Whether I Like it or Not

CHAPTER VI - A sweet best friend of mine.

CHAPTER VI - A sweet best friend of mine.

TUMAYO kaagad si JB ng makita niya ako. "Hi," he said flashing his gorgeous smile.

"Good afternoon Mr. Soriano, it's nice meeting you." Natawa siya sa sinabi ko, kusa namang tumaas ang kilay ko. Ano naman kaya ang nakakatawa?

"Please cut the formalities, para naman tayong hindi magkaibigan niyan."

"You said you're here for business," sabi ko, keeping the formal tone. "Please have a seat."

Sumunod na lang si JB. "Yeah, I'm here for business but I'm also here as a friend, sweetheart. 'Cant have business with a friend?"

I rolled my eyes. "So, uh do you want to order something before we start the meeting?"

"Yes, please." Sinenyasan niya ang isang waiter na naka-abang. "You know I have been visiting your restaurant for a couple of times and I really like your food here, specially your delicacies." sabi niya sakin bago balingan ang lumapit na waiter, "Can I have a one pineapple bico, and a coffee please. What's your order?"

Napakurap kurap lang ako sa kanya. Pineapple bico? Kung nananadya siya ay hindi ko alam. "Vegetables shake, thank you." Sinundan ko ng tingin ang pag alis ng waiter. Kahit hindi ako naka tingin ay alam kong sinusubaybayan ako ni JB.

"Vegetable shake, huh. I though you hate vegetables."

"Nothing remains the same."

"I think so," ininom niya ang tubig na nakalapag sa lamesa.

"So, what kind of business are you proposing? Seems urgent, huh."

"Yeah, but" sumandal siya sa kinauupuan niya with a lazy smile playing in his lips. "Should we wait for the food? Hindi pa talaga ako nag me-merienda. Na-miss ko na rin kasi ang luto mo."

"Alam mo na hindi ako ang nag luluto ng lahat ng pagkain dito." sabi ko.

Hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya. Kinakalma ko ang sarili ko. Remember Erie, you're in a business meeting okay. Hindi ngayon ang oras para mainis ka sa kaharap mo. You've done several unprofessional things today, don't let emotions get into you. "So, ilang beses ka nang naka-punta rito?"

"Maraming beses na rin. Nalaman ko kay Yshe itong tungkol sa restaurant mo, hindi na ako nagulat. Noon pa naman talaga ay mahilig ka nang mag luto. Hindi ba't ako pa nga ang unang nakatikim ng ilan sa mga inventions mo. Nakakatuwa na nasa menu ang ilan sa kanila."

How dare him brought up the past?

"You can't just--"

"Mukang handa na ang order natin," putol niya sa sinasabi ko. "Let's eat first."

Huminga ako ng malalim, hindi ko na itinuloy ang sinasabi ko. Pero sa susunod na lumampas ulit siya sa linya ay may kalalagyan siya. Wala akong paki-alam sa business niya, I'm done. Siguraduhin lang niya na aakto siya ng nasa lugar.

"I'm staying in the country for good," sabi niya sa pagitan ng pag-subo.

Nagtatapos sa suot niya ang pagiging pormal niya. He's acting like we're just going out as a friend, not a business partner. Anumang sandali ay bibigay na ang pader na iniharang ko sa sarili ko. Yeah, invincible wall that kept me from walking away.

"I already know that remember."

"Well, mag oopen ako ng Hotel Resort sa Laguna and I want your restaurant to serve food in our opening ceremony." sabi niya. "They start the construction last last year, and if I'm right it will be finished before the end of this year."