Locked Away

22

J

"Hi, my wife.. Kamusta na ang pakiramdam mo?"

Nagising ako na si Deanna agad ang bumungad sakin. Pagod na pagod ang pakiramdam ko..

Iniikot ko ang paningin ko.. Nasa loob na ako ng isang kwarto. Ang laki naman ng kinuhang kwarto ni Deanna dito sa ospital.

"Wife? Okay ka lang ba? Tawagin ko yung doctor?

"I'm okay.. Ahh, Deanna?"

"Yes, wife?"

"How's our baby? Can I see him?" napangiti agad si Deanna sakin.

Kitang kita yung saya sa mga mata niya..

"He's so pogi, Jema.. Wait, tatawagin ko yung nurse.."

Lumabas saglit si Deanna..

Sinubukan kong kumilos pero ang sakit pa din ng katawan ko.

"Baby, wag mo munang pwersahin ang katawan mo. What do you need, baby? Nandito lang ako."

"Where's our baby, Deanna?" gusto ko ng makita ang anak namin..

"Wifey, kinuha na ng nurse.." umupo na sa tabi ko si Deanna at hinaplos haplos ang ulo ko

"Nasaan si Mafe, baby?"

"Ah, lumabas lang sila nila mommy, bumili lang food."

"Dumating na sila mommy? Sila mama at papa?"

"Yes, dumating last night sila mommy. Magkasunuran lang sila nila mama dumating kagabi."

"Eh asan sila mama?"

"Magkakasama sila.. Maya maya nandito na sila."

Bumukas na ang pinto.. Tumayo si Deanna at lumapit sa nurse na pumasok.

"Here's your baby na po.." inabot ng nurse kay Deanna ang baby namin..

"Thank you, nurse."

"Wife, here's our baby James Dean.. Baby, look ohh, si mommy mo ohhh, kanina ka pa niya gusto makita.."

Ohhh, our son... Parang tumatalon ang puso ko sa sobrang saya.. Yung paghihintay namin na makita ang anak namin natapos na.. Nandito na siya kasama namin.

Dahan dahang inihiga ni Deanna sa mga kamay ko ang anak namin.. Mahimbing pa itong natutulog.

"Ayan na si baby, wifey.. He's so pogi di ba?"

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ng mahawakan ko na ang anak namin, nasa harap ko na siya, totoo na talaga to. Hindi ko alam pero it feels like I'm falling in love once again, katulad ng naramdaman ko kay Deanna non, but this time it's with our son.

Tuwang tuwa ang puso ko, sa sobrang saya hindi ko mapigilang tumulo ang mga luha ko.

"Hey, wife.. Don't cry.. May masakit ba sa'yo?" umupo sa tabi ko si Deanna.

Pinunasan niya ng mga kamay niya ang mga luha ko sa mata.

"Naoverwhelm ako, baby.. Ang saya saya ng pakiramdam ko.. Nandito na ang anak natin.."

"Thank you, Jema.. Lahat ng paghihirap mo, nandito na. You gave me a son.. Wala na akong mahihiling pa, mahal na mahal ko kayong dalawa ng anak natin."

"I love you, Deanna. Salamat sa lahat ng pagmamahal. Eto na yung bunga ng pagmamahalan natin, our baby James Dean."

"I love you too, Jema.. And I love you, baby James Dean.. Love ka namin ni mommy mo.."

"Deanna..."

"Yes, my wife?"

"Bakit ang daya?"