My real brother | A Liam Payne and Harry Styles Fanfic

30

Voor Ellie, mijn oom en ik echt vertrokken naar België, gingen we bij mij broer op bezoek in het ziekenhuis.

Voorzichtig klopte ik op de deur van zijn ziekenhuis kamer. Er volgde een 'Kom binnen' van Ruben dus ging ik naar binnen.

'Ruben!! Voel je je al wat beter?' vroeg ik bezorgd. 'Ja Juul, het gaat beter, ik moet het wel nog een paar dagen of zelfs weken rustig aan doen en hier blijven. Maar het komt wel weer goed met mij.' zei hij. 'Stuur me wel af en toe als ik terug naar België ben want ik ga ongerust blijven zolang je niet helemaal beter bent!' zei ik. 'Komt in orde zussie!' antwoordde hij.

Na nog een klein uurtje te praten met mijn broer, kwamen Ellie en mijn oom binnen om afscheid te nemen van Ruben. We moesten vertrekken naar het vliegtuig om naar België te gaan. 

Tijdens de rit naar de luchthaven bleef het stil in de auto. Mijn oom dacht aan zijn gestorven vrouw, Ellie aan haar gestorven broer en ik, ik dacht aan Harry. Ik twijfelde als ik wel goed had gereageerd om hem zo achter te laten. Hij wist niet eens dat ik terug naar België onderweg was.

Ik nam mijn mobieltje en stuurde snel een sms'je naar Liam.

Aan: Liam
Van: Julie

Hey Liam, ik wou nog even laten weten dat ik onderweg ben naar België. Dankjewel voor alles wat je voor me hebt gedaan, ik vond het hier echt leuk! Mijn ouders willen je ook graag eens ontmoeten dus volgende keer kom jij naar België!

Xxx Julie

Ik verstuurde het sms'je en stak mijn mobieltje terug weg. Eenmaal aangekomen op de luchthaven namen we onze koffers en zochten onze gate om in het het vliegtuig te stappen.

Na de korte vlucht waren we in België. Ik was opgelucht om terug thuis te zijn, ik had zoveel meegemaakt in Engeland.

6 maanden later
Ik was net gaan wandelen met onze hond voor Ellie en mijn oom kwamen avondeten bij ons thuis. 'Julie, kan je me even helpen met de tafel te dekken?' vroeg mama. Ik deed mijn jas en schoenen uit en nam de borden aan die mama me aangaf. 'Waarom moet ik voor 7 personen de tafel dekken?' vroeg ik toen ik 7 borden in mijn handen kreeg. 'Er komt een extra persoon mee eten, maar wie dat is, vertel ik nog niet!' zei mama met glinsterende ogen van het plezier.

Een uurtje later hoorde ik de deurbel. Ik zwaaide de deur open en begroette mijn oom en Ellie. Ze volgden me naar de woonkamer waar mijn ouders en Ruben hen ook begroetten. Ellie en ik gingen naast elkaar in de zetel zitten. Na een kort gesprekje over haar nieuwe school en vriendinnen in België ging de deurbel voor de tweede keer.

'Helemaal vergeten, onze special guest!' riep mama. Ruben keek me vragend aan dus trok ik mijn schouders op om te tonen dat ik ook niet wist wie dat kon zijn.
________________________
Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk! Ik ga vanaf nu proberen iedere zondag een hoofdstuk online zetten.