Fuck Frıend ✴ Jikook

♣Yalancı

Öylece yatakta oturmuş karşımda ağlayan kıza bakıyordum. Bu kez gerçekten ileri gitmiştim.

Ne yapıyordum? Ne yapmıştım? Ben bu değildim. Ben bir kızı intikam almak için kullanacak bir adam değildim.

İç çekerek soluklandım. Onunla konuşmalıydım. Ama...nasıl?

Benden şu an nefret ettiğine emindim.

Neden? Neden yaptım?

Aptalım. Çok aptalım.

Teredütle elimi uzatıp koyu siyah saçlarına daldırdım.

Bir süre rahatlatmaya çalıştım titreyen bedeni. Benden nefret ediyordu. Benden nefret ediyor ve yorgana sarılmış ağlıyordu.

Tanrım. Ne yaptım ben?

''İrene...'' diye fısıltımı bıraktım güneş doğan odaya. ''Ağlama artık güzelim...''

Son kelimemle daha şiddetli ağlamaya başlaması ile panik bedenimi hızla sardı.

Şimdi ne yapacaktım?  İrene teselli olmuyordu. Hem ne diye teselli edecektim ki? Sadece intikam içindi. Beni sevdiğini biliyorum ama arkadaşlığımız daha iyi mi diycektim?

Hayır... Tanrım aptal aptal Park Jimin.

Doğrulup yanına oturdum. Elim bu kez yanağındaydı.

''Ağlama lütfen.'' Başını şiddetle sallayıp benden köşeye kaydı.

Ne yapacaktım?

''İrene... Yapma böyle...''

Bana baktı. Göz altları morarmıştı. Yüzü şişmiş ve yanakları pembeleşmişti. Dudakları ise dün gece dolayısı ile epey şişiktiler. Bakışları ise...

Bana nefretle bakmıyordu. Aksine...acıyordu.

''Hadi bana ne istediğini söyle. Mutlu edeyim seni hadi.''

''Açım!''

Tamam. Mantıklıydı fakat daha iyisini bekliyordum.

Hadi ama okadar ağlamıştı, o kadar teselli etmiştim. Aldığım cevap; açım!

''Ne yemek istersin? Kahvaltı hazırlıyayim mı?''

Başını salladı.

''Pekala.''

Kalktığım sırada gözlerini kapatmıştı. Bunu yapması güzeldi çünkü bende en az İrene kadar utanıyordum.

Temiz bir boxerı üzerime geçirip, bir kazak ve eşofman alarak odayı terk ettim.

İrene korkmuştu. Bende öyle. İrene üzgündü. Bende öyleydim. İrene kırılmıştı. Ben de kırılmıştım.

Aslında İrene ile aynı duyguları hissediyordum. Tek fark o benimle aşkla yatmıştı. Ben ise...

Hey bu beni pislik bir herif gibi gösterebilir. Ama ben gerçekten temiz kalpliyim. Kabul. İrene'yi kullanmam çok çok yanlıştı ama...o an mantıklı gelmişti.

Mutfağa geçip dün geceden beri şarj isteyen telefonu şarja taktım. Ardından İrene'ye güzel bir kahvaltı hazırlayıp odama geri yöneldim.

İrene'nin giyiniyor olabileceğini düşünüp kapıya vurdum.

''Üstüm giyinik Jimin.''

Jimin. Bana çok fazla Jimin demezdi.

Kapıyı yavaşça açıp elimdeki tepsinin dökülmemesine dikkat ettim.