Take Her To The Moon For Me |J-HOPE| COMPLETED ✔

Chapter 3

Wendy's POV

Habang kumakain kaming walo ay puro asaran silang pito. Tahimik lang akong kumakain habang pinapakinggan sila. I suddenly missed my dad. I missed him. Mahilig din mang-asar si Dad at sobrang kulit din niya. Sa mga asaran nilang pito ang laging kawawa si Hoseok. Pero kapag tumatawa siya o ngumingiti, iba yung kislap noon. Yung tipong nakakahawa at bigla ka na lang mapapangiti.

"Wendy Noona, ilang taon ka na po?" Tanong sa akin ni Jungkook yung lalaking may Bunny teeth. Napakurap kurap pa ako dahil nagulat ako sa biglaang tanong niya sa akin.

"Umm... 24 pa lang ako." Nahihiya kong sagot. Hindi kasi ako sanay na iba ang kasama ko ngayon. I'm still not yet comfortable. Nakita Ko naman na tumatango tango pa silang pito sa sagot ko.

"Ka-ano ano mo nga pala si Mr. Park yung may-ari ng chains of hotel and spa na kilala worldwide? " Biglang tanong ni Namjoon yung leader nila.

Paano ko ba siya sasagutin na hindi makikitang nasasaktan at nalulungkot? It was still fresh memory for me. Parang kahapon lang nangyari kahit na isang buwan na. I suddenly missed my dad. Napayuko na lang ako bigla at pinaglalaruan ang daliri ko.

"He's my...... dad." Malungkot na sagot ko. I miss you Dad. I really miss you.

"Oh.. sorry to asked that.  Condolence." Malungkot na sambit ni Namjoon. Napaangat naman ang ulo ko sa sinabi niya at ngumiti na lang ng pilit. 

"It's okay." Tipid kong sambit. Nakita Ko naman ang lungkot sa mga mata ni Hoseok. Para bang nasasaktan din siya ngayon. Iniwas ko na lang ang tingin ko sa taong araw na iyon at kumain na lang.

Back to normal ulit ang nangyari matapos ang awkward na usapan kanina. Tapos na akong kumain at ganon rin sila kaso naguusap at nagaasaran pa sila kaya nandito pa rin kami.

"Umm.. Wendy, okay ka lang ba?" Napatingin ako kay Hoseok dahil ramdam ko ang pagaalala sa tono ng boses niya.

"Yes, I'm okay." Even though I'm not really okay. Kahit anong pilit kong gawin na maging okay parang laging mahirap. Hindi ko na ata mababalik ang sarili ko sa dati.

"Kung kaya mo silang lokohin, pwes, hindi ako Wendy. I know you are not okay because I can see it through your eyes. Your eyes speaks loudly than your mouth." Iniwas ko naman ang tingin sa taong araw na ito. Para kasing kapag tinignan niya pa ulit ang mga mata ko ay malalaman niya ang buong storya ng buhay ko.

"How do you say that you are really sure about it? Sabihin  mo nga sa akin,  do you know some witchcraft? " Tanong ko sa kanya. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya sa tanong ko.

"No, I don't know a single witchcraft. Sadyang masyado lang maingay ang mga mata mo. Masyado kang visible kaya madaling mabasa ang nararamdaman mo." Sagot niya sa akin. Totoo ba talagang masyado akong visible? Totoo ba? Kahit kasi si Dad madali rin niyang malaman ang nararamdaman ko or maybe because he is my dad Kaya ganoon.

"Hoseok! Wendy! Tara na!" Sigaw ni Jimin sa aming dalawa.

Tumayo na kami at bumalik na ulit sa Company. Hinatid pa nila ako sa working table ko at lahat ng mga katrabaho ko sa akin at sa mga lalaking ito ay nakatingin. 

"Bye bye Noona~! See ya later!" Paalam sa akin ni Jungkook. Nakangiti siya ngayon at sobrang Cute niya.

"Good luck Wendy." Sambit naman ni Namjoon. Kumaway silang lahat sa akin at ako naman ay tumango na lang bilang tugon. Si Hoseok nakangiti siya sa akin habang naglalakad sila paalis.

Nang mawala na sila ay nagsilapitan ulit sa akin ang mga katrabaho ko at kung ano ano ang tinanong nila sa akin na hindi ko naman sinagot kahit isa. Nang hindi ko sila sinagot ay nagsibalikan na silang ulit sa kanya kanyang trabaho.

Past 6 pm na ako nakalabas dahil marami pa akong tinapos na paperworks na kailangan ipasa ngayong araw din. Nag commute lang ako at dahil sobrang traffic ay quarter to 7 na ako nakauwi. Naabutan ko naman si Mom na naghahanda na ng dinner namin.

"I'm home." Bati ko at nang makita ako ni Mom ay hinalikan ko siya sa pisngi.

"You looked very tired. I thought mamaya ka pa darating kaya ngayon lang ako nakapagluto. Oh, akin na iyang gamit mo at umupo ka na dyan Sweetie." Kinuha ni Mom ang gamit ko kahit na sinabi ko sa kanya na huwag na at ako na ang maglalapag ng gamit ko pero gusto niya akong pagsilbihan.

Napabuntong hininga na lang ako at sobrang pagod na pagod talaga ako ngayong araw. Mom always taking care of me and Dad. Pero nang mawala si Dad she didn't take care of herself and me. But I understand Mom, masakit sa kanya ang mga nangyari kaya iniintindi ko na lang siya. I know it's hurts if you lose someone you loved and the one whom promised to be with you until death do us  apart.

"So.. how's work Sweetie?" Nakangiting Tanong sa akin ni Mom. Ngumiti ako ng pilit. I don't want Mom to feel that I'm not okay deep inside.

"Okay lang naman Mom. As usual, sobrang daming deadlines and paperworks na dapat isubmit ngayong araw." Sagot ko.

"Lagi mong tatandaan na huwag mong papagurin masyado ang sarili mo. Kapag pagod ka na, try to take some break." Nakangiting sambit sa akin ni Mom. Tumango na lamang ako.

After namin kumain ay sinabi sa akin ni Mom na siya na daw ang maghuhugas ng pinagkainan namin. I even insist na ako na lang pero sabi niya magpahinga na lang daw ako. Nandito ako ngayon sa kwarto ko at pilit na pinapatulog ang sarili.

I try to close my eyes, but all I can see is the painful memories I have with my dad. I try to wash it away but I didn't.  Then, I see the smiling face of Hoseok. Yung ngiting nakapagbibigay ng sunshine at hope kapag nakita mo.

Those smiles I'm sure I'll love the most. Those smiles I'm sure I'll treasure and won't do anything that can fade it away on his face. Those smiles that gives hopes and new life for me to start and walk away from sadness.

I want to see those smiles often. I want you to be my guardian angel and my sunshine, Jung Hoseok.

Help me to start again... and make new beginnings.

___________________________________

Author's Note : Ano pa nga bang mangyayari sa mga susunod na kabanata? Abangan. By the way, Waah! Nanganak na si Anne Curtis and Dyosa natin! Mygad! Excited na akong makita ang baby Girl nila! Siguro supeeer Cute at ang ganda non! ~~ ♡♡♡♡

Vote and comment!