LØVE YØU
Part-18
' ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘယ္သူစိုက္လို႔ပဲ ပြင့္ပြင့္ ရနံ႔ကို ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္သာ ရေစလိုေသာ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ခ်င္တယ္'
ဖတ္လက္စ စာအုပ္ထဲက သေဘာအက်ဆုံး စာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းကို ႏွုတ္ကေန ရြတ္မိသြား၏။ ကၽြန္ေတာ့္အေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး စာဖတ္ေနတဲ့ သူ႔ကို ရည္ညႊန္းကာ သူ ၾကားေစရန္ ႏွုတ္က ေရရြတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
သူ ၾကားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လာကာ စားပြဲေပၚက ေကာ္ဖီခြက္ဆီ အၾကည့္ျပန္ပို႔ၿပီး တစ္ခုခုကို ေတြးေတာေန၏။ ထို႔ေနာက္ ျပဳံးသည္ ။
ပိတ္ရက္အတြက္ အပန္းေျဖၿပီး အနားယူျခင္းသည္ ၿခံထဲဆင္းထိုင္ကာ စာအုပ္ကိုယ္စီ ဖတ္ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းျခင္းျဖစ္သည္။ စာဖတ္တာ ဝါသနာ မပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ အစပိုင္းမွာ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ခဲ့ရေပမယ့္ ယခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလား လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
ဖတ္ၿပီးတဲ့ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာကို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ျပန္လည္မၽွေဝၿပီး တစ္ေယာက္အျမင္ကို တစ္ေယာက္ ေဖာ္ထုတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္.... ဒါဟာ တစ္ေယာက္စိတ္ကို တစ္ေယာက္ အျမန္ဆုံး သိနိုင္တဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္မယ္လို႔ေလ ။
" Chan "
စာအုပ္ဖတ္လို႔မၿပီးေသးခင္ ေခါင္းထဲဝင္လာတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ထိုအခါ သူက စာအုပ္ၾကားထဲ လက္ညိဳးေလး ခံကာ ပိတ္လိုက္ၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္လာ၏။
" ေျပာေလ hyun "
" ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က naver ကေန ရွာၾကည့္ထားတာေလ.... ရြာဘက္ပိုင္းက မိဘမဲ့ေဂဟာ ႏွစ္ခုရယ္ seoul က မသန္မစြမ္းေက်ာင္းတစ္ခုရယ္ ေနာက္ၿပီး ေဆးဝါးလိုအပ္ေနတဲ့ ေဆး႐ုံတစ္႐ုံရယ္ ေတြ႕တယ္ , ကၽြန္ေတာ္ ပရဟိတ လုပ္မယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္ေလ Chan "
" hyun အဆင္ေျပသလို လုပ္ေလ "
" ဟုတ္... ဒါဆို ခဏေန ဆက္သြယ္လိုက္မယ္ေနာ္ "
" ပင္ပန္းေစမယ့္ အရာမ်ိဳး မလုပ္ရင္ ရၿပီ "
" ဗ်ာ "
