My real brother | A Liam Payne and Harry Styles Fanfic

26

Ellie, Harry en ik waren net met het kleine, witte katje aangekomen bij de dierenarts. We belden aan en gelukkig zat er niemand in de wachthal en mochten we dus onmiddellijk naar binnen.

"Goeiedag, ik heb net een kitten gevonden in het parkje hier een paar minuten vandaan. Hebt u misschien even tijd om het te onderzoeken?" vroeg Ellie.

"Natuurlijk Ellie, voor de beste vriendin van mijn dochter maak ik graag wat tijd vrij. Leg het katje maar op mijn tafel." antwoordde de dierenarts al glimlachend.

Voorzichtig, bang om het katje pijn te doen, plaatste Ellie het katje op de tafel. De dierenarts begon meteen aan haar onderzoek en na een paar minuten keek ze weer op.

"Ik heb heel goed nieuws, want dit katje is kerngezond." vertelde ze. Er verscheen een glimlach op Ellie haar gezicht.

"Maar ik denk dat jullie wel beter even aanbellen bij de huizen die dicht bij het park staan, want het kan best zijn dat dit katje al van iemand is. En die persoon zal waarschijnlijk doodongerust zijn." voegde de dierenarts eraan toe.

Ellie leek even na te denken en knikte toen.

"Dat lijkt me een goed idee, zullen we nu even langsgaan?" vroeg ik aan Ellie en Harry.

Ze knikten allebei. We bedankten de dierenarts en omdat Ellie de vriendin was van haar dochter hoefden we niets te betalen. Vervolgens reden we weer terug naar de dichtstbijzijnde straat waar Ellie het katje had gevonden.

We belden aan en bij de eerste 7 huizen wist niemand van een katje dat vermist zou zijn. Pas bij het achtste huis herkende iemand het katje. De vrouw vertelde ons dat haar buren een katje zochten dat vermist zou zijn. Snel belden we aan bij het volgende huis.

"Oooooh whitie, waar was je toch!" riep het meisje van een jaar of 12 toen ze haar katje herkende.

"We hebben jouw katje gevonden in het parkje, we zijn ermee naar de dierenarts geweest en alles was in orde." vertelde ik.

"Ooooh dankjewel! Mijn lieve katje was al 5 dagen weg." zei het meisje. Elliz overhandigde haar het katje.

"Wij gaan dan maar weer." zei ik.