Those Eyes

-Chapter 17-

#Red

------------------------------------------------------

★Kieffer's POV★

       PAHIGA NA ako kanina ng binulabog ako ng katok ni Lucas. Lakas makakatok, magigiba na ang pinto sa katok niya. Kompleto kaming lima dito sa sala. Ilang minuto na kaming nakaupo. Walang nagsasalita. Ang sabi ni Jake kanina, gusto raw kaming kausapin ni Grae. Na sabi rin ni Krystal kanina na hindi naman iyon tungkol sa plano kung paano tatapusin ang laro. Bukod kasi sa plano. Wala na akong ibang maisip na dahilan kung bakit niya kami gustong makausap. Lalo na daw ako. Ilang buntong hininga na rin ang pinakawalan ni Grae. At ilang buntong hininga ulit bago niya tuluyang binasag ang katahimikang bumabalot sa amin.

"Before anything else. Before we start the plan. I want to introduce myself again."

Sabay kaming tatlong napatingin sa kanya. Konut nuo ko siyang tinitigan. What does she mean? Magpapakilala? Ulit? Para saan? Ang daming gumugulo sa utak ko dahil sa sempling sinabi niya. Umayos siya ng upo at taas nuong tumingin sa aming tatlo. That vibe again. Like a royalty, a princess of a high society.

"I was the former Ishana Hell Takahashi." 

Pakiramdam ko ay na lunok ko ang sariling dila dahil sa sinabi niya. Was. Former. I was shocked. Hindi maproseso ng utak ko ang maikling sinabi niya.

"I-ikaw? Iyong batang iyon dito dati? Iyong kasama naming nagtraining?"   nauutal pang tanong ni Jake.

Grae, nodded as a response. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba siya o hindi. Oo nga at magkamukha sila. Naisip ko rin dati na baka siya nga ang batang iyon. Pero napakaimposible. Iyon ang parati kong naiisip, "napakaimposible" dahil magkaiba sila hindi lang sa kulay ng buhok. Kundi maging ang mga mata. And then an image shoot my head. Siya, habang natutulog. Pulang hibla sa ilalim ng kulay abong buhok. Kung ganun...tinikom ko ang nakaawang na bibig. Tinitigan ko siya ng mabuti. Kailangan ko ng ibidensiyan. Kahit sa buhok niya man lang. Dahil kung ibidensiya lang naman ang kailangan ko. Kita iyon sa galaw niya. Lalo naman sa mga mata niyang maraming tila gustong sabihin, pero napapalitan agad ng blanko at malamig na titig. But still, I have to know everything from her own mouth. Hindi lang buhok. May mga nagpakilala na sa akin dati na sila daw siya. Pero ng tinanong ko na ang tungkol sa training. Parating nakalimutan o hindi maalala ang sagot nila.

Ng makabawi mula sa pagkakagulat ay wala sa sariling na tawa ako.

"Was? Former? Really Grae?"

She look at me like I am some kind of an alien. Walang kahit anong reaksiyon sa mukha. I shook my head while laughing. Hindi naniniwala.

"Tinanong kita noon naalala mo? Hmm Grae?"  I asked. In an indisbelief tone. Or more like mocking. I don't know.

"But what did you said? You don't know someone named Ishana Hell Takahashi. Oh wait..."

"Is that why you stop for a second when I ask you before?"

Na iiling na lang akong nagbaba nang tingin. I don't know what to believe anymore. May laro pa kaming dapat taposin...tapos ito. Sinasabi niya na siya si Ishana. Oo, magkatulad sila kung galaw at tindig ang pagbabasihan. Pero...aish. Hindi ko na alam kung anong iisipin ko.

"Can you at least let her explain? Kung bakit pinalitan ang pangalan niya? Though hindi naman talaga dahil iyong second name lang naman niya ang pinalitan."

Wala sa sariling na angat ko ang tingin kay Krystal. What does she mean? Second name?

"Anong second name?"  tanong ni Jake. Na unahan pa ako.

Nakanganga naman si Krystal na ibinaling ang tingin kay Grae. Hindi makapaniwala ang expression na nakapaskil sa mukha. Huminga ng malalim si Grae at bagsak ang balikat na tumingin sa aming apat.

"Ishana Grae Takahashi."
may diin bawat bigkas niya sa buo niyang pangalan.

Laglag ang pangang napatingin kami sa kanya. Kahit mismong si Krystal, na kung hindi ako nagkakamali ay bestfriend niya.

"Grae lang ang ipinakilala ko dahil alam kong pinapahanap mo ako Kie-kun."

Hindi ako nakagalaw sa sinabi niya. Lalo na sa tinawag niya sa akin. Iisang tao lang ang tumatawag sa akin sa palayaw na iyon.

"Hindi ako nagpakilala dahil hindi naman tayo close. Lalo naman nung nalaman ko na may laro akong kailangan ipanalo. Kaya nung tinanong mo ako, nagsinungaling ako. Walang ibang pweding makaalam na ako at si Hell ay iisa. Maliban sa mga nakakakilala sa akin dati pa."

I was stunned. I don't know what to say. Nakatitig lang ako sa kanyang mga mata. May mga dumadaang emosiyon doon pero hindi ko mapangalanan dahil sa bilis. Minsan pa inaakala ko na lang na namamalik mata ako sa bilis.

"Pero bakit pinalitan ang pangalan mo?"   tanong ni Lucas.

"My parents wanted to go back with their life before I was born. And to get the life they have before. My parents need to change my name. That was one of the elders order. But they only change my second name.  So, yeah."  she said with a shrug in the end.

"Kung ikaw nga siya, saan kami madalas tumambay tuwing break sa training?"   asked Jake.

"Doon sa punong kaharap ng swing."

Alam niya.

"Kilan lang pweding umuwi?"  asked Lucas.

"Five days before back to school."

"At kapag may pasok?"

"Pupunta ang isa sa instructor sa mga bahay niyo every weekends for the training."

Nagkatinginan kaming tatlo. Jake and Lucas both shrugged their shoulders. I just sigh and look at her. Mahabang katahimikan na naman ang namayani sa amin. But before I can say anything, she already make a move that makes the three of us stunned.

She put her right hand on the top of her hair. And without a second thought. She pull her hair. A wig. Her color ash hair was now replaced by a...red hair. A red one.

ST💧