Το έκανα. Είπα τα πάντα στον Νίκο. Από το πως μπήκα στην συμμορία μέχρι και το χθεσινό φιλί μου με τον Αχιλλέα. Μόνο ένα πράγμα δεν μπόρεσα να του πω..για το στοίχημα είπα απλά πως χωρίσαμε άσχημα.
«Είναι πολλά να επεξεργαστώ.» λέει και φαίνεται πως δεν ξέρει πως πρέπει να αντιδράσει με όλα αυτά που άκουσε
« Πραγματικά λυπάμαι και σου ζητάω συγγνώμη για όλα..» νιώθω απαίσια
« Δεν καταλαβαίνω.. Γιατί δεν μου τα είπες από την αρχή όλα αυτά;» αναρωτιέται, «Θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα..να σε βοηθήσω περισσότερο.» λέει και είναι ο μόνος που θα έλεγε κάτι τέτοιο μετά από όλα αυτά που του είπα
« Το ξέρω,ίσως θα έπρεπε να το είχα κάνει, αλλά ήρθα στην Αγγλία για ένα νέο ξεκίνημα. Φεύγοντας από την Αθήνα αποφάσισα να τα αφήσω όλα αυτά πίσω μου και έτσι έκανα... τουλάχιστον μέχρι πριν έρθω εδώ.» λέω μπλέκοντας τα χέρια μου μεταξύ τους
« Δεχτώ,εξάλλου δεν με νοιάζει το παρελθόν σου. Με νοιάζει αυτή που είσαι τώρα και πιστεύω πως έχεις αλλάξει από τότε που έφυγες από την Αθήνα.» λέει με κατανόηση, πως γίνεται να παραμένει καλός μαζί μου μετά από όσα του είπα; «Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί μου είπες ψέματα για τον τύπο που είδαμε στο εστιατόριο; Και γιατί τον φιλήσες;» προσπαθεί να καταλάβει,να βγάλει κάποιο συμπέρασμα
« Γιατί ντρεπόμουν.. Τι έπρεπε να σου πω; Αυτός εδώ είναι ο πρώην μου που έπαιξε μαζί μου και που φιληθήκαμε πριν λίγες μέρες;» απορώ, «Ξέρω πως ήταν λάθος να μη σου πω την αλήθεια απλά δεν ήξερα τι να κάνω..» εξηγώ και για λίγο δεν μιλάμε
Αν η ζωή είχε ένα κουμπί restart τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Θα μπορούσαμε να διορθώσουμε όλες τις λάθος κινήσεις μας και να πετύχουμε κάτι καλύτερο.Αλλά αυτό το κουμπί δεν υπάρχει.. όποτε θα πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες των πράξεων μας.
Εγώ; Αν υπήρχε αυτό το κουμπί θα το πάταγα ώστε να έμενα εξαρχής μακριά από τον Αχιλλέα,ώστε να μη τον φιλούσα ενώ ήμουν με τον Νίκο; Θα το έκανα ή θα τα άφηνα όλα έτσι όπως είναι;« Να σε ρωτήσω κάτι;» με ρωτάει
« Ότι θες.» απαντάω αν και φοβάμαι την ερώτηση του
« Τον φιλήσες επειδή ένιωσες κάποια νοσταλγία ή επειδή είσαι ακόμα ερωτευμένη μαζί σου;» με ρωτάει και ξεφυσάω
Δεν έχει νόημα να κοροϊδεύω τον εαυτό μου.. «Είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του,παρά τα όσα έγιναν, παρά το ποσό προσπάθησα να μη είμαι. Προσπάθησα πραγματικά,Νίκο. Προσπάθησα να τον ξεχάσω,να τον βγάλω από μέσα μου αλλά δεν μπόρεσα. Όλον αυτόν τον καιρό παρίστανα πως τον είχα ξεπεράσει,πως τον είχα ξεχάσει αλλά κορόιδευα τον εαυτό μου και εσένα..Λυπάμαι.» του λέω
Χαμογελάει. « Μη λυπάσαι. Δεν φταις εσύ.» λέει και δεν φαίνεται θυμωμένος, « Δεν επιλέγουμε εμείς ποιον θα ερωτευτούμε.» προσθέτει
« Δεν σου αξίζει όλο αυτό.» αποκρίνομαι
« Πιστεύω σε εμάς, Αμέλια. Πιστεύω πως παρόλα αυτά θα καταλήξουμε μαζί.» λέει,αλλά εγώ δεν το πιστεύω
« Θα φύγω αύριο,θα πάω να μείνω με την Κλειώ.» του λέω. Έχω ενημερώσει ήδη τη Κλειώ,το έκανα πριν μιλήσω στον Νίκο
« Δε χρειάζεται να φύγεις,θα μείνω σε κάποιο ξενοδοχείο.» μου λέει
« Όχι,φυσικά και όχι. Εγώ φταίω που χάλασε όλο αυτό. Θα μείνεις εδώ τους υπόλοιπους μήνες αφού δεν μπορείς να γυρίσεις σπίτι.» του λέω. Κανένας από τους δυο μας δεν μπορεί να πάει Αγγλία μέχρι το Σεπτέμβριο γιατί ο άνθρωπος που έχει το σπίτι μας το νοικιάζει σε ένα άλλο ζευγάρι καθώς εμείς θα μέναμε εδώ για 3+ μήνες
« Θα γυρίσεις σε εκείνον;» κάνει την ερώτηση που μέχρι κι εγώ η ίδια φοβάμαι την απάντηση της
Θα είμαι πρόθυμη να είμαι μαζί του; Τώρα δεν με κρατάει τίποτα,καλά βασικά με κρατάει το γεγονός ότι ήμουν ένα στοίχημα για εκείνον και θα έπρεπε να είναι αρκετό για να μείνω μακριά του, αλλά γιατί νιώθω πως δεν είναι; Ο πόθος και ο έρωτας που νιώθω προς εκείνον είναι μεγαλύτερος για να είναι αρκετό το ότι ήμουν ένα στοίχημα. Τι θα κάνω από εδώ και πέρα;
« Δεν ξέρω.» απαντάω με ειλικρίνεια
« Θα κοιμηθώ εγώ στο καναπέ,εσυ μπορείς να πας μέσα στο δωμάτιο.» μου λέει χωρίς να συνεχίσει τη συζήτηση
« Σε ευχαριστώ και συγγνώμη.» του λέω καθώς τον αφήνω στο σαλόνι
Είναι καλός,υπερβολικά καλός. Δεν ύψωσε καν την φωνή του και φέρθηκε σαν κύριος,γιατί δεν μπορούσα να ήθελα τον Νίκο; Όλα θα ήταν πιο εύκολα.. αλλά η Κλειώ είχε δίκιο σε όλα.Δεν πρέπει να βγαίνεις με κάποιον όταν η καρδιά σου ανήκει σε κάποιον άλλο. Το δοκίμασα και δεν οδηγεί πουθενά απλά πλήγωσα ένα επιπλέον άτομο,ένα άτομο που δεν αξίζει να πληγωθεί..
Κανονικά δεν θα ανέβαζα κεφάλαιο αλλά μιας και είναι Χριστούγεννα..ορίστε.
*Περιμένετε κι αλλά σήμερα*
-anwnymh
ESTÁS LEYENDO
Bad at forgetting [ Book 2 ]
Novela Juvenil«Δεν ήσουν έτσι εσύ.. Άλλαξες.» μου λέει ο Αχιλλέας «Πώς τολμάς να λες κάτι τέτοιο;» απορώ, « Εσύ φταις,εσύ φταις για όλα αυτά. Έχεις ιδέα ποσό δύσκολα πέρασα;» τον ρωτάω « Ούτε για εμένα ήταν εύκολα.» λέει, αλλά δεν μπορώ να τον πιστέψω. Τον φαντά...