7.BÖLÜM

254 16 0
                                    



Çalar saatin sesi beynimde alarm verirken zorlukla gözlerimi aradım.

Tam anlamı ile geceden kalma hissediyordum kendimi ağzımda ki tat midemi bulandırırken hızla yataktan kalkıp banyoya attım kendimi.

Klozetin kapağını açtığım gibi içimde ne varsa çıkardım,kafam da filler koşuyordu sanki midem de çıkacak birşey kalmadığında ayağa kalkıp elimi yüzümü yıkadım,başımda ki ağrı şiddetlenmişti.

Banyodan çıkıp giyinme odasına geçtim üzerime siyah kalem etek üzerime ise siyah bir büstiyer geçirdim. Bu kombin siyah bir stiletto ile tamamkanırdı. Hemen aradığımı bulup ayağıma geçirdim,odaya geçip saçlarıma şekil verdim son olarak  dudağıma kırmızı ruj sürüp aynada kendime baktım.

Vakit intikam vaktiydi!

Merdivenleri inerken heyecandan  kalbim duracaktı, o adamın Affan olduğunu bilerek hislerime nasıl gem vuracaktım bilmiyordum.
Merdivenler sonlanınca salona yönlenip yemek masasına doğru yürüdüm.

Geldiğimi fark eden ilk Affan oldu bakışlarımı kesmeyip onu inceledim takım elbise bir adama ancak bu kadar yakışırdı.

Yakışıklı piç!

Sandalyeyi çektiğim de Ömer baba da kafasını okuduğu gazeteden kaldırmış varlığımı fark etmişti.

Yerime otururken "Günaydın" dedim sabit bir sesle

"Günaydın kızım"ömer baba dikkatli bakışlarla bana bakarken,

"Günaydın firgun hanım" dedi Affan,

Ses tonu pürüzlü ve sakindi.

Lanet olsun o nasıl bir ses tonuydu öyle midemden kasıklarıma ilerleyen sıcaklık ile bacaklarımı birbirine bastırdım yutkunarak.

Bu adamın beni bu kadar savunmasız bırakması hiç iyi birşey değildi.

"Kızım dün  nerdeydin eve geldiğimiz de yoktun, çalışanlar öğle vakti çıktığını söylediler"

Gözlerimi önümdeki kahvaltıdan kaldırıp Ömer babaya diktim,

İşte başlıyoruz!

"Bir arkaşımlaydım baba" cevabım onları tatmin etmeyecekti emindim ve Affan meraktan kuduracaktı!

"Kim bu arkadaş beni hiç tanıştırmadın" ses tonu sabit tutmaya çalışsada  gözlerinde ki ifade şaşkınlığını ele veriyordu, soğukça gülümsedim.

Kafamı çevirip Affana baktım dikkatle ağzımdan çıkacakları bekliyordu, gözlerinin içine bakarak "Benim için özel bir insan baba, vakti geldiğin de karşına getireceğim" dedim.

Ömer babanın öksürmesi ile bakışlarım ona döndü masada ki suyu alıp içti, kaçamak bakışlar ile Affanla  bakışıyorlardı.

Daha yeni başladık hele bismillah!

"Bana kızmanı istemem Ömer baba" cümlenin kalanını Affan'ın gözlerini içine buz gibi bakarak söyledim,"Ama artık geçmişi, Affanı geride bırakma zamanı geldi.Onu unutmuş değilim asla da unutmayacağım sadece yolumu çizme zamanının geldiğini düşünüyorum"

Bakışlarımı ikisi arasında gezdirdim, soğukkanlılıkla sarf ettiğim cümleler birini şaşırtırken diğerini germişti, bunu yumruk yaptığı ellerinden kasılan çenesinden anlamıştım.

AH-İ ZARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin