#4 Arabella Guevara Series: Scandalous Intentions(GxG)

Chapter 25

Arabella

Na pa upo ako bigla sa higaan ng naramdaman kong may taong nakatitig sakin.

"What the hell!! Papatayin mo ba ako sa sindak Althea?!" Reklamo ko habang sapo-sapo ko ang dibdib ko.

Pero tiningnan niya lang ako ng walang emosyon. Napatayo na ito at biglang pinitik ang noo ko.

"Arayy!!"reklamo ko habang hawak ang noong pinitikan niya.

"You Moron... Sino nagsabi sayong kainin mo ang cake nayon ha?! Alam mo ba mataas ang sugar non?"

Here we go again.... Umaandar na naman ang galit ng Nanay ko.

"Ang tigas tigas ng ulo mo! Tapos wala ka pang gamot na dala? Ano ba yang iniisip mo huh Arabella? Pinapatay mo ba sarili mo?" Akmang pukpukin sana akong muli ng pumasok ang Doctor at si Sophia.

Lumayo ng kaunti si Althea at siya naman pag pasok ng Doctor.

"Good day, How are you Ma'am? Are you ok now?" Tanong ng Doctor sakin.

"Yes I'm fine," sagot ko pero nasa kay Sophia ang paningin ko.

Dahil pansin ko na parang may kakaiba dito.

"That's good to here. You can go home when ever you want... Excuse me Ladies." Paalam ng Doctor.

"Thanks Doc." Si Sophia na ang sumagot sa Doctor.

"Kakain lang din ako, babalik din ako agad. Do you want something to eat?" Turo nito sakin.

"No, gusto ko lang umuwi." Sagot ko at pinikit umupo sa higaan.

Agad naman lumapit sakin si Sophia para tulungan akong mapa upi ng maayos.

"Hhhmm ok... How about you Sophia?"

"I'm fine... Thank you."

"Ok..." Sagot nito at lumapit kay Sophia. "It's all settled."

May kung anong binulong ito pero diko marinig na nagpakunot ng noo ko. Alanganin lamang tumango si Sophia at tumingin sakin.

Lumabas na din si Althea at naiwan kame ni Sophia. Lumapit ito sa higaan at umupo sa tabi ko. Kumuha ito ng orange at unti-unting binalatan.

"Why you didn't tell me na diabetic kang tao? Na bawal ka sa matatamis. Bakit mas pinili mong kainin ang pagkain inalok ko kung alam mo naman ang kapalit?"

"I just want it."

"You just want it? O gusto mo lang na di ako ma offen--"

"Both.....And I want you to be happy... I just want you to be happy."

Napatigil naman ito sa pag balat at tumingin sakin. Halos walang kumurap samin kaya ako na ang nag iwas at tumukhim.

"Ilang araw akong nawalan ng malay?"paninimula ko ng usapan.

"1 week."

1 week???? what?!!

"Isang linggo?!!" Di maka paniwalang tanong ko pabalik.

"Yes." Matipid na sagot nito at inabot sakin ang orange na binalatan niya.

Ang tagal naman ata?

"Nung araw na nawalan ka ng malay limang araw kang naka confined sa Roma, tinawagan ko si Althea telling her what happened. At doon ko nalaman na bawal ka pala sa matatamis, and after that we flew pauwi ng pilipinas."