Bad at forgetting [ Book 2 ]

Αγώνας {44}

Amelias pov

Φτάνουμε με τα κορίτσια στο κτίριο όπου θα γίνει ο αγώνας. Έχουμε αργήσει 10 λεπτά και έχουν ήδη αρχίσει. Μπαίνουμε μέσα και φάτσα φορά είναι το ρινγκ στο οποίο είναι μέσα ο Αχιλλέας με έναν άκυρο.

Κάθομαι σε μια άκρη για να βλέπω, ωστόσο έχει πολύ κόσμο. Ο χώρος είναι γεμάτο άντρες και ελάχιστες γυναίκες,μέσα σε αυτές είμαι εγώ και τα κορίτσια.

Το να βλέπω τον Αχιλλέα να δέρνει κάποιον δεν είναι η πιο ωραία εικόνα,ωστόσο ανησυχώ περισσότερο για εκείνον καθώς έχει φάει αρκετές,σίγουρα όμως όχι τόσες όσο ο άλλος.

« Τελευταία 5 λεπτά. Αν ο Αχιλλέας τον βγάλει νοκ αουτ, παίρνουμε τα λεφτά και φεύγουμε.» φωνάζει η Ξένια για να την ακούσω μέσα στην φασαρία

Το έχει. Ξέρω πως θα νικήσει. Ξεκινάνε τα τελευταία 5 λεπτά και ο άλλος δίνει πολλές μπουνιές στον Αχιλλέα αλλά ο Αχιλλέας καταφέρνει να τον ρίξει κάτω και να αρχίσει να τον χτυπάει μέχρι ο διαιτητής ή όπως λέγεται αυτός μέσα στο ρινγκ που επιβλέπει,του ανακοινώνει πως νίκησε.

« Πάμε έξω.» λέω αφού πλέον ο αγώνας τελείωσε. Περιμένουμε τα αγόρια να έρθουν. Ήρθαμε με ταξι,ώστε η καθεμία να φύγει με τον δικό της. Έξυπνο,ξέρω.

Είμαι πρόθυμη να μιλήσω αύριο με τον Αχιλλέα,μου έχει λείψει πολύ.

Βγαίνουν τα αγόρια όλα μαζί,ο Άρης με μια κοπέλα δίπλα του. Όμορφη και γλυκιά.

« Γεια σας.» μας λένε τα αγόρια,ο Αχιλλέας ωστόσο δεν λέει κάτι αλλά το έντονο βλέμμα του είναι πάνω μου και προσπαθώ να το αποφύγω.

« Γεια.» λέει η κοπέλα που βρίσκεται στην αγκαλιά του Άρη.

« Γεια,Αμέλια. Χάρηκα.» συστήνομαι και μου δίνει το χέρι της. Συστήνονται και τα αλλά κορίτσια

« Χάρηκα,Χριστίνα.» μας συστήνεται

« Κοπέλα σου;» ρωτάει η αδιάκριτη Κλειώ

Ο Άρης κοιτάει την Χριστίνα. «Ναι.» απαντάει χαμογελώντας,μπράβο ο Άρης.

« Να πηγαίνουμε εμείς.» μας λέει ο Άρης και αφού τους χαιρεταμε φεύγουν

Στην συνέχεια το ίδιο γίνεται με την Ξένια και τον Γιώργο και με την Κλειώ και τον Ραφαηλ. Μέχρι που μένω μόνη με τον Αχιλλέα.