"Hoy! Palabasin n'yo ko dito! P*ta! Menor de edad pa lang ako!" muling sigaw ni Shane habang ang dalawang kamay ay nakahawak sa mga bakal na nagkukulong sa kaniya sa loob. Ngunit binitawan niya rin ang mga ito noong biglang nakaramdam ng panghihina sa kaniyang mga tuhod. "Tae. Ano 'tong mga 'to?"
"Ngayon ka lang ba nakahawak ng Yule bata? Hah! Ikaw yung inampon ni tandang Garp 'di ba? Hindi ka ba niya tinuruan?" saad ng isang lalaki na ilang selda lamang ang layo sa kaniya. Wala itong suot na pang-itaas, may tattoo ito sa magkabilang braso na umaabot hanggang sa kaniyang likuran, at payat rin ang pangangatawan.
"Hindi kita tinatanong--"
"That's interesting. Mind to explain about this Yule thing?" tanong ni Zai habang naglalakad ito patungo sa mga bakal para masilip ang lalaki.
Ngumiwi naman ang lalaki at tumingin sa dalaga bago ibinalik ang tingin kay Shane, "Ha? Ano daw?" pataas ang tono na saad nito.
"Ano daw yung Yule!"
Ngumisi naman ang lalaki at muling ibinalik ang tingin sa babae, "Madaling tumakas sa isang selda ang isang tao na may kapangyarihan. Kaya gumawa ang gobyerno ng mga selda na gawa sa metal na Yule para maiwasan na mangyari 'yon. Ang Yule ay isang uri ng metal na may kakayahang udlutin ang daloy ng enerhiya na ginagamit ng mga tao para magamit ang mga kakayahan nila. Manghihina ang katawan mo na parang lantang gulay dahil sa pansamantalang paghinto ng daloy ng enerhiyang 'yon. Tsk tsk. Simpleng bagay hindi niyo alam?"
Sinimangutan ni Shane ang lalaki habang si Zai naman ay muling hinarap ang dingding habang nakatingin sa bakal na nagkukulong sa kaniyang mga kamay. Batid niyang gawa rin ito sa metal na tinatawag na Yule dahil sa panghihinang kaniyang nararamdaman. Tila ba bumigat ng limang beses ang kaniyang katawan.
Nilingon ni Zai si Shane at nadatnan niya itong ipinapakita ang gitnang daliri sa lalaki. "Shane, wala pa ba?"
Lumingon sa kanya si Shane noong tinawag siya nito, "Malapit na."
Ilang saglit lamang ay nakarinig na sila ng mga hakbang. Dumating ang isang tao na kamukhang kamukha ni Shane. Sa kamay nito ay kumakalansing ang mga susi. Lumapit ito sa selda ni Shane at binuksan na ang pinto. Pagkabukas ay ibinigay na nito ang susi sa kanya at bigla na lamang natunaw.
Habang papalapit sa selda ng dalaga ay nakangisi ito, "Don't I deserve a 'thank you'?"
Ngunit hindi siya pinansin ng dalaga at lumabas na lang ng selda noong nabuksan na niya ito. Dahilan ng pagsimangot ng binata. "I just used my clone, y'know! Mahirap rin ang magnakaw ng nakaposas!" saad nito habang binubuksan ang pintuan ng selda ni Trois.
"You can only make one clone huh. Lame." sabi rito ni Trois na nagpadagdag sa iritasyon nito.
"Tae. Kung bumalik ka na lang kaya ulit sa loob?"
"Shane. Thanks." noong marinig iyon ng binata mula kay Zai ay mayabang na lamang itong ngumiti kay Trois. "But it is lame."
"Lintek. Tara na nga lang!" saad ni Shane at nagsimula ng maglakad paalis.
"Hoy akin na yung susi!" sigaw noong lalaking nagbigay sa kanila ng impormasyon ngunit hindi ito pinakinggan ni Shane at tinapon na lamang sa labas ng bintana ang mga susi.
"Bwisit kang bata ka!"
"Where's the key for these handcuffs?" tanong ni Trois.
"Na kay Sinbad. Nasa conference hall sila ngayon. Hay, kung hindi ako gumawa ng clone kanina malamang ay nabulok na tayo d'on. Masasayang ang ganda kong lalaki."
"I'm heading to the conference hall. You two get the things what we came for." hindi pagpansin ni Zai sa mga sinabi nito. Trois nodded and Shane frowned. After that, they separated ways.
"Totoo naman ah! Ang dami kayang humahabol sa akin!" sabi ni Shane habang tumatakbo silang dalawa ni Trois.
"Maybe it was just the people you stole from."
"Okay na eh. Kailangan mo pa talagang sumingit?"
"So it's true."
"Lintek."
Mabilis na pumasok sa isang pinto si Trois at sa isang iglap ay nawalan ng ulirat ang mga tao sa loob dahil sa mabilis na pagpalo at pagsipa ni Trois sa mga ulo nito. Pumasok naman si Shane ng nakangiwi, "Bakit walang epekto sa mga halimaw na 'to ang lintek na Yule na 'to? Bwisit."
"Stop talking to yourself and start packing." saad ni Trois habang kumukuha ng sako na gawa sa tela. Shane sighed and grabbed an apple from the basket then took a bite.
"Damn. I never thought of stealing from the palace before. I should've done this a long time ago."
"If you did, I could guess that you're rotting in your coffin by now."
"Prisoners escaped! Find them and seize them at once!"
"One of them is in the conference hall! The others must be lurking around somewhere!"
"Hurry! Protect the king!"
"Hmm.. Zai is catching too much attention huh." saad ni Shane habang naglalagay ng mga tinapay sa sako at nakatingin sa pinto kung saan nakikita nila ang mabilis na paggalaw ng mga anino na nanggagaling sa labas.
"We must hurry before they realize that she's a bait."
--
"How did you get out?" Sinbad asked as he pull his sword out from its sheath. Hindi naman siya tiningnan ng dalaga at nagpatuloy lamang sa pagtingin sa nilapitan niyang lamesa kung nasaan naroon ang ilang mga papel at mga libro.
"Shane can clone himself. He can only make one though." sabi ng dalaga habang itinataas ang isang papel at sinisilip ang papel na nasa ilalim nito.
Sinbad squinted his eyes. Even though the girl's hands are still in shackles, he didn't let her guard down. "I put those shackles on all of you back in the desert. There's no way that he can use his excelium in that situation," Sinbad's jaw clenched, "Unless.."
Zai chuckled, "Dingding. You're smart unlike your innocent little brother."
Sinbad's grip on the sword's hilt tightened and he is now glaring at the girl, "I couldn't believe that I just walked into a criminal's trap. I'm ashamed of myself. But all I have to do is capture you now, maybe I'll cut an arm or leg. That's fine with you, right?" Sinbad took his stance and in an amazing speed, he attacked the girl.
Zai chuckled once more, "I love the way you think. It's unfortunate that you're a government's dog." Zai immediately shoved all the papers into Sinbad, blocking his line of sight.
Sinbad instantly slashed the papers in half but his eyes widen when Zai kicked a book to his direction, he managed to cut it but because of that, he couldn't dodge Zai's foot to hit on his face. He almost lost his balance and he took a few steps back. Before he could even redeem himself, Zai jumped on air, twisted her body and landed a more heavy kick on his face, causing for him to land on the floor.
Zai swiftly landed on the floor and smiled at the council members like she didn't just landed a blow on the first prince and most excellent general of their country with her hands shackled. "Now, what were we talking about again?"
***
I love to thank all these people for boosting my motivation. They voted, commented and followed me. Some even messaged me. I'm so grateful!fleigh196
blackismapeyborit
jayceefuentes
richard_lumananta
unfathomable_kitkat
jazreo
DauntlessMage
urchinggu
SherylYoshiro
jayparkeThank you po talaga, nakakatuwa na na-a-appreciate niyo po ang story ko. Thank you so much for your comments❤
YOU ARE READING
Excelium II: Hunting Season
Fantasy[Book 2 of Excelium] There's no such thing as pure white in someone's soul. Such purity does not exist in a world full of living beings who seeks for almost everything, even a child desires plenty. Greed would grow from within even without you notic...