Those Eyes

-Chapter 7-

#Trouble

------------------------------------------------------

★Grae's POV★

      

       I WAS WALKING on the roadside. Katatapos lang ng classes. Nakauniporme pa rin ako at kanina pa ako lumampas sa condominium building na tinutuluyan ko. Wala pa akong balak umuwi. Pakiramdam ko kasi ay may hindi magandang mangyayari. I feel trouble coming. And my instinct was right most of the time, when I feel troubles coming. And I can't just set aside those feelings and thoughts. I find it kinda creepy sometimes. Specially before when I was a kid. But right now, I thanks to my instinct. Kasi dahil doon ay nakakalayo ako sa mga taong may balak na masama sa akin. And I think right now, I have to face an assholes. It's almost seven in the evening already, but still, I don't want to go home yet. Not unless I take down the trouble my self.

Pumasok ako sa isang convenient store. Bumili lang ako ng gatas, cold mineral water and biscuit. I pay in the casher at naghanap ng vacant table. As I poured the mineral water with my milk and shake it afterwards, I secretly study my surroundings. I saw some suspicious people and some shadows moving fast. Tumayo ako sa kinauupuan matapos maubos ang biscuit at pasimpling lumabas nang convenient store. As I step out and started walking with no direction. I felt some presence following me. Not just one, not two, not even three nor five. But a lot of e'm.

Lumiko ako sa may kadilimang iskinita at mabilis na tinakbo ang gitna kung saan hindi nila ako makikita. Masyadong madilim ang gitnang parti ng eskinitang ito dahil ilang pulgada ang layo ng mga post. Iyong iba kumukurap kurap pa. Sumandal ako sa malamig na simento, pinagcross ang mga braso sa baba ng dibdib at naghintay. Maya-maya pa ay napangisi ako ng maramdaman ang pagdating nila. Ngayon masasabi kong tama ang hinala ko. Trouble was after me. At seguradong ang mga gunggong na ito ang humahabol sa akin dahil sa emblen mula sa isa sa kanila. Lalo naman sa na laman kong history ng clan. And for todays generation. Ako lang ang nag-iisang nagkaroon ng ganitong klaseng mata. I wander what's behind these eyes? And also, I'm wandering how long this trouble will take? One month? Two months? Three? Or maybe a year? Decades? I should have surf more about it. Penetrating in the clans system for a second time won't kill me that fast, maybe.

★Third Person's POV★

       

         "Looking for me?"  mahinhin na salita ng kung sino. Na naging dahilan para sabay-sabay na mapalingon ang mga kalalakihan sa gitna ng eskenita. Doon nila na rinig ang boses ng dalaga na nagpatindig ng kanilang balahibo, ngunit wala silang makita maliban sa kadiliman. Mahinhin nga ang sinabi ng boses ngunit nakakapangilabot ang kahinhinan niyon para sa kanila.

"Sino ka?"    matapang na tanong ng leader nila.

Walang sumagot at tanging ihip lang ng marahang hangin ang kanilang narinig. Naningkit ang mga matang nakatutuk sila sa dilim na pinanggalingan ng boses ngunit wala silang makita. Sadyang madilim ang kinaroroonan ng dalaga. Masiyadong madilim ang gitnang parti na iyon ng iskinita. Na alerto silang lahat sa ginawang tawa ng dalaga. Mahinhin ngunit nakakakilabot na tawa. Isang kisap lang ng mata ay tumba na ang kalahati sa kanila. Bagsak sa malamig na semento, sapo ng ibang bumagsak ang kanilang leeg habang dilat ang mga mata.

"Shit!"

"Humanda kayo."

Pigil ang hininga nila ng paunti-unti nilang na aninag ang bulto ng dalaga. Naglalakad palabas ng dilim. Hanggang sa tuluyan ng nagpakita.

"So, you guys really lookin' for me eh?"     sabi nito sa nang-uuyam ang boses.

Walang buhay at napakalamig niyon. Sapat na upang ipaalam na hindi na dapat nila sinundan pa ang dalaga. Hindi naman malaman ng mga kalalakihan ang gagawin. Tila na bato ang mga ito sa kinatatayuan. May nanginginig pa. Ang mga matang blangko kung tumingin, mga matang hindi mo alam kung bakit tila tumingkad ang berde at pula nitong mata.

Sabay na sumugod ang tatlo sa mga kalalakihan. Panay ilag at pagpapatulog naman ang ginawa ng dalaga. Hanggang sa sunod-sunod na ang mga itong sumugod. May mga sabay pa kung umataki. Ngunit para lamang naglalaro ang dalaga. Sipa sa kanan, tadyak sa kaliwa, sontuk sa mukha o sikmura at hampas sa leeg ang nakukuha nila sa dalaga. Mabilis na gumalaw ang mga kalaban. Ngunit mas mabilis ang naging paggalaw niya. Kung doble ang galaw ng kalaban ay treple ang kanya. Mabilis lang din niyang nababasa ang mga galaw ng mga kalaban. 

'Almost time.'  she thought.

Naging madali lang ang laban. Hindi nagtagal ay bagsak na ang mga ito. Tulog. Pinagpag niya ang mga palad pati ang uniporming suot saka umalis sa lugar na parang walang nangyari.

         

      SAMANTALA, hindi mawala ang ngisi sa labi ng taong nakamasid sa butlo ng babaeng papalayo na. Alam niyang marami pang pagsubok ang kakaharapin ng dalaga. At hindi siya makapaghintay kung kilan ang susunod.

"It's just the beginning Grae Takahashi. Wait for more..."    salita nito sa hangin at mas lumawak ang ngisi sa labi.

"Trouble."

   

ST💧