Love Under Revenge

Chapter Ten

The Attempt

Malapit nang agawin ng antok ang diwa ni Janniah matapos ang 'di mabilang na pagniniig nila ni Clark. At sa bawat sandaling kasama niya ang binata ay masasabi niyang napakaingat nito. Kinokonsidera nito ang mga gusto niya. And for her, it is safe to say that he's a sweet and romantic lover.

Hindi pa man niya naririnig ang inaasahan niya mula rito ay ayos lang sa kanya. Sa mga kilos naman ng binata ay kitang-kita na parehas lang sila ng nararamdaman para sa isa't-isa. At iyon na lang muna siguro ang mahalaga ngayon.

Kasalukuyan silang nasa kwarto ng binata. Nakatalikod siya rito habang nakayakap ito sa beywang niya. Naramdaman niya ang pagdampi nito ng halik sa kanyang ulo, sunod sa kanyang batok at sunod sa kanyang balikat. Sinapo rin nito ang kanyang dibdib at bahagyang nilapirot ang kanyang mga korona. Nararamdaman din niya ang pagkalalaki nito na tumutusok sa kanyang puwitan.

"Clark, aren't you tired?" Paos niyang tanong dito.

"I'll never get tired of you, my sweet. In fact, I am always ready for you." Malamyos nitong sabi saka dinilaan ang kanyang punong tainga.

Umungol lang siya bilang sagot dito.

"I want to tell you something." Bulong nito bago tumigil sa ginagawa.

Hinarap niya ito saka tinignan sa mata.

"Oh, no, Clark." She warns him. "Don't tell me that you lied to me when you said you are single or I swear, I'm going to kill you!" Matigas niyang banta rito.

Buhat doon ay napahalakhak si Clark.

"You know what, sweetheart?" Nakangiting sabi nito saka siya hinawakan sa baba. "I have this feeling that I will be a battered husband in the future. May palagay din akong ma-a-under na under mo 'ko." He amusingly said.

"Papa-under ka ba?" Hamon niya rito.

"Gladly, sweetheart. Gladly!" Anito saka siya hinalikan sa labi ng mga ilang segundo.

Tinitigan ni Clark ang mukha niya habang marahang hinahaplos ang kanyang pisngi.

"I admit that I really took advantage of you. And I am very sorry for all what I have done." Malambing nitong umpisa. "But I am not sorry that I did those because those were the only way I can be able to touch you, to hold you and be with you. And if I would be given a chance, I want to assure you that this is not what I only want. Forever is not even enough for me to prove to you how much I want to share the rest of my life with you." He softly said. "I am not saying this because of what had just happened but this is what I truly feel. I can't help it and I may die if I would lose you." Masuyong sabi niya sa dalaga. "And if you are already hired as mistress of this house, I still want to ask you this; can you be my girlfriend or my fiancee or perhaps my wife? Hindi pa nga lang ngayon but if there is a priest or even a hundred priests, I will marry you just to make sure that I cannot lose you!" He said with full conviction.

Hindi napigilan ni Janniah ang mapaluha dahil sa mga sinabi ni Clark sa kanya.

"Oh, Clark, you just made me the happiest woman on earth!" Madamdaming saad niya sa binata.

Masuyo siyang hinagkan ni Clark saka pinahid ang kanyang mga luha. Kinabig siya nito saka hinalikan sa noo.

"Ano nga pala 'yung sasabihin mo?" Tinangala siya ng dalaga.

Doon muling pumasok sa isip ni Clark ang nais sana niyang sabihin kay Janniah. Nais niyang ipagtapat dito ang katauhan niya. Pero natatakot siya. Naduduwag at pinanghihinaan ng loob.

Sa maikling panahon, naging napakasaya niya sa piling ng dalaga. Ramdam din niya ang kasiyahan ni Janniah sa piling niya. Masyadong maaga para sabihing mahal na nila ang isa't isa pero iyon ang nadarama nila. At wala pa silang matibay na pundasyon para sa bagong usbong na relasyon. Natatakot siya sa magiging reaksyon ni Janniah. Natatakot siyang lumayo ito sa kanya. Natatakot siyang iwanan ng dalaga.

At this moment of his life, he can't afford to lose her. Janniah is so precious to him. Janniah is more than anything and everything. In fact, Janniah is his eveything he'd die if he lose her. And those thoughts scare him.

Ngunit ipinangangako niya sa sarili niya na magtatapat at magtatapat siya sa dalaga. Hindi niya hahayaang may makasira sa kanila. Hindi nga lang ngayon. Not at least in this time where magic had them escaped the reality. Hiling niya lang na sana ay walang maging sagabal sa kanila.

"Earth to Clark." Untag ni Janniah sa nakatulalang si Clark.

Tinignan niya ang dalaga. Tinitigan niya ang mga mata nito. He cannot afford to unbrightened those sparkling eyes of hers.

"A-Ah, i-iyon na nga iyon." He stammered because of his lies. "Hindi mo ba napansin na ang haba haba na ng sinabi ko? Ikaw lang naman 'tong singit ng singit, eh. Hindi mo 'ko pinatatapos sa sasabihin ko." Nagawang palusot ni Clark.

Lumabi lang ang dalaga.

Tutuksuhin pa sana ng binata si Janniah nang tumunog ang telepono. Sabay pa sila ng dalaga na napatingin sa wall clock. Alas dos ng madaling araw ang itinuturo noon. Napatingin sila sa isa't isa. Parang kapwa sila nakadama ng kakaiba.

Tumayo si Clark mula sa kama at simagot ang telepono nang hindi man lamang pinagkaabalahan na balutan ang sarili.

"Hello?" Ani Clark sa tumatawag.

"Hello to you too, Mr. Clark Alejo!" Malamig ang tinig na sagot ng caller.

Nagtagis ang mga bagang ni Clark. Kilala niya ang tumatawaga.

"Ano'ng kailangan mo, Dela Vega?" Matapang niyang tanong sa kausap saka bumaling sa dalaga na humalukipkip pagkarinig sa apelyido ni Raphael.

Humalakhak ang nasa kabilang linya. Mala-demonyong halakhak.

"You kidnapped my wife-to-be and now you're asking me kung ano ang kailangan ko? That's funny, Alejo! You are making me laugh hard." Saka muling humaklak.

Kinuyom ni Clark ang bakanteng kamay.

"You laugh now, Dela Vega. Go ahead. Dahil baka huli mo na 'yan!" Sarkastikong sabi niya kay Raphael.

"There's no need for sarcasm, Alejo. Dahil sinisigurado ko sa'yo na sa'kin ang huling halakhak!" Sagot naman nito sa kanya.

"Anyways, Alejo, siguraduhin mo na puro magaganda lang ang sinabi mo about me sa aking future wife. I don't want to worry her, Alejo-----"

"Wala naman akong masasabing maganda sa kanya na tungkol sa'yo! You're a piece of trash with shit all over it!" Putol ni Clark sa sinasabi ni Raphael.

"Oh, damn you, Alejo! Masyado ka naman yata kung magmalinis eh, katulad lang din naman kitang basura!"

Halos umusok na ang bumbunan ni Clark sa kausap.

"You played hero to Janniah, huh? You acted as if you're her knight in shining armor? Hmmmppp! Pa'no kaya kapag nalaman ni Janniah that her hero and knight in shining armor ay may tinatago ring bulok? Be ready, Alejo! Be ready! Baka ka makarma at magbackfire sa'yo lahat ng ginagawa mo ngayon." Pahabol pang sabi ni Raphael kay Clark.

=•=•=•=•=•=•=•==•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•
Hello po dear readers👋👋👋

Hanggang dito po muna ulit. Just want to make sure po na may nagtiyatiyaga talaga magbasa nito. Meron pa po ako 2 other stories na published na din po dito and ready for reading. Completed na po 'yon. Sana po mabasa niyo rin🥰
Kindly vote and share this story po and it will be highly appreciated. Leave your comments below.

P.S. This is very raw and did not undergo any editing. Forgive me po kung may mga grammar and spelling error. Thank you po and God bless. Keep safe!