𝐬𝐧𝐨𝐰𝐲 𝐩𝐫𝐞𝐟𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐞𝐬

I. Jak się poznaliście?

[I.T.P] — Imię Twojej Przyjaciółki

✎

ANDREAS WELLINGER🍫

Szłaś właśnie ze swoją nieznośną, młodszą kuzynką po ulicach Zakopanem, przeklinając w duchu ciotkę, która kazała zająć ci się ośmiolatką. Dziewczynka zrzędziła, krzyczała, wyrywała się, a tobie brakło już cierpliwości. Jako, że wraz z rodzina mieszka ona w stolicy skoków, postanowiłaś zabrać ją na skocznie, mając ogromną nadzieję, iż akurat będzie tam jakiś skoczek, którego dziewczynka jest fanką. Będąc pod wcześniej wspomnianym obiektem miałaś ochotę dziękować Bogu za fakt, że niemiecka kadra postanowiła urządzić sobie trening akurat na Wielkiej Krokwi. Nie miałaś nawet ochoty, ani czasu na zastanawianie się, czemu ćwiczą akurat tutaj, gdyż twoja kuzynka zdążyła ci się wyrwać i podbiec do skoczków. Zanim ją dogoniłaś, ta przytuliła już jednego ze swoich ulubieńców. Szybko „odczepiłaś" dziewczynkę od skoczka i zaczęłaś go przepraszać. Czułaś ogromne zażenowanie zaistniałą sytuacja.

— Naprawdę bardzo, bardzo przepraszam. Nie wiem co w nią wstąpiło! — Mówiłaś bardzo szybko i wnioskując po minie twojego rozmówcy, także po polsku. Powtórzyłaś więc wszystko wolniej i po angielsku, a chłopak wybuchnął śmiechem, przez co byłaś jeszcze bardziej zawstydzona.

— Nic się nie stało, często miewam takie przypadki — Odparł widząc twoją minę.

— Cieżko się dziwić — Odpowiedziałaś, już trochę mniej czerwona.

— Andreas jestem — Powiedział, wyciągając rękę w twoja stronę.

— Wiem — Zaczęłaś i od razu ugryzłaś się w język.

— Ja [T/I] — Dodałaś i podałaś rękę chłopakowi.

— Ładne imię, mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy — Powiedział ukazując rząd śnieżnobiałych zębów.

Na koniec zrobił sobie zdjęcia z twoją kuzynką i podpisał się jej na serwetce, bo tylko to miałaś przy sobie. Wracając już do domu twoja kuzynka cały czas badawczo przyglądała się podpisanemu skrawkowi chusteczki. Nie chciałaś się jej o to pytać, bo wtedy jej wredna strona wzięłaby górę i na pewno nie powiedziałaby ci, o co chodzi. W końcu jednak dziewczynka podała ci kartkę z pytaniem, co to jest. Zaskoczona patrzyłaś na ciąg cyfr pod podpisem skoczka. Cała czerwona szybko podreptałaś do domu, nie odpowiadając na pytania kuzynki.

DANIEL ANDRÉ TANDE 👡

Wybierałaś się z koleżankami do klubu opić, no właśnie, co? Nie było żadnego powodu, po prostu chciałyście się upić, korzystając z wymiany szkolnej. Wystroiłyście się jak do najdroższego klubu, cóż ostatnia klasa liceum do czegoś zobowiązuje. Nie pamiętasz nawet kiedy znalazłyście się w klubie w samym centrum Oslo, ani kiedy zdążyłaś dostać drinka, ale absolutnie ci to nie przeszkadzało. Bawiłaś się z przyjaciółkami i piłaś alkohol w najlepsze. W końcu, aby jeszcze bardziej urozmaicić wieczór twoje przyjaciółki zgłosiły cię na konkurs karaoke i wręcz siłą wepchnęły na scenę. Kiedy już uzgodniłaś z DJ'em, którą piosenkę zaśpiewasz stanęłaś na środku sceny, a alkohol i dopingujące przyjaciółki utwierdziły cię w przekonaniu, że wszystko jest w porządku. Zaczęłaś śpiewać [Twoja Ulubiona Piosenka] i wywijać na scenie w najlepsze. Kiedy już skończyłaś usłyszałaś ogromny wiwat ze strony publiczności. Przyjechałaś wzrokiem po ludziach zebranych w klubie, a twój wzrok zatrzymał się na sylwetce blondyna z niebieskimi oczami, który również na ciebie patrzył. Szybko jednak otrząsnęłaś się, oddałaś mikrofon i zeszłaś ze sceny. Dostałaś kolejną szklankę z kolorowym alkoholem, nawet nie wiesz od kogo. Wróciłaś na parkiet i bawiłaś się świetnie. W pewnym momencie ten sam blondyn, z którym wymieniłaś spojrzenia na scenie tańczył obok ciebie. A raczej razem z tobą, bo był tak blisko, że wasze ciała ocierały się o siebie. Normalnie pewnie już dawno opieprzyłabyś Norwega za takie akcje, ale alkohol w twojej krwi sprawiał, że ci się to podobało. Co więcej sama posuwałaś się do coraz śmielszych ruchów. W końcu chłopak jakby się opamiętał, powiedział coś w niezrozumianym dla ciebie języku i zniknął. Nie wiedząc, o co mu chodziło wróciłaś do koleżanek i z nimi spędziłaś resztę wieczoru.