Kabanata 42

105 2 0
                                    

Pay

"Welcome to Baler, Aurora Ma'am!" The girl said as I walk inside the hotel. Dito ako mag checheck in. I admire the whole place. Simple pero alam mong may kalidad. The beach is peaceful and beautiful. The pristine blue water is so hard to ignore. Hindi ko tuloy maiwasan ang ngumiti.

"Ito po ma'am ang card niyo!" Ngumiti lang ako at kinuha na iyon. Sumakay ako sa elevator at ng makarating sa tamang floor ay hinanap na ang room ko.

"Found it!" Sabi ko ng mahanap ito. Pumasok na ako dito at namangha sa buong room. Ang ganda! Pumunta ako sa teresa at namangha ako sa ganda ng dagat. Kitang kita ang mga cottages at mga tao na masayang naglalangoy dito. Dinama ko ang aking pisngi dahil may luha na naman na tumulo.

Napaka ganda pala talaga ang mabuhay...pero bakit may mga pagkakataon na may mga taong namamatay ng maaga? I pity them for living that short. I'm lucky that after the incident I only lost my memory not my life. This is the view that all people should see. Pinagmasdan ko ang bawat tao sa ibaba. Love...love is the reason why others are choosing to live even there's a lot of battles, hindrances and pain. Love is the reason why they are happy even though everyone is not agree for the both of you. Love is painful but...it is the reason for all the people here in this world.

Nakatulog ako buong araw, pero kinabukasan ay pinili kong maglakad lakad sa dalampasigan. I wear a short and a tube, and a see through blazer.

Pumikit ako habang dinadama ang hangin na nagmumula sa dagat. My brown and long hair is swaying because of the wind. Ramdam na ramdam ko ang bawat hampas nito sa aking balat. And as I close my eyes, new tears formed in my eyes, Perseus is always on my mind. And thinking about him made me cry. I hardly sleep last night because I cried so much about him at kahit ngayon na nasa harap ako ng magandang dagat at tanawin ay umiiyak ako sa parehong dahilan.

I wiped my tears and smiled as I watch the birds flying on the sky. Minsan, noong kagigising ko lang I always watch the birds and wished na sana ay isa ako sa kanila, so that I can fly freely at mapuntahan ko ang mga lugar na gusto kong puntahan. At ngayon, parehas pa rin ang aking dalangin, sana katulad na lang nila ako...free and happy.

I hugged myself as the wind blow harder. Ngayon nalaman ko na ang lahat, mahal na mahal ko si Perseus, wala na akong pakielam kung totoo o man o hindi ang mga nasa larawan. I love him!

Humagulhol ako sa dalampasigan at napaupo. Why didn't I realize this? I love him even the imperfections! Sobra akong nanghihina habang inaalala ang mga masasakit na salita na nasabi ko sa kaniyang harap. I made him kneel in front of me! I made him cry! I hurt him! Do I still deserve him?

My tears are keep falling, saksi ang araw na papalubog, ang asul na dagat at kalangitan, ang mga ibon sa kalangitan, at ang puting buhangin na aking kinauupuan, buti na lang nasa dulo ako ng resort kaya walang tao.

In front of the magnificent view of Baler, Aurora...I am wishing to have my memories..

Gamit ang aking kamay isinulat ko sa buhangin ang buong pangalan ng lalaking tangi kong minamahal.

Perseus Samuel Williams...

And after that a millions dreams flooded on my mind. A dreams that I keep wishing for...the memories that became my dream.

"Ano yang ginagawa mo Emerald?" Arabella asked. Tumingin ako sa kaniya atsaka ngumiti. Itinaas ko ang aking ginawang love letter para sa aking crush. We are still in grade 6 but I already have my crush.

Dangerous Enemy (TCB#2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon