ئەهلی ئاگر

نوقم کردنی بەختەوەر ترین کەسی دونیا لە دۆزەخی خواو بە پێچەوانەوە

نوقم كردنی بەختە‌وەر ترین كەسی دونیا لە دۆزەخی خواو بە پێچەوانەوە

١٩٠٢ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (يُؤْتَى بِأَنْعَمِ أَهْلِ الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، فَيُصْبَغُ فِي النَّارِ صَبْغَةً ثُمَّ يُقَالُ: يَا ابْنَ آدَمَ هَلْ رَأَيْتَ خَيْرًا قَطُّ؟ هَلْ مَرَّ بِكَ نَعِيمٌ قَطُّ؟ فَيَقُولُ: لَا وَاللَّهِ يَا رَبِّ. وَيُؤْتَى بِأَشَدِّ النَّاسِ بُؤْسًا فِي الدُّنْيَا مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَيُصْبَغُ صَبْغَةً فِي الْجَنَّةِ، فَيُقَالُ لَهُ: يَا ابْنَ آدَمَ هَلْ رَأَيْتَ بُؤْسًا قَطُّ؟ هَلْ مَرَّ بِكَ شِدَّةٌ قَطُّ؟ فَيَقُولُ: لَا وَاللَّهِ يَا رَبِّ، مَا مَرَّ بِي بُؤْسٌ قَطُّ، وَلَا رَأَيْتُ شِدَّةً قَطُّ).

(أنس)ی كوڕی (مالك) (خوای لێ ڕازی بێت) دە‌ڵێ: پێغه‌مبە‌ری خوا (صلی اللە عليە وسلم) فەرموویە‌تی: (بەختە‌وە‌رترینی كە‌س لە دۆزەخیە‌كان لە ڕۆژی قیامە‌تدا دەهێنرێت، یەكجار هە‌ڵدەژە‌نرێت لە ئاگر پاشان پێی دە‌وترێت: ئە‌ی نەوە‌ی ئادە‌م ئایا هە‌رگیز خێر و خوشیت دیووە، ئایا هەرگیز نیعمە‌تی خوا بە‌سەرتا تێپە‌ڕیووە؟ ئە‌ویش دە‌ڵێت: نە‌بەخوا ئەی پە‌روە‌دگار، ئینجا خێر لە خۆنە‌دیوترین كەسیش لە‌ دونیادا لەبە‌هە‌شتیەكان دەهێنرێت یەكجار لە بەهەشتا هە‌ڵدە‌ژەنرێت پاشان پێی دەوترێت: ئەی نەوە‌ی ئادەم ئایا هە‌رگیز ناخۆشیت بە‌خۆتەوە‌ بینیوە‌، ئایا هە‌رگیز سە‌ختیی بەسەرتا تێپەڕیووە، ئەویش دە‌ڵێت: نە‌بە‌خوا ئە‌ی پە‌روە‌ردگار، هەرگیز ناخۆشیم لە ژیاندا نەدیوە، هە‌رگیز سە‌ختیم نەدیوە‌).