« Αμέλια μου,τι θες να φάμε;» με ρωτάει ο Νίκος και με φιλάει
« Ότι θες εσύ.» απαντάω γλυκά και μου χαμογελάει
Πήγα βιαστικά ξέρω.. Λοιπόν ας πιάσω τα πράγματα από την αρχή.
Αρχικά,έχουν περάσει δύο ολόκληρα χρονια από τότε που έφυγα από την Αθήνα και ακόμα βρίσκομαι στο Λονδίνο. Έχω φτιάξει μια καλή ζωή εδώ, μη ξέροντας τι γίνετε πίσω στην Αθήνα. Μιλάω αραιά και που με την Κλειώ,αλλά και πάλι δεν γνωρίζω τι γίνεται στην Αθήνα απλά ξέρω για εκείνη ότι είναι καλά.
Πλέον σπουδάζω συγγραφή σε ένα πανεπιστήμιο εδώ στο Λονδίνο και κάνω την πρακτική μου σε ένα οίκο έκδοσης που με χίλια ζόρια κατάφεραν να με δεχτούν.Την πρώτη βδομάδα που ήρθα στο Λονδίνο έψαχνα διαμέρισμα μέχρι που βρήκα,αλλά εκτός από διαμέρισμα βρήκα και κάτι άλλο..Flashback
Δεν γίνεται να μη βρω τίποτα,όλο και κάτι θα έχει. Σε όσα διαμερίσματα έχω πάει ως τώρα οι συγκάτοικοι είναι περίεργοι. Αυτό το διαμέρισμα είναι η τελευταία μου ελπίδα.
Χτυπάω λοιπόν το κουδούνι και όταν η πόρτα ανοίγει παγώνω. Αποκλείεται.
Αυτός είναι. Είναι ο Νίκος. Το αγόρι που είχα πριν τον Αχιλλέα,εκείνος που μου φέρθηκε τόσο τέλεια κι εγώ τον πλήγωσα λόγο της συμμορίας.
«Αμέλια;» λέει με ενθουσιασμό
Εnd flashback
Έμεινα λοιπόν μαζί του και του ζήτησα συγγνώμη για τον τρόπο που του είχα φερθεί και του εξήγησα πως δεν είχα άλλη επιλογή. Δεν γνωρίζει τίποτα για την συμμορία ή για τον Αχιλλέα,δεν ήθελα να γνωρίζει εξάλλου δεν έχουν πλέον σημασία αυτά,κάνω μια νέα αρχή.
Καθώς πέρναγε ο καιρός περνάγαμε καλά μαζί μέχρι που έκανε κίνηση. Μετά από τον έναν χρόνο έκανε την κίνηση και για λίγες μέρες είμασταν περίεργα αλλά μετά ζήτησε να γίνω η κοπέλα του. Δεν μπορούσα να του πω όχι,εξάλλου ενδιαφερόμουν κι εγώ βέβαια δεν είναι σαν τον Αχιλλέα αλλά αυτό είναι κάτι καλό..λογικά. Ο Νίκος μου φέρεται καλά και αυτό έχει σημασία. Εδώ και έναν χρόνο είμαστε μαζί και είμαστε καλά,αν και δεν έχουμε προχωρήσει περαιτέρω..
Έχω αλλάξει.. έχω αφήσει πίσω τον παλιό μου εαυτό. Πλέον είμαι πιο καθώς πρέπει. Φοράω πιο μαζεμένα ρούχα και προσπαθώ να είμαι όσο καλύτερη μπορώ. Όλα έχουν αλλάξει.
YOU ARE READING
Bad at forgetting [ Book 2 ]
Teen Fiction«Δεν ήσουν έτσι εσύ.. Άλλαξες.» μου λέει ο Αχιλλέας «Πώς τολμάς να λες κάτι τέτοιο;» απορώ, « Εσύ φταις,εσύ φταις για όλα αυτά. Έχεις ιδέα ποσό δύσκολα πέρασα;» τον ρωτάω « Ούτε για εμένα ήταν εύκολα.» λέει, αλλά δεν μπορώ να τον πιστέψω. Τον φαντά...