(BEWARE! READ AT YOUR OWN RISK! NOT YET EDITED!)
-Sorry for the wrong grammar, misused of words and spelling
****
-AUSTINPagkatapos ng pag-uusap namin ni Matt at nang kanyang pamilya ay napagpasyahan kong umuwi na. Hindi ko na tinanggap ang imbitasyon nang kanyang ina na saluhan sila sa pagkain dahil sa kadahilang kailangan ko pang magpalit ng bagong damit at pumasok sa opisina. Pero bago ako umalis ay nangako ako kay Matt na bibisitahin ko ulit sya and I'll be waiting for his answer whatever his decision may be.
-
When I got home and went inside the house bigla nalang akong napatigil dahil sa aking nakita. My whole body immediately filled with so much anger."What the fvck are you doing here woman?! Sinong nagpapasok sayo dito sa loob!" Ang malakas at galit kong sabi sa sa babaeng prenteng naka upo sa may couch ng living room namin after I slammed the front door shut.
Nakita ko ang sobrang pagkagulat niya at ang mabilis nyang pagtayo. She was slightly shaking and I can see the fear in his eyes.
"Kahit kailan talaga ang kapal ng pagmumukha mo! May lakas ka patalaga ng loob na magpakita sa amin after what you did to us! Kaya sabihin mo kung sino ang nagpapasok sayo dito! Because as far as I know you are not welcome to come here woman!" Ang tiimbagang kung sabi while clenching my fists tightly and looking at her with disgust.
Ang kapal talaga nang babaeng to!!
"I---" She started to say but dad cut her off.
"Ako ang nagpapunta sa kanya dito anak. I asked her to come here" Dad said calmly habang dahan dahang inilalapag sa may glass center table ang kanyang hawak-hawak na tray na may lamang inumin at pagkain. Pagkatapos ay tinignan nya ako.
Hindi makapaniwalang tinignan ko din sya like he grown another set of heads.
What the fvck!!
"Seriously dad?! You invited her here? Have you lost your mind?!! Come on! Dad naman! This is bullsh*t!! Nakalimutan mo na ba ang lahat ng ginawa nya sa atin?! She left you! She left us at sumama sa lalaki nya! I--I just can't believe you!!" Ang hindi ko makapaniwalang sabi habang galit na tinignan silang dalawa.
Dad sigh then he slowly walks towards me. Nang nasa harapan ko na sya ay inilagay niya ang kanyang kanang kamay sa aking balikat. "Son...I know at hindi ko yun nakakalimutan but It's been years already and I want to move on from the past. I want to forgive her. Hindi na din ako bumabata anak, my time in this world are limited already that's why I want to live a life with no regrets and hatred. I want to live a normal and happy life and besides she is still your mother kaya may karapatan parin syang pumunta dito. I know nagkamali ako nung hindi ko sinabi sayo and I'm really sorry for that son... I just hope kahit papano ay maintindihan mo parin ako kung bakit ko to ginawa...I also want your sisters to know their mother" He said.
Napailing na lumayo ako kay dad at mapaklang tumawa.
"I ...I'm sorry to say this dad but I still can't forget and forgave her for what she's done to our family. Sinira niya ang pamilya natin! Hanggang ngayon sariwa parin sa alala ko kung pano niya tayo iniwan! How she cheated on you at sumama sa isang matandang mayaman! How she acted like she doesn't know us! How we begged and cried for her to come back pero ano ang ginawa niya! Itinaboy lang niya tayo like we are some kind of dirt under her shoes! Kaya patawarin mo sana ako dad but she is no longer my mother and I'll be damn kung hahayaan kong saktan niya ulit tayo especially my sisters---" I said with so much emotion. Ramdam ko din ang panginginig ng aking buong katawan dahil dito. Then I look at the woman who gave birth to me. "---The day she left us is the day she lost that tittle. She is no longer my mother but a stranger to me now" I added using my cold voice.
Hindi nakaligtas sa amin ni dad ang pagiyak at paghagulhol niya dahil sa mga sinabi ko kaya naman ay mabilis itong nilapitan ni dad at niyakap.
I gritted my teeth because of this!
"Son....I know this is very hard for you but please I hope one day you'll find it in your heart to forgive her. But for now I respect your decision. But this is all I asked for you anak, just let me do what I want and that is I want to forgive your mother and gusto kung magsimula ulit"
I take deep breath to calm my nevers before I ask dad again a question that I know na hindi ko magugustuhang marinig.
"Tell me dad...umamin ka nga... do you still love this woman? That's why you badly want to forgive her that easily? Tama ba ako dad? Sumagot ka!!" Tanong ko gamit ang mataas na boses.
Hindi agad nakasagot si dad sa aking tanong bagkos ay napaiwas siya ng tingin sa akin.
Parang ng hina ang aking buong katawan dahil dito. Ayoko kong maniwala pero his face and his silence says it all.
Napailing ako habang natatawa na naiiyak. "Dad tell me....mali ako diba? Na hindi totoo ang iniisip ko. Right dad?"
Napapikit muna si dad bago niya ako tignan. The way his looking at me right now says his sorry. Kaya napaiwas ako ng tingin sa kanya at napahilamos ng aking mukha. "Son...I'm sorry" Is all he said to me.
"Why?...Bakit after all she did to you and to us nagawa mo parin siyang mahalin hanggang ngayon? Tell me dad...BAKIT?!! " Galit kong sigaw.
"Because no matter what I did! Siya at siya parin ang laman ng puso ko! And after all this years she is still my wife!!" Sigaw pabalik ni dad na nagpatanga sa akin.
Wife??? But she filed a divorce paper a year after she left.
I was stunned and became speechless because of this. "Wha...what did you say? S-she is still your wife??" I asked him.
"I did not signed the divorce papers son that's why she is still my wife. I'm really sorry kung hindi ko ito sinabi sayo anak. I...I don't want to upset you more at ayoko kung magalit ka sa akin. Kaya patawarin mo sana ako anak...I'm really sorry" Dad apologize but hindi ko siya pinakinggan at inilayo ko ang aking sarili ng magtangka syang lapitan ako.
Sobrang gulo na ng isip at damdamin ko ngayon. Pakiramdam ko para ako sasabog. Hindi ako makapag-isip ng maayos.
Napailing ako. "No...I need to go...I--I can't do this right now dad...this is too much...I...fvck!" Pautal utal kong sabi habang nagsimula ng maglakad papaatras. Sobrang lakas na din ng tibok ng puso ko. Nang masigurado kung nasa malayong distansya na ako sa kanila ay saka pa ako mabilis na kumilos at lumabas ng bahay. Nag mamadali akong pumasok sa aking sasakyan ay pinaharurot ito agad. Rinig ko pa ang sigaw ni dad na tinatawag ang pangalan ko pero hindi ko sya tinignan ko pinansin. Mas lalo ko lang binilisan ang pagmamaneho.
I was shaking right now. Ang higpit higpit din ng pagkakahawak ko sa manibela ng aking kotse. I did not know where I was going all I know is that I needed to get away. Away from all of this.
Nag sisimula na ding lumabo ang aking paningin dahil sa mga luha sa aking mga mata na naging dahilan upang hindi ko agad malayan ang papatawid ng isang aso sa may kalsada. Buti nalang at nakapagpreno ako agad.
"Aaaaaaaaaarrrghh!!! Fvck! Fvck! Fvck! Fvck!" Ang galit kung mura habang paulit ulit na sinusuntok ang manibela ng aking kotse. Hinayaan ko nalang din ang sarili ko na umiyak.
Nanginginig at nanghihinang kinuha ko ang aking cellphone at tinawagan ang isang taong kailangan ko sa mga oras na ito...
It took four rings before he accept it..
"H-help me ...please, I..I don't know what to do right now..It hurts...It hurts so much...please help me" Umiiyak kung pakiusap bago ko pinatay ang tawag.
I know he'll be coming ...I just need to wait.
****
Aw~ poor Austin...Ps. Sorry for the late update.
BINABASA MO ANG
HIS PLAYBOY M-preg
RandomThat one night stand, brought them together.. That one night stand, change their life forever.