AH-İ ZAR

9.BÖLÜM

- Beni affedebilecek misin..
- Affedersem, ölürsün içimde..

Oysa ben seni yüreğimde çengelli bir iğne gibi taşımak ve arada bir kanırtmak istiyorum..

Yaşadığımı hissetmek için.

Görüşmeyeli uzun zaman oldu / METİN ÜSTÜNDAĞ

*******

Eve gelememiz uzun sütmemişti, gelmiştik gelmesine ama arabadan inemiyordum bir türlü çıkamıyorduk dışarı, onbeşdakika geçmiş olmalıydı.

Birşeyler yabancı geliyordu,yanımda ki adam mı,

İçerde ki adam mı...

Yoksa kendimmiydim yabancı gelen..

Birşeyler planlayıp gelmiştim buraya kadar, niye devamını getiremiyordum.

Aptaldım!

Koskoca bir APTAL!!

Neden dememiştim!

O anlatmış mıydı ki giderken?

Hayır.
Bana bir neden söylemişmiydi..

Hayır.

Beni düşünmüşmüydü...

4 yıldır karanlık odada saklanıp ağlayan kız verdi cevabı..

Hayır o seni düşünmedi,

Düşünseydi bu acıyı sana  yaşatmazdı, bir sebebi varsa dahi bunu yapmaya hakkı yoktu birlikte üstesinden gelebilirdiniz, gelemeseniz bile birlikte giderdiniz, birlikte kaçardınız!!

O kendini öldürdü...

Peki sen?

Seni yaşattı mı??

Kafamı hakana çevirdim, beni izliyordu dikkatle acaba anlamışmıydı içim deki çatışmayı. Derin bir nefes aldım ciğerlerime konuşmak için...

Ruhsuz ve cansız bir sesle konuştum
"Başlayalım"

Aradan çıkıp kararlı adımlar ile eve ilerlemeye başladım, hakan da arkamdan geliyordu kapının yanına geldiğim de zile bastım, Yanyana bekliyorduk kapının açılmasını.

Açılan kapı ile eve girdim, cekeği çıkartıp güle uzattım, gül hakanın da ceketini alıp "Hoşgeldiniz efendim" dedi "Hoşbulduk, Babam ile Araf bey nerede gül?"

"Salondalar efendim"
Kafamı olumlu anlamda sallamış ve başka birşey sormamıştım gül gittiğinde Hakana baktım bana elini uzattığında  soğuk ellerimi yavaşça avucuna bıraktım, yüzüme sahte bir gülücük yerleştirdim.

Gergindim fazlası ile ama kararlıydım ona olan kızgınlığım çok fazlaydı,

Aşkım çok fazlaydı,

Acım, hüznüm herşey çok fazlaydı en fazlası idi, azı olamazdı zaten.

Yavaş adımlar ile salona ilerledik giriş kısıma geldiğimde onları yine şömine başında buldum, bizi fark etmemişlerdi henüz gülüşümü büyütüp salona ilerledim hakan ile birlikte.

"İyi akşamlar" umarım sesim de ki sahte neşe fark edilmezdi.Sesimi duymaları ile kafalarını bize çevirdiler.

Bir tepki bekliyordum.