LØVE YØU
Part-11
Park အိမ္ေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္သည္ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲေနတဲ့ သူ၏ ကေလးငယ္ကို ေရပတ္ဝတ္ႏွင့္ သန႔္စင္ေပးေန၏။ အိမ္အကူတစ္ေယာက္သည္လည္း ေဘးမွာ ေရဇလုံကိုင္ထားရကာ မ်က္လႊာခ်လ်က္ ခစားေနရသည္။ မနက္စား စားၿပီးခ်ိန္၌ အဖ်ားျပန္တက္လာတဲ့ သခင္ေလးကို အရွင္သခင္ ကိုယ္တိုင္ ျပဳစုေနသည္။
" Chan..... ဒါ မခၽြတ္နဲ႔ေလ ! "
ငိုမဲ့မဲ့ အသံေလး ထြက္လာတာေၾကာင့္ အကႌ်ခၽြတ္ဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ Chan လက္ေတြက ေလ်ာ့သြားသည္။ လည္ပင္းရယ္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြရယ္ကအစ ေရပတ္တိုက္ေပးေနၿပီး ထိုမွတဆင့္ အကႌ်ၾကယ္သီး ျဖဳတ္ေနၿပီမို႔ မွိန္းေနရတဲ့ၾကားက Baekhyun တားရေတာ့သည္။
အိမ္အကူရွိေနတယ္မဟုတ္ပါလား !
ထိုအခါ Chan က လက္ထဲက အဝတ္ကို ေရဇလုံထဲ ျပန္ထည့္လိုက္ကာ....
" သြားလို႔ရၿပီ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ "
အေနာက္ကို ႏွစ္လမ္းဆုတ္ၿပီးမွ ျပန္လွည့္ထြက္သြားတဲ့ အိမ္အကူသည္ ေျခသံကို မၾကားရပါ။ ေနတာ ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ Baekhyun သတိထားမိတာ တစ္ခုသည္ ဤအိမ္၌ Chan ရွိေနပါလၽွင္ အပ္က်သံကိုပင္ မၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။
" Chan...."
" ေျပာေလ hyun "
သူ လွဲေနတဲ့ ေဘးမွာ ထိုင္ေနသည့္ Chan သည္ shirt အကႌ် လက္ႏွစ္ဖက္ကို တံေတာင္ဆစ္နားထိ ေခါက္တင္ထားကာ ရင္ဘတ္တြင္လည္း ၾကယ္သီးႏွစ္လုံး ျဖဳတ္ထား၏။ ဆံပင္ကို နဖူးအထက္၌ ေသသပ္စြာ လွန္တင္ထားကာ ခံ့ညားမွုသည္ တျခားမရွိ။
" ပင္ပန္းေနတယ္မဟုတ္လား... ကၽြန္ေတာ္ သက္သာေနပါၿပီ "
" ကိုယ္ အကႌ်လဲၿပီးရင္ ျပန္လာခဲ့မယ္... ေဆးေသာက္ထားတာဆိုေတာ့ အိပ္လိုက္ေနာ္ "
" ဟုတ္ "
မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ျပန္ေမွးေနရင္း အခ်ိန္တစ္ခု ၾကာတဲ့အခါ တံခါးပိတ္သံ ၾကားလိုက္ရ၏။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Chan က အိမ္ေနရင္း T-shirt ႏွင့္ ေဘာင္းဘီ ခပ္ပြပြ တစ္ထည္ လဲလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာဆီ ေလၽွာက္လာကာ ကုတင္ေပၚ တက္ခဲ့သည္။
