Bad at forgetting [ Book 2 ]

Συμφωνίες {46}

Axilleas pov

« Ωωω νομίζω πως κάτι δεν κατάλαβες.» του λέω 

Που είμαι; Ω στο γραφείο του Γιαννάκη, γνωστός ως Αρχηγός. Είπα στην Αμέλια πως θα το αναλαμβάνω και αυτό κάνω. Το αναλαμβάνω.

Έλεγε πως πρέπει ή να φύγουμε από την συμμορία ή πως πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα,αλλά εγώ σκέφτηκα κάτι καλύτερο. Να φύγουμε από την συμμορία και να δημιουργήσουμε μια δικιά μας,έτσι όπως ακριβώς θελουμε εμείς. Έχω υποψήφια μέλη ήδη και είμαι σίγουρος πως θα ακολουθήσουν και τα παιδιά (Γιώργος,Ξένια, Ραφαηλ,Κλειώ και Άρης). Σχεδίαζα να σκοτώσω τον παπάρα,αλλά είναι θείος της όποτε δεν θα της το κάνω αυτό.

« Αυτό που ζητάς είναι τρελό.» μου λέει

« Δεν είναι,βασικά είναι απολύτως λογικό.» λέω και κάθομαι στην καρέκλα, « Και οι δυο μας ξέρουμε πως πάνω από 100 άτομα θα έκαναν το οτιδήποτε για να μπουνε στα ερπετά,ποσό μάλλον να είναι οι βασικοί.» του θυμίζω

« Λυπάμαι,αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ.» μου λέει

«Μπορείς και θα το κανεις.» του λέω, «Θέλω το ελεύθερο να φύγουμε,όλοι μας. Φυσικά αν κάποιος θέλει να μείνει,θα μείνει. Αλλά θα φύγουμε,θα φύγουμε και θα δημιουργήσουμε μια δικιά μας συμμορία. Δεν θα έχουμε καμία σχέση μεταξύ μας.» του λέω

« Κι εγώ τι θα κερδίσω;» αναρωτιέται

« Θα προσπαθήσω να πω στην Αμέλια να βγούμε μαζί σου,έξω. Θα μπορέσεις να της μιλήσεις και εάν θέλει θα κρατήσει επαφές μαζί σου,αν όχι θα σε διαγράψουμε από τις ζωές μας.» του λέω

« Αυτή είναι η πρόταση σου; Θα σας αφήσω να φύγετε και το μόνο που θα κανεις για εμένα είναι να κανονίσεις ένα δίπλα με εμάς τους δυο και την Αμέλια;» γελάει,αλλά μιλαω σοβαρά. Ίσως πιο σοβαρά από ποτέ.

« Μιλάω σοβαρά.» του λέω

Όλο αυτό μοιάζει λες και κάνω συμφωνία με τον διαβολο. Το μόνο πρόβλημα είναι πως δεν είμαι σίγουρος ποιος από τουα δυο μας είναι ο διαβολος

« Δεν ξέρω.» λέει κάνοντας τον δύσκολο

«Θα το κανεις,είτε θες είτε όχι. Γιατί αν δεν το κανεις θα φυτέψω μια γαμημενη σφαίρα στο κεφάλι σου. Με ένα τηλέφωνο είσαι στην στενή και πριν καν καλά καλά προλαβαίνεις να παρεις τηλέφωνο για να σε βγάλουν έξω,θα είσαι νεκρός.» τον διαβεβαιώνω. «Αύριο θέλω απάντηση και αν ήμουν στην θέση σου,θα δεχόμουν χωρίς πολλά πολλά.» λέω και φεύγω από το γραφείο του

..

Φτάνω στο σημείο όπου έδωσα συνάντηση με τον παπάρα αστυνομικό/ντέντεκτιβ ή όπως λέγεται. Ναι,με αυτόν που μου έκανε ερωτήσεις όταν με συνέλαβαν.

« Ήρθες.» μου λέει

« Εγώ σε κάλεσα.» του λέω

« Λοιπόν,τι σε έκανε να θες να συναντηθούμε;» με ρωτάει

« Θα στον δώσω,θα σου δώσω τον Αρχηγό της συμμορίας,αρκεί εγώ και η κοπέλα μου να μείνουμε απέξω. Το ίδιο και τα υπόλοιπα βασικά μέλη. Θα φύγουμε από την συμμορία και θα κάνουμε μια νέα αρχή,δεν θέλω στα πόδια μου την αστυνομία. Συνεννοηθήκαμε;» λέω

« Φυσικά.» λέει και απλώνει το χέρι του

« Όχι,δεν κατάλαβες καλά. Ο λόγος σου δεν σημαίνει τίποτα για εμένα,θα το κάνουμε σωστά. Με δικηγόρους και όλες αυτές τις μαλακιες.» του ξεκαθαρίζω

«Δεκτό.» μου λέει

« Περίμενε τηλεφώνημα μου,σε λιγότερο από μια βδομάδα θα τον έχεις εσυ. Δεν με νοιάζει τι θα κανεις,αρκεί να μην τον ξανά δω.» λέω

« Μείνε ήσυχος.» μου λέει και παω να ανέβω στην μηχανή αλλά σταματάω. Γυρνάω και τον κοιτάω.

« Α, στην θέση σου δεν θα προσπαθούσα να μου την φέρω. Γιατί αν σκέφτεσαι να μου την φέρεις,μπορείς να θεωρίες τον εαυτό σου ήδη νεκρό.» λέω και φεύγω

Γυρνάω σπίτι,προσπαθώ να είμαι αθόρυβος αν και πιθανότητα η Αμέλια θα είναι κάπου ξύπνια και με περιμένει για να της δώσω εξηγήσεις.

Προς έκπληξη μου,είναι ξαπλωμένη στο δωμάτιο μας και κοιμάται. Αυτό σημαίνει πως έχει θυμώσει πολύ,αλλά θα της τα εξηγήσω όλα. Όταν της τα εξηγήσω,θα καταλάβει. Θα της πω τα πάντα,αναλυτικά και τότε όλα θα είναι καλά. Θα έχω λύσει το θέμα με την συμμορία και εγώ και εκείνη θα είμαστε καλά. Όλα θα φτιάξουν από εδώ και πέρα,θα δει. Θα φτιάξω τα πράγματα. Θα γίνουν όπως θα έπρεπε να είναι. Θα διοικούμε την συμμορία μαζί,με την βοήθεια των παιδιών. Όλα θα πάνε όπως ακριβώς τα θέλω και ελπίζω να τα θέλει έτσι και η Αμέλια.

-anwnymh