Bad at forgetting [ Book 2 ]

Ελεύθερο {47}

Axilleas pov

« Εντάξει,σήμερα θα το ανακοινώσουμε στα παιδιά ότι έχετε το ελεύθερο και αύριο θα γίνει το δείπνο.» λέει ο Αρχηγός

« Χάρηκα για τη συνεργασία.» λέω και του το κλείνω

Παίρνω τον ντέντεκτιβ-παπάρα. «Αύριο.Θα σου στείλω περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα.» λέω και του το κλείνω

Ωραία με τις συμφωνίες,τώρα πρέπει να αντιμετωπίσω την θυμωμένη Αμέλια και να της τα πω όλα.

Amelias pov

« Πρέπει να μιλήσουμε.» μου λέει ο Αχιλλέας

« Αα βρίσκεις;» τον ειρωνεύομαι

« Άκουσε με πρώτα,μετά αποφασίζεις αν θες να είσαι ακόμα θυμωμένη μαζί μου.» μου λέει

Ξεκινάει να μου λέει για την συμφωνία που έκανε με τον Αρχηγό/Θείο μου και συνέχισε με την συμφωνία που έκανε ντέντεκτιβ. Πολλές καινούργιες πληροφορίες,δεν ξέρω πως νιώθω για όλα αυτά. Τι αν δεν πάει κάτι καλά; Και θα παραδώσουμε τον Αρχηγό; Τα παιδιά μετά πως θα μας εμπιστεύονται;

« Τα παιδιά μετά πως θα μας εμπιστεύονται;» αναρωτιέμαι

«Δεν θα τους το πούμε, δεν θα το ελεγα ούτε σε εσένα αν μπορούσα αλλά είπαμε όχι μυστικά.» λέει και πάω πάσο. «Άκου, σήμερα θα το ανακοινώσουμε και στην υπόλοιπη συμμορία,εκείνοι θα επιλέξουν αν θέλουν να μείνουν ή αν όχι και αύριο έχουμε το δείπνο. Μετά,τέλος. Αυτό ήταν. Θα έχουμε την δικιά μας συμμορία,με λιγότερες παράνομες ενέργειες. Θα την διοικούμε μαζί, με την βοήθεια των παιδιών.» λέει και σίγουρα δεν ακούγεται άσχημο,είναι αυτό που θελουμε.

« Και εκείνος;» αναρωτιέμαι

« Δεν ξέρω τι θα τον κάνει,εγώ απλά θα του πω την ώρα και το μέρος που θα είμαστε για να έρθει.»  μου λέει

«Και πως ξέρουμε ότι είναι έμπιστος αυτός; Ότι δεν θα μας γυρίσει μπούμερανγκ όλο αυτό;» τον ρωτάω

«Υπογράψαμε χαρτιά σήμερα το πρωί,με δικηγόρους και τέτοιες μαλακιες. Είμαστε εντάξει.» με διαβεβαιώνει

«Θα το κάνουμε όντως;» τον ρωτάω με λίγο ενθουσιασμό

« Είναι πολύ αργά για να κάνουμε πίσω,έτσι δεν είναι;» μου λέει και έχει δίκιο.

Τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν μου μίλησε πρώτα,αρχικά θα τον σταματούσα πριν προλάβει να κάνει κάτι και δεν θα μας έβγαζα πουθενά. Θα μέναμε στάσιμοι,εδώ που είμαστε.