Our dangerous love (Jikook/KookMin)

ODL (CHAPTER 21)

Jeon Jungkook

Nangimulat ko ang aking mga mata nagising ako sa kwartong hindi pamilyar sa akin.

Nilibot ko ang buong paningin ko sa kwarto.Puting pintura sa dingding may isang couch. Tumingin ko sa gilid ko maynakakabit na hose sa aking bibig at ingay mula sa isang makina ang tanging maririnig mo.

Ano bang nangyari?

Si Jimin? I need to see him

Umupo ako at tinanggal ang mga nakalagay sa buong katawan ko. Nakasuot ako ng damit ng pasyente sa hospital.

Ang huling na aalala ko. Pupunta dapat ako kay Jimin tapos may nakasalubong akong track tapos ayun di ko na alam ang nangyari.

Tumayo ako para lumabas ng kwarto ng biglang pumasok si mommy mula sa pintuan.

"S-son?!" agad na yumakap sa akin si mommy. Nararamdaman ko ang pagnginig ng katawan nya. Umiiyak ba sya?

"Mom? Where's Jimin I need to see him" lalabas na sana ako ng pigilan ako ni mommy. "Mom? Why?"

"Son.Magpagaling ka muna ngayon okay? Tatawag ako ng doctor dito ka lang"

"Mom?Where's Jimin?"

"May concert ngayon ang grupo nyo. Nasa Japan sya ngayon. Babalik din sya"Naglakad sya palabas ng kwarto.

Gaano na ba ako katagal dito?

Bumalik ako sa higaan ko

Kamusta na kaya si Jimin?

I miss him

Tumingin ako sa taong pumasok sa kwarto ko. Base sa suot nya Doctor sya.

"Iche-check lang kita huh" I nood to him. "May masakit ba sayo? Nahihilo ka ba or anything?" tanong nito

"Masakit po yung puso ko kailangan kong makita si Jimin" napangiti naman ang doctor sa sinabi ko.

"I think his okay now but you need to rest para mapahinga ang katawan mo. Maiwan ko na kayo" lumabas na ang doctor at ang paningin ko nakatuon lang kay mommy

"Mahal na mahal mo na talaga sya Son?" Hindi na ako nagsalita pa. Tumango lang ako sa tanong nya

"Kita ko nga muntik ka ng mamatay dahil sa kanya tapos paggising mo sya agad ang hinanap mo" nakaramdam tuloy ako ng guilt. Dapat ba si mommy muna?

"Pitong buwan kang nakahiga dyan nagaagaw buhay, hindi namin alam kung magigising ka pa ba o hindi na"

What?! Seven months na akong nandito pero parang kahapon lang nangyari ang aksidente

"Gusto kong magalit sa kanya Jungkook pero hindi ko magawa dahil alam kong mahal na mahal mo sya pero sana naman isipin mo rin ang sarili mo bago ang iba"

"Sorry mom" Hindi ko alam ang sasabihin ko may mommy. Speechless kung baga. Minsan lang nya ako sabihan sa ganitong bagay.

"You don't need to say sorry Son,I understand why are you so deeper inlove with him"

Mabuti naman kung ganon

"Sya ang nagalaga sayo ng buong pitong buwan. Araw araw nandito sya para dalawin ka. Minsan nga ayaw pa nyang umuwi kahit pilitin mo"

Kinagat ko ang ilalim ng labi ko paramaiwasan ang pagngiti.

Really ginawa nya yun?

"Ayaw nya pa ngang umalis at pumunta sa concert dahil sayo. Gusto nya paggising mo sya ang bubungad sayo. Kakaibang bata" nakita ko ang pagngiti ni mommy.