Strings Attached (Good Kiss Series #2)

Chapter Thirty-Four

Pag-alis ni Perch, tila ako nabunutan ng tinik at nakahinga ng maluwag. It was a tough talk and I honestly thought she'd put up a fight or she'll hurt me physically. Hinanda ko ang sarili sa nga ganoon dahil na rin sa naranasan na pananakit ni Arie sa akin noon.

When lunch came, Groian went inside my office with a large bouquet of pink and purple tulips.

I am all flushed and blushing while staring at him walking towards my chair. I bit my lower lip as I scanned him, looking so casual and attractive. His hair is slightly disheveled, his deep russet brown eyes are directed at me. His red lips and his perfect body made me twinkle with desire and happiness. Damn, his shoulders are so broad!

He's wearing a dark blue t-shirt, black fitted pants and a white sneakers.

Para siyang koreano talaga pumorma. I watch some K-drama and Chinese dramas in Netflix and somehow I will always find a way to compare Groian to those actors.

Except that I can have Groian for real.

Sa labas ay namuo ang komosyon. Ang mga tao'y tumitingin sa amin at ang iba'y talagang nakadungaw pa sa pintuan. Kung normal na araw lang ito, baka kanina ko pa sila nabulyawan kaya lang pati ako kinikilig na rin.

"Hey," Groian stopped in front of me. Sumilip ako sa mga taong naroon at binalik ang tingin sa kanya.

"Hi!" I exclaimed. Tumayo ako at bumagsak ang tingin sa kanyang hawak.

Umangat ang gilid ng labi niya at binigay sa akin ang bouquet.

"Here...Let's go and have lunch." 

I nodded. Tinanggap ko ang bouquet at inamoy iyon. Saglit na tinitigan at nag-angat muli ng tingin kay Groian.

"Thanks..." Napapaos kong sabi. Nilapag ko ang bouquet sa ibabaw ng lamesa. I have received so many bouquet in this lifetime, half of it is from Groian. Nilagay ko ang lahat ng mga iyon sa garden sa aking apartment. I treasured every flower and bouquet that was given to me. Pero ang kay Groian, hindi ko lang pinahalagahan. Iningatan ko ang mga iyon.

He smiled. Hinapit niya ang baywang ko at nagtungo kami palabas. Agad na nagsialisan ang mga tao.

"Ikukuha kita ng bagong sekretarya." Ani Groian. Pasakay kami sa elevator.

Ngumuso ako at umiling. "Huwag na. Baka mamaya patay na patay na naman sayo ang makuha mo."

Ngumisi siya at hinalikan ako sa noo. "Patay na patay naman ako sayo kaya bahala sila riyan."

I giggled as we get inside the elevator. Talagang marunong siya kung paaano ako pakiligin at pasayahin, huh?

"Baka kay Tita Alla na lang ako magpahanap ng secretary. Don't stress about it." 

"Hmm, yeah okay..."

Pagbaba sa lobby ay inulan kami ng mga titig na tila ba nagtatanong kung bakit kami magkasama. 

Ngumiti lang ako at hinayaan sila hanggang sa makarating kami sa labas at naghihintay na ang valet.

"Thanks," Ani Groian nang kinuha niya ang susi.

He opened the door for me. I thanked him and settled myself in the front seat. Umikot siya para sa driver's seat at pinatakbo ang sasakyan. I watched him as he skillfully drive the car. We left the office building and went to our favorite restaurant.

I checked for my phone. May mensahe roon si Chen at nagreply agad ako.

Chen:
Kumusta kayo ni Groian? Mag-kwento ka naman.

Ako:
I will. Mag lu-lunch lang kami. Pumunta ka sa cafe bukas ng umaga.

Chen:
How about tonight? I have plans tomorrow morning.