Bad at forgetting [ Book 2 ]

Τι θα κάνω; {10}

« Δε χρειάζεται να χαθούμε ξέρεις,μπορούμε να μείνουμε φίλοι.» λέει ο Νίκος λίγο πριν βγω από την πόρτα

Του χαμογελάω. « Θα το ήθελα παρά πολύ αυτό.» λέω και τον αγκαλιάζω. Δεν θέλω να τον χάσω από την ζωή μου. « Συγγνώμη για όλα.» του ξανά λέω για εκατοστή φορά

« Είμαστε εντάξει,αλήθεια.» μου λέει, «Λίγο το θέμα συμμορίας μόνο..» πάει να πει

« Δεν μπορείς να μιλάς γι'αυτο. Πρέπει να κανεις λες και δεν το ξέρεις,δεν είναι παίξε γέλασε. Είναι επικίνδυνο.» τον προειδοποιώ

« Κατάλαβα.Το μυστικό σου είναι ασφαλές με εμένα.» μου λέει και ξέρω πως το εννοεί

« Με περιμένει η Κλειώ.» του λέω. Με βοηθάει να μεταφέρω τις βαλίτσες στο αμάξι της

« Να προσεχείς.» μου λέει πριν μπω στο αμάξι

« Κι εσυ.» του λέω και μπαίνω στο αμάξι

Δεν του αξίζει κάτι τέτοιο.. Του άξιζε κάτι πολύ καλύτερο.

Η Κλειώ ξεκινάει το αμάξι.

« Πως είσαι;» με ρωτάει

« Δεν του άξιζε όλο αυτό..» της λέω νιώθοντας άσχημα

« Δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό,αλλά τουλάχιστον ήσουν ειλικρινής μαζί του έστω και στο τέλος. Σε συγχώρεσε,μπορείς να το αφήσεις πίσω σου.» μου λέει και ίσως έχει δίκιο. Ότι έγινε,έγινε. Δεν μπορώ να αλλάξω τη κατάσταση και είμαι σίγουρη πως θα βρει κάποια που του αξίζει,κάποια που θα τον αγαπάει με όλο της το είναι.

Φτάνουμε στη πολυκατοικία που μένει η Κλειώ. Είναι ένα διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια, δύο μπάνια,κουζίνα,τραπεζαρία, χολ.

« Εκεί είναι το δωμάτιο σου.» μου δείχνει τη πόρτα δίπλα στο δικό της δωμάτιο

Βάζουμε τα πράγματα μου στο δωμάτιο.

« Θα μείνω μέχρι να βρω κάποια άκρη.» της λέω, « Ίσως πρέπει να βρω και μια δουλειά. Στο Λονδίνο έκανα τη πρακτική μου στη συγγραφή και δεν είχα αρκετό χρόνο.»

« Ή μπορείς να γυρίσεις στην συμμορία.» πετάει ως ιδέα

« Όχι,όχι άφησα πίσω μου όλα αυτά.» της θυμίζω

Επειδή χώρισα με τον Νίκο δεν σημαίνει πως θα βουλιάξω πίσω στις παλιές μου συνήθειες.

« Δεν ήθελα να στο πω έτσι αλλά.. Ο Αρχηγός πετάει πολλές σπόντες για εσένα και για το ότι θα γυρίσεις είτε το θες είτε όχι. Απλά σκέψου το.» μου λέει και σταματάει εκεί τη συζήτηση