Excelium II: Hunting Season

Kabanata 5

Nanlamig ang binata noong marinig ang sinabi ng dalaga. The girl continued to look into his eyes with her gray ones. Pagkatapos ng ilang segundo ay umiwas na ito ng tingin at tumayo. Naglagay ito ng ilang mga barya sa counted at naglakad na palabas ng pinto.

Trois glanced at the boy before chuckling and following Zai. Kinuha naman ni Daisy ang mga barya na iniwan nito at ipinatong ang kaniyang braso sa counter. "Hinahanap nila si tanda."

Napuno naman ng pagtataka ang mukha ng binata noong tumingin ito sa kanya, "Ano? Bakit?"

Daisy shrugged her shoulders then went back to doing her job. Ibinalik ni Shane ang kaniyang paningin sa pintuan. Ilang saglit ay napagdesisyunan nitong tumayo at sundan ang dalawa.

He kept his distance and made sure that they wouldn't notice. Nakita niya itong tumigil sa harap ng isang tindero at mukhang nagtanong ang mga ito. Umiling naman ang matandang lalaki. The two of them slightly bowed before asking another person.

Shane squinted his eyes at them. Mukhang disente naman ang mga ito. Magalang ang mga ito magtanong at nagpapasalamat rin kahit walang impormasyong nakuha mula sa kanilang pinagtanungan. Ngunit nagdududa pa rin ang binata. Muling nagpatuloy sa paglalakad ang dalawa, akmang susundan niya muli ito ngunit siya'y natigilan noong may humawak sa kaniyang balikat. He looked back and saw a large man grinning at him but he's clearly angry. Shane gulped when he recognized the man.

"Hoy bata, siguro naman natatandaan mo pa ako." Shane awkwardly laugh. Isa ito sa mga nanakawan na niya dati at batid niyang hindi biro ang halaga ng pera na nakuha niya mula dito. "Ibalik mo ang pera ko."

"P-Pero--"

"Ha?! 'Wag mong sabihing ginamit mo 'yon! Ha bata?!" sigaw nito sa kanya at inangat siya mula sa lupa gamit ang paghawak sa kaniyang kwelyo. Inamba rin nito ang kaniyang malaking kamao. Napuno naman ng kaba ang dibdib ni Shane dahil dito.

"B-Babayaran kita! Pangako! Kaya kalma lang, okay?"

"Hindi mo ako maloloko! Bwisit kang peste ka!" ani ng malaking lalaki at sinuntok ang binata. Ngunit bago pa man tumama ang kamao nito sa mukha ng binata, may bigla namang sumipa sa kaniyang mukha na dahilan ng pagkabitaw nito kay Shane.

Unang bumagsak ang pwetan ni Shane sa kalsada at mabilis siyang tumingala upang tingnan ang taong nasa kaniyang harapan. He was shock to see the woman hiding in a cloak. Sa kaniyang tabi ay naroon naman ang kasama nito na may suot pa rin' nakakakilabot na ngiti.

"Argh.. at sino ka naman ha?! 'Wag kang mangialam dito! Magnanakaw ang batang 'yan!" sigaw ng malaking lalaki habang tumatayo at hawak-hawak ang dumudugong ilong.

"He's just a kid. Let him be." saad ni Zai sa madalas niyang malamig na tono.

"Tch. Umalis ka sabi eh!" sigaw ng lalaki at sumugod, mukhang hindi nito naintindihan ang sinabi ng dalaga. Ngunit tumayo lamang doon ang babae na pinagtaka ni Shane. Akmang hahawakan na niya ang babae upang iilag ito ngunit pinigilan naman siya ng lalaking kasama nito. Kaunti na lamang ang distansya ng maskuladong lalaki noong bigla itong tumigil. Nanlalaki ang mga mata nito, namamawis at nanlalamig ang katawan at nanginginig rin ito habang nakatitig sa dalagang nakatayo lamang sa kaniyang harapan. Umatras ito ng isang beses at umatras muli bago ito tuluyang tumakbo paalis habang sumisigaw sa takot.

Muling gumaan ang atmospera at humarap na sa kanya ang dalaga. "You attract too much trouble."

Nilagpasan na siya nito at nagsimulang maglakad palayo. Ngunit hindi pa sila tuluyang nakakalayo ay humarap sa kanila ang binata. "Sandali!" tumigil sila sa paglalakad at hinintay na magsalita ito.

"Hinahanap niyo si tanda diba? Alam ko kung nasaan siya." lumingon sa kanya ang dalawa. Humarap naman siya sa kabilang direksyon at itinuro ang daan by tilting his head. "Sundan niyo 'ko."

Katulad ng sinabi nito, sinundan nila ito. Marami silang dinaanan at pinasukan bago sila nakarating sa isang tahimik na kalye. Medyo masikip rito kaysa sa pinanggalingan nilang kalsada. May mga tao ring nasa gilid at payat na payat na. Ang mga bata ay tila wala pang nakakain at nakakarinig rin sila ng iyak ng isang sanggol but Zai and Trois kept a straight face. Not caring about their surrounding. Diretso lamang ang kanilang tingin at yun ay sa likod ng binata na nasa kanilang harapan.

Ilang saglit lamang ay tumigil ito sa isang bahay. Medyo luma na ito at ang mga bintana ay tinakpan na lamang ng mga kahoy, hindi rin maayos ang pagkakapako ng mga ito. Dalawa ang palapag ng maliit na bahay at wala itong pintuan. Tanging lumang tela lamang ang nagsisilbing pantabing sa daanan.

Hinawi ni Shane ang tela at pumasok na sinundan naman ng dalawa, "Tanda! May bisita ka!"

Zai looked around the place. Luma na rin ang mga gamit sa loob. May mga hugasin sa lababo at may basag na baso rin sa sahig. Mahahalata mo kaagad ang alikabok sa paligid. Kakaunti lamang ang kagamitan ngunit hindi ito napapanatiling malinis. Ang kahoy na hagdan ay medyo sira-sira na rin, may mga butas na napaghahalataang mula sa bigat ng isang tao. Marupok na ang mga kahoy nito.

"Ang matandang 'yon talaga!" saad ni Shane habang nakatingin sa hugasin na nasa lababo. "Hoy tanda!" sigaw nito at nagpunta sa ilalim ng hagdan. Doon ay matatagpuan ang isang pintuan. Mukhang may silid pa sa ilalim ng bahay. Inangat ni Shane ang pinto at muling sumigaw, "Tanda! Nandyan ka ba?!"

After a few seconds they heard a groaning voice. Mukhang kakagising lamang nito at medyo magaspang rin ang kaniyang boses. "Saan ka na naman galing ha? Sinasabi ko sayong bata ka, kapag nakulong ka bahala ka na sa buhay mo." saad ng matanda.

"Hindi ako makukulong." lumingon naman sa kanila ang binata, "Bumaba na kayo. Nakainom lang yan kaya ganyan. Anong gusto niyo? Kape o tsaa?"

"We don't want any."

"Mabuti. Wala kami non eh. Oh sya, baba na. Maghuhugas pa ako ng plato." Zai and Trois went down to the underground room. Ang hagdan nito ay gawa sa semento at mukhang malinis. Pagkaapak sa loob ng kwarto ay inilibot nila ang kanilang paningin.

"Ano namang pinunta niyo dito?" tumingin sila sa isang direksyon at nakita ang isang matanda na tumatayo habang sa kamay nito ay mayroong isang bote ng alak. Pagkatayo ay uminom ito at pinunasan ang tumakas na likido sa kaniyang baba.

Puti na ang buhok at maikling balbas nito ngunit mukhang malakas pa ang matanda. His curly white hair is brushed back at may suot rin itong bilog na mga salamin. Nakatsinelas lamang ito at naka kulay asul na polo. Ang polo ay hindi pa nakabutones kaya kitang kita nila ang batak na pangangatawan nito. Matanda na ito ngunit pinapanatili pa rin ang kaniyang katawan.

"Kung magpapagawa kayo ng sandata sa iba kayo pumunta. Hindi na ako gumagawa. At mas maganda ang materyales nila doon." saad ng matanda habang pasuray-suray na naglalakad patungo sa isang kahon ng mga bote ng alak. Kumuha ito ng isa.

"Sensei Ermo recommended you to me. He said you're the best smith in this country." binuksan ng matanda ang bote ng alak at uminom ng diretso mula dito.

"Hindi na ako gumagawa, binibini." muling sabi nito habang nakatalikod sa kanilang iniinom ang alak.

"I saw the spear that you made for him. The blade looks new so you must've made it just recently."

Garp smirked and glanced at her, "I made that spear two years ago. It looks new because it's made out of the tooth of the sea monster, the Megalodon. Its teeth are very valuable, it's tougher than ordinary metals that you can find. Any smith would want to make a weapon out of those things."

"Then if I can give you a more valuable metal than the Megalodon's tooth, will you make me a sword out of it?"

Garp laughed, "Good luck with that. There's no kind of metal that'll surpass--"

"A small amount would do, right?" Garp glanced at the girl. She seemed serious.

"Show me your face, young lady."

Garp squinted his eyes at the mysterious girl. She said that Sensei Ermo recommended him to her. So she must be my stupid grandson's student. That only means that she's from the academy. How is she here if the Centrio is currently under control of that woman? Unless she's...

Dahan-dahang inangat ni Zai ang kaniyang kamay at hinawakan ang hood ng kaniyang cloak. When she showed her face, Garp's eyes slightly widen with shock.

The girl stared at him with her cold gray eyes, "I apologize for the late introduction. My name is Zaivrin Hevrion. It's a pleasure to meet you Garp Wault."