Bad at forgetting [ Book 2 ]

Που είναι; {35}

Axilleas pov

« Που είναι; Μπορείτε να μου πείτε;» φωνάζω

« Φίλε,θα γυρίσει.» λέει ο Άρης

«Έτσι είπες και χθες βράδυ.» του λέω

Γαμωτο,Αμέλια! Που είσαι; Που στο διάλο είσαι;

« Λείπει σχεδόν μια ολόκληρη μέρα,κάτι πρέπει να κάνουμε.» λέει η Κλειώ έτοιμη να κλάψει,αυτό μας έλειπε τώρα. « Πήρες τον Αρχηγό;» με ρωτάει

« Ο μπάσταρδος δεν το σηκώνει.» λέω με νεύρα

« Θα περιμένουμε να μας πάρει πίσω.» λέει ο Γιώργος

« Ίσως έμεινε εκεί για το βράδυ.» λέει η Ξένια αλλά δεν υπάρχει περίπτωση

« Θα με έπαιρνε τηλέφωνο.» λέω και είμαι σίγουρος γι'αυτο

Παίρνω τα κλειδιά της μηχανής μου και βάζω όπλο στην καλτσά μου και μέσα από το παντελόνι.

« Που πας;» ρωτάει η Κλειώ

« Δεν ξέρω. Να την ψάξω,πάντως δεν κάθομαι εδώ με σταυρωμένα τα χέρια ενώ δεν έχω την παραμικρή ιδέα που είναι εκείνη.» λέω και φεύγω

Ανεβαίνω στην μηχανή και πάω στο στέκι της συμμορίας τους. Μου είχε πει η Αμέλια που είναι. Όσο πλησιάζω βλέπω πως δεν υπάρχουν φώτα ή οχήματα κοντά στο κτίριο ή απέξω από το κτίριο. Μπαίνω μέσα σπάζοντας την πόρτα και δεν υπάρχει τίποτα εδώ μέσα. Γαμωτο! Θα ήξεραν πως γνώριζα ότι είναι εδώ το στέκι τους.

Που είσαι ρε Αμέλια; Ανεβαίνω στην μηχανή και πάω στον άλλον παπάρα.

..

Φτάνω στο γραφείο του Αρχηγου.

« Ποιος είσαι;» ρωτάει η γραμματέας του αλλά την προσπερνάω καθώς μου λέει να σταματήσω και είναι εκείνος μέσα χωρίς την ηλίθια κουκούλα του αυτή την φορά. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω το ηλιθιο
πρόσωπο του

« Κύριε,συγγνώμη μπήκε μέσα με το έτσι θέλω.» λέει η γραμματέας

« Είναι εντάξει,Ντίνα. Πήγαινε.» λέει και η βλαμμενη φεύγει κλείνοντας την πόρτα πίσω της

« Που στο διάολο είναι;» λέω και τον δείχνω απειλητικά με το δάχτυλο μου

« Και θα σε ρώταγα μόλις σε τι οφείλω την τιμή» λέει προφανώς για να με εκνευρίσει

« Που είναι;» ξανά ρωτάω

« Γιατί δεν κάθεσαι;» με ρωτάει

« Παπάρα,δεν έχω χρόνο για μαλακιες.» φωνάζω έξαλλος

« Κάτσε.» επιμένει και το κάνω. Χρειάζομαι απαντήσεις που μόνο εκείνος μπορεί να τις βρει