Zawgyi
"Tae Hyung!....."
အိမ္ေပၚထပ္ကို လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြက ေခၚသံေၾကာင့္ ရပ္တန္႔သြားသည္။
"မင္းကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္ Tae Hyung......."
သားအဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးက ေႏြးေထြးမႈမ႐ွိေအးစက္စက္။
Tae Hyung က သူ႔အေဖထိုင္ေနတဲ့ဆိုဖာနားကို ေလးတြဲတြဲေလ်ွာက္လာၿပီး ႐ႈတည္တည္နဲ႔ဝင္ထိုင္တယ္။
"အေဖေျပာစရာ႐ွိတာေျပာ ကြၽန္ေတာ္ၿပီးရင္ျပန္မွာ......''
Kim Han Joon က သက္ျပင္းကိုသဲ့သဲ့ခ်လိုက္ရင္းမွ.....
"မင္း ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲေနတယ္ဆို......''
Tae Hyung ထံမွ ဘာသံမွ ထြက္မလာခဲ့....
"မင္းဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနတာလဲ Tae Hyung.....ငါ့ကို အရြဲ႕တိုက္ခ်င္တာနဲ႔ ဘာမဟုတ္တာေတြ ေလ်ွာက္လုပ္ေနရတာလဲ.....''
စကားျပန္မလာတာေၾကာင့္ ေလထုကအတန္ၾကာ ေအးစက္သြားျပန္သည္။
"မင္းတြဲေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ အေျပာအဆိုခံရမွာ မင္းမ႐ွက္ဘူးလား......''
Tae Hyung မ်က္ႏွာက တင္းခနဲ။
မ်က္သားေတြပင္ရဲလာၿပီး သူ႔အေဖကို စိုက္ၾကည့္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ဘာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မဝင္စားတဲ့ အေဖက ကြၽန္ေတာ့အေၾကာင္းေတြ စံုစမ္းလို႔ပါလား.....အဟြန္း......''
"စံုစမ္းတာမဟုတ္ဘူး.....ဒီအသိုင္းအဝိုင္းမွာ အားလံုးၾကားေနရတယ္....Kim Han Joon ရဲ႕သားက ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားက ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဘယ္ေလာက္႐ွက္စရာေကာင္းလဲ.......''
"အဟြန္း.....ကြၽန္ေတာ့ကို သားလို႔သက္မွတ္ထားေသးတယ္ေပါ့.....''
"မင္းငါ႔ကိုမရြဲ႔နဲ႔ Tae Hyung......''
"ထားပါ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေဖနဲ႔ ၿပိဳင္ေျပာေနဖို႔အခ်ိန္မ႐ွိဘူး.....အေဖ့သားက ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲေနလို႔ အ႐ွက္ရတယ္ဆိုရင္လည္း သားအျဖစ္က စြန္႔လႊတ္လိုက္.....ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းနည္းေနမွာမဟုတ္ဘူး......''
Tae Hyung က ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ထရပ္သည္။
"ေနအံုး ငါေျပာလို႔မၿပီးေသးဘူး Jung Hwar ရဲ႕သားေလးက ေ႐ွ႕လဆိုရင္ ဒီအိမ္မွာလာေနမွာ.....''
