The three were quiet as they wait for Lin to come back. Walang nagsasalita sa mga ito at nanatiling nakaupo. Tumingin lamang sila sa pintuan noong makarinig ng mga papalapit na yapak. The door opened and revealed an elf who is panting.
"Uncle! Hindi mo kailangang magmadali!" sumunod naman na dumating ay si Lin na mukhang kanina pa sinusubukang humabol rito.
The king composed himself before he gently smiled at their guests. Tiningnan naman ito ni Bonzo mula ulo hanggang paa. He expected that the king is already old because Lin kept on calling him 'uncle' and one thing will come in mind if you call someone by that name, the person might be an old dude who loves telling fishing stories pero ibang iba ang itsura ng hari sa kaniyang inaasahan.
Naglalaro ang edad nito sa trenta at batang bata pa ang kaniyang itsura. May katangkaran rin ito at may magandang pangangatawan. Ang kulay mais nitong buhok ay umaabot sa kaniyang likod at mayroon ring manipis na gintong korona na bahagyang tumatakip sa kaniyang noo, hindi ito isang pangkaraniwang korona na may mga diyamante at tinatakpan ang kaniyang ulo. Tila isa lamang itong malaking singsing na gawa sa ginto. Matutulis rin ang kaniyang mga tenga. Maputi rin ang kaniyang balat at maamo ang kaniyang mukha. Ang pinakanakakaagaw pansin ay ang mga mata nito. They have these natural lonely look that reflects his kindness.
"I'm sorry for keeping you waiting." he apologized. Maski ang boses nito ay maamo.
Bonzo stood up, he has no business with the king. Ang kailangan niya ay ang Ladian na sinasabi ng dalaga. Mabilis naman itong napansin ni Lin at tumango rito, "Uncle, I'll leave you three here. Dadalhin ko lang si Bonzo sa mga herbalists."
Nagtaka naman ang hari sa kaniyang sinabi, "What? Is he injured? Then you must take him to the--"
"He needs the Ladian." sa sinabi pa lamang ng dalaga ay mabilis itong naintindihan ng hari.
Lumingon naman ito kay Bonzo na suot ang madalas at natural nitong pikon na ekspresyon, "Is that so?" he then smiled, "I wish you good luck, young lad."
Nag-iwas lamang ng tingin si Bonzo at nagsimulang maglakad patungo sa pinto, "I don't need it."
Noong dinaanan niya si Lin ay mabilis naman siyang binatukan ng dalaga at sinimulang sermunan dahil sa pinakitang ugali nito sa hari. Nagtuloy-tuloy iyon hanggang sa sila'y nakalabas na ng silid. Muli namang ibinalik ng hari ang tingin sa dalawang natitirang panauhin at pinakita ang kaniyang malumanay na ngiti.
"Do you want some cup of tea?"
Zai just crossed her arms on her chest, "No need."
Tumango naman ang hari at umupo na rin. Ngunit pagkatapos nitong umupo ay nanatili itong nakatitig sa dalaga ng hindi nagsasalita. Lumipas ang ilang minuto ay nanatili lamang itong nakatitig sa kaniya. Zai got irritated then she glanced sharply at him, "If you're going to say something, say it."
Phrim sadly smiled, "I just can't believe Avis really passed away. I thought she will always be here in this world."
Sinbad can't help but to assume things when he heard what the king just said at mukhang ganoon din ang iniisip ni Zai habang siya'y nakatingin sa hari. Iniwas na lamang ni Zai ang kaniyang tingin at ipinikit ang kaniyang mga mata. Hinayaan na lamang niya itong magsalita.
Phrim wiped his solemn expression away and smiled brightly, "Do you want me to tour you around? Ignis Festival will soon begin--"
"Remove this power that Avis planted," mabilis na pagputol ni Zai sa mga salita nito. She opened her eyes and glanced sharply at him again, "You know how, don't you?"
Noong marinig ito ng hari ay biglang nagbago ang atmospera na pumapalibot dito. Isinandal nito ang likod sa backrest ng kaniyang silya at sumeryoso rin ang kaniyang ekspresyon, "I won't."
YOU ARE READING
Excelium II: Hunting Season
Fantasia[Book 2 of Excelium] There's no such thing as pure white in someone's soul. Such purity does not exist in a world full of living beings who seeks for almost everything, even a child desires plenty. Greed would grow from within even without you notic...