Chapter 33
Keep
Iminulat ko ang mata ko tinignan ang paligid. I am now in my room. At ang tanging narito ay si Sid lang na tahimik na nakatulala. Gumalaw ako ng kaonti at napansin iyon ni Sid kya agad niya akong dinaluhan.
"How are you feeling? May masakit pa ba sayo? Tell me!" Natataranta at kabado niyang tanong. I shook my head and smirk at him. Why do I find it cute when he's worried sick?
"Why are you smirking?" I shook my head. Not in the mood to say a word.
"I'll just call Tita Alice." Tumango ako at siya naman ay umalis na muna.
Natulala ako At napaisip. Hindi pa nga ako dinadalawan. Kumalabog ang puso ko at parang huminto ako saglit sa pag-iisip.
"What If..." I am pregnant?
"Ligaya!" Nagulat ako sa biglaang pagpasok ni Tita Diana sa kwarto kasama si Papa.
"I am so worried! Akala ko ano na naman ang nangyari sayo!" Nilapitan niya ako at tinignan kung may sugat ba o wala.
"I'm fine, Tita. Napagod lang siguro ako kagabi sa pagtingin ng mga sales at pagchecheck ng designs. I'm fine. Nothing to worry naman po." I smiled to assure her.
"Sige. Buti na lang at hindi pa ako nakakapagtawag ng Doctor. I know that you're already a doctor and yiu know what to do." Tinanguan ko lang iyon at tinignan si Papa na bakas ang pag-aalala sa akin.
"I'm fine,Pa. Nothing to worry." He sighed and followed Tita.
Ang tanging naiwan na lang ulit ay ako at si Sid. He is in his deep thoughts. Parang nakahukay na siya ng malalim na balon sa isip niya.
"Sid..." Pukaw ko sa atensyon niya. Agad naman siyang tumingin sa akin at inilock muna ang pinto bago lumapit sa akin.
"Bibigyan kita ng reseta at bilhin mo iyon. But, don't you dare open it." Kumunot ang noo niya.
"Why can't I open it?" Naguguluhan niyang Tanong.
Itinuro ko sakanya ang bag ko at agad kinuha niya naman ito. "Basta!" Kinuha ko ang reseta na nasa bag ko lang at hindi ipinapakitang sinulat ko ang kailangang bilhin. I don't want him to know first. Delikado na at baka ipagkalat niya at malaking problema iyon.
"Don't read what's inside." Pagbabanta ko. Kinuha niya iyon. Nakatupi iyong reseta ng kunin niya. "Just hand that to the cashier or what." Tumango siya at saka nagpaalam na aalis na.
I lay down again and started thinking. Masyadong maaga para malaman na buntis ako. Pero ang three weeks ay sapat na araw na para maging positibo iyon.
I was kinda bored kaya kahit na nahihilo pa rin ay pinapunta ko sa kwarto si Casia and we talked about stuffs. Maging si Marga ay siya na rin ang nag-adjust na puntahan ako sa kwarto para makits ang design ko kahapon. Si Casia na rin ang nagtanong kung ano ang gustong design nina Tita sa gown.
"I liked this one! Ito na ang napili ko!" Nginitian ko siya at saka ko pinasukatan kay Casia.
May kilala akong mananahi dito at ang grupo nila ang ipapatahi ko ng mga gowns na ito.
"Kung may changes sa measurements, it'll be fine. Maa-adjust pa naman yan and don't worry." Ngumiti lang siya saka nagpaalam na lalabas na muna.
Sa tagal at ni Sid ay pati ni Ate Mayang at Rheo ay nadalaw na ako sa kwarto at kinamusta. I can sense ate Mayang's suspicious look ng tinanong niya kung bakit ako nahilo. I told then I just fainted because of the headache.
"I'm back." Inilock niya ulit ang pinto at naupo sa gilid ng kama.
Wala sa sila dito at may kanya-kanya pa silang gagawin kaya naiwan na naman kami ni Sid.
Kinuha ko ang paper bag na dala niya at saka binuksan. Kinuha ko ang gamot na naroon at ininom agad ito.
It's for the headache."Magre-restroom lang ako." Paalam ko saka kinuha sa paper bag ang PT. Tinago ko iyon habang papunta sa banyo.
Ginamit ko na iyon at kinakabahang hinintay ang resulta. It's almost the end of the month at hindi pa nga ako dinadalawan. Maybe the night that something happened between us, Sid didn't used any protection or what.
Isang mata ang nakapikit at isang mata ang ginamit ko para makita ang dalawang linya na naroon. I almost faint again when I see it.
"Omygosh!" Pahisterya kong sigaw. My heart is beating so fast and I am literally panicking here.
"What happened?" Mas kinabahan ako ng pumasok si Sid sa banyo! I didn't lock the door! OMG!
Ang tingin niya ay agad na napadpad sa hawak kong PT. Kumunot ang noo niya at nagtakha.
"That's a pregnancy test,right?" Naguguluhan niyang tanong. Kinakabahan akong tumango.
"Are you... Pregnant?" Tanong niya. Lumapit siya sa akin at tinignan ang hawak kong PT. Kinuha niya rin ang supot nito at binasa ang kung ano.
"You're pregnant. It has two lines..." Mahina lang iyong pagkakasabi niya pero ang puso ko ay parang lalayas na sa kaba.
"With who?" Hindi ko siya matignan ng diretso.
"Don't ask me who. Ask yourself why." Mas lalong kumunot ang noo niya sa sinagot ko sakanya.
"Why me? Why did I get you pregnant? Is that it, Luna? Ako ba? Is that my child?" Mararamdaman mo na may halong kaba at tuwa ang boses at kilos niya.
Tumango ako at nagulat ng niyakap ako ng mahigpit ni Sid. I cried the moment he hugged me. Ganito ba ang pakiramdam na malaman na tanggap niya na buntis ka? Is this it?
I cried for a minute or two. Saka lang dumalaw ang mga tanong at nakakatakot na katotohanan sa akin.
"Sid," tawag ko sakanya ng pinupunasan niya na ang luhang nasa pisngi ko.
"Hmm?" Tinignan niya ako sa mata.
"You know, we're cousins. This is a big scandalous if this news are spread. Baka magalit sina Tita and Papa kapag nalaman ito. What will we do now?" Tanong ko. May isang tanong pa na ayaw ko ng ibanggit pa.
"Let's just keep it for now. Saka na kapag tapos na ang kasal. I will tell them about this." He kissed my forehead pero parang pait na ulit ang namuo sa kaloob-looban ko. Let's just wait until their wedding huh?
Tumango na lang ako at hindi na umimik pa. Maybe this is what I deserve for liking someone that is forbidden to Love.
Maybe our love was Entity. It exist only to me.
BINABASA MO ANG
Love Entity
RomanceBehind the happy lies, are the painful truths. Ang kasinungalingang nabuo ay nabuhay ng mahabang panahon at nagbunga ng masasayang alaala na siya ring sisirain ng masalimuot na katotohanan na itinago. Her love and patience will be wasted for nothin...