Bad at forgetting [ Book 2 ]

Ναι,ήθελες. {19}

« Δεν ξέρω τι να πω.» λέει η Κλειώ αφού της διηγούμαι όσα συνέβησαν

« Δεν έχει σημασία.» μουρμουρίζω, « Πάω να ξαπλώσω.» της ανακοινώνω και πάω στο δωμάτιο μου

Μπαίνω μέσα από τα παπλώματα.

Γιατί; Γιατί φέρεται έτσι; Γιατί δεν μπορεί για μια φορά στην ζωή του να σκεφτεί πριν μιλήσει; Το εννοούσε; Εννοούσε αυτό που είπε, πως ίσως να φύγω γενικά; Δεν ήθελε να επιστρέψω; Μήπως δεν θέλει να είμαστε μαζί;
   Δεν μπορώ να τον καταλάβω, πως γίνεται να λέει κάτι τέτοιο και πριν 5 λεπτά να λέει πως θέλει να μετακομίσω μαζί του; Δεν καταλαβαίνει την ειρωνία σ'όλο αυτό; Εκεί που λέω πως όλα πάνε καλά,πως πήρα την σωστή επιλογή λέει κάτι τέτοιο.. Πως μπορεί να το κάνει αυτό;

Χτυπάει κάποιος την πόρτα μου,η Κλειώ προφανώς. « Αμέλια,ξέρω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή αλλά σήμερα πρέπει να πάμε να αγοράσουμε ρούχα για την νέα σου γκαρνταρόμπα. Εντολή του Αρχηγού.» μου θυμίζει, αλλά δεν έχω καμία όρεξη να πάω για ψώνια. Όχι μετά από αυτό που έγινε με τον Αχιλλέα.

« Μπορείς να πας μόνη σου;» αναρωτιέμαι και βγάζω το κεφάλι μου έξω από τα σκεπάσματα.

Κάθεται στο κρεβάτι μαζί μου. « Μπορώ, αλλά δεν θα το κάνω.» μου λέει, « Θα σου κάνει καλό να βγεις έξω,να ξεχαστείς.» μου λέει και ίσως έχει δίκιο αλλά εγώ απλά θέλω να κάτσω μέσα

« Ξέρεις τι είναι περίεργο;» της λέω και εκείνη με κοιτάει απορημένη, « Πως μπορεί να λέει ότι του έλειψα,ότι δεν θέλει να γίνει μαλακια, ότι θέλει να λειτουργήσουμε,ότι θέλει να είμαστε μαζί,ότι με θέλει και μετά να λέει κάτι τέτοιο;Δεν βγάζει νόημα!» απορώ κι εγώ η ίδια

Με κοιτάει χωρίς να έχει κάποια απάντηση.
« Δεν ξέρω,Αμέλια. Ξέρω όμως πως δεν αξίζει να είσαι έτσι. Έχεις περάσει τόσα,νομίζω σου αξίζει να είσαι ευτυχισμένη.» λέει, « Σηκώσου και ντυσου. Θα πάμε για ψώνια,δεν θα το μετανιώσεις.» μου λέει και με αφήνει μόνη συο δωμάτιο

Τι θα αλλάξει αν μείνω στο κρεβάτι μου; Τίποτα. Σηκώνομαι λοιπόν για ντυθώ και για να πάω για ψώνια με την Κλειώ.

« Να ξέρεις δεν θα κάνω καλή παρέα.» της λέω καθώς μπαίνουμε στο αμάξι της με προορισμό το Mall

« Ξεχνά ότι έγινε για λίγο κι ας κάνουμε τα ψώνια μας. Δεν είναι κακό να κάνουμε πράγματα που κάνουν και όλοι υπόλοιποι.» μου λέει, « Το έχουμε ανάγκη, πρέπει να βγαίνουμε έξω. Να κάνουμε πράγματα που κάνουν οι υπόλοιποι στην ηλικία μας, αλλιώς θα καταλήξουμε να ζούμε μόνο την ζωή της νύχτας. Δεν θα γνωρίζουμε κάτι άλλο.» λέει καθώς φτάνουμε στο πάρκινγκ