed positive. Nanigas ang buo kung katawan at pakiramdam ko para akong pinagsakluban ng langit ang lupa. My hands start so shake. Ang lakas din ng tibok ng puso ko. Kahit anong gawin kong paulit-ulit na tignan ang mga result ay wala paring na bago. Positive parin lahat.

"No....t-this...is not t-true right doc? Please...please tell me...please!" Pakiusap ko sa doctor. Hindi ko na malayang umiiyak na pala ako ngayon.

I'm pregnant! There's a baby growing inside of me. A baby that I never knew exsisted untill now.

Austin and I's baby? Oh god! Why me?! I'm a guy! This is not normal! This should not be happening!

Napahagulhul nalang ako ng iyak sa aking kinauupuan. Pati pagtawag ng doctor saakin ay hindi ko pinansin dahil sa umiyak lang ako ng umiyak. I don't know what to do hanggang sa unti-unti na akong nagsisimulang hindi makahinga. Sobrang nanginginig ang aking katawan at nahihilo ako. Pinagpapawisan at nanlalamig din ako.

Help me! Please help me!! Sigaw ko sa aking isipan before I felt something in my arm and then I don't know what happend next because I passed out.

***
Nang magkaroon ako ulit ng malay ay nakahiga na ako sa kama dito sa hospital, mag-isa. Dahan-dahan akong umupo at sumandal sa headboard ng kama at huminga ako ng malalim. Kasabay naman nito ang pagpasok ng doctor na tumingin saakin kanina.

"How are you feeling Mr. Lopez?" She asked me smiling.

I badly want to tell her that everything is not fine! Me being pregnant is not fine! I am not fine! But instead I held myself and  just told her that "M fine"