AH-İ ZAR

10. BÖLÜM

".. ölüleri yaşayanlar gömmeli, fakat burada yaşayan hiç kimse yok;hayatta olanlar uykuda geçiriyorlar ömürlerini.sen onlar için mutluluk yaratamazsın,kendi kederlerinin bile farkında değiller,üzülemiyorlar bile artık,çünkü çoktan tükenmişler."

GÜZEL BİR KİTAPTAN ALINTI

*******

" Benim kalbimi de öyle kırdın Affan yerde bıraktığın parçaları önemseden öyle terk ettin beni"

Çekip gitmişti arkasına dahi bakmadan birşey demeden.

Şimdi bana kızabilirmisin seni kırdığım için, küsebilirmisin bana seni hayal kırıklığına uğrattığım için...

Affan gittikten sonra, Uykusunu bahene ederek Ömer baba da çıkmıştı iyi geceler dileyip ben ise evden çıkmış kendimi onu ilk kaybettiğim yere atmıştım.

Hakan da benimle gelmişti itiraz etmemiştim, gelirken Tekel bayiye uğrayıp içiçek birşeyler de  almıştık.

İkimizden de ses çıkmıyordu 70 'lik viski bitmiş, bulanık bir beyinle dalgaları dinliyor kendimde hesaplaşıyordum.

Hakanın ayaklandığını hissettim bakmaya gerek duymadım az sonra kulaklarıma çalınan sözlerle acı acı gülüm.

Ucum yok bucağım yok

Saklımdasın ey yar haberin yok..

Yıllar geçti sönmedi ateş..

Yanıyorum ey yar haberin yok..

Şarkının sözleri yüreğimin en derinlerinde ki saklı olan o yıllarca ağlayan kıza ulaşmıştı. Yine ağlıyordu o kız hıçkıra hıçkıra.

"Yıllar önce üniversiteye giderken  kırmızı şapkalı siyah patolu bir kızla tanıştım klişe bir başlangıç ile tanıştık, kar yağıyordu o gün hiç  unutmam kafamı kaldırmadan okula doğru yürüyordum  sonra bir anda kucağıma düşen yeşil  koca gözlü bir kızla tanıştım  işte o gün anladım o benim kaderimdi.

Gülen insanların hele ki ağız dolusu gülen ota boka gülen insanların acıları en fazla olan insanlar olduğunu okumuştum bir yerde.

Bu adamı ilk gördüğüm günden beri göründüğü o serseri kendini beğenmiş insan olmağıdını anlamıştım,biliyordum ki bu boğuk ve acının çığlık attığı ses tonu ile konuşurken bu hikayeden mutlu bir son çıkmayacaktı.

"O gün orda aşık olduk birbirimize ikimiz de aynı bölüme gidiyorduk, zaman geçti biz birbirimize daha da bağlandık..

Aşık olduk,

Sırdaş olduk,

Dost olduk..."

Cebinden bir paket çıkardı sigarasını diğer cebinden çıkardığı çakmak ile yaktı uzanıp bende aldım bir dal sigaramı yakıp bekledim devam etmesini, zehirli bir nefes çekti sigarasından sonra bana çevirdi kafasını,

" İki yıl tam tamına 2 yıl 14 gün 14 saat, onunla geçirdiğim zaman hiç birşeyden şüphlenmedim okadar hayat dolu bir kadındı ki böyle bir ihtimal aklıma gelmedi.." İçimi saran merakın yanı sıra nasıl bir son yaşadıklarını deli gibi merak etmiştim.

Gözlerinin dolduğunu ay ışığının aydınlattığı gece de zar zor seçebilmiştim ağlıyordu..
Tanıdık bir duygu gördüm gözlerinde