Mavi Melek // Yoonmin✔

Final

Medya: SF9 - Good Guy💕💕

Her şey yolundaydı şimdi. Yaralar kapandı ve dünya normale döndü. Herkes normale döndü. Jimin de dışarı çıkınca derin bir nefes almış ve her şeyin normale döndüğünden emin olmuştu. Hava masmavi ve temizdi. Gülümsedi Jimin, gerçekten her şey normale dönmüştü. Sonra arkasından iki kol onu sarmaladı. Jimin gülümsemiş ve arkasındaki bedene daha çok yaslanmıştı. Yoongi ise onun ilk önce yanağından öpmüş sonra boynuna kelebek öpücüğü kondurmuştu. İkisi birbirlerine sarılı bir şekilde etrafı izlerken Yoongi kalbinde iki tane atışlar duyunca gülümsüyor ve gülümsemesi daha da artıyordu. Yoongi " çok güzel bir his " demişti istemsizce. Bu gerçekten de onun için harika bir histi. Jimin de gülümsedi buna, aynı şeyleri düşünüyorlardı. Nede olsa artık birbirlerine bağlıydılar. Doğal bir bağla bağlıydılar ve onlar birbirlerini her şekilde hissedebiliyorlardı. Jimin " bence de öyle " dedi ona katılarak. Tabikide ne düşündüğünü bildiğini belli etmek istemişti. Yoongi gülümsedi ve Jimin'in boynuna tekrar bir öpücük kondurdu. Derin bir nefes aldı ve " okula geç kalıyoruz " demişti. Jimin üzgün surat yapıp dudaklarını büzdü. Şuan okula falan gitmek istemiyordu. Ne kadarda onca olaylardan sonra ilk defa okul açılmış olsa da şuan sevgilisiyle birlikte vakit geçirmek istiyordu. Bu yüzden Jimin " okulu mu assak? " dedi masumca. Tabikide bu masumluktan fazlasıyla uzaktı. Yoongi de bunu anlamış ve onun elinden tutup sürüklemişti. Ama bu okul yolu değildi.

Diğer yandan okula gitmek için çoktan yol almış Jungkook ile Taehyung, bazen el ele tutuşuyorlar ve bazende kendi aralarında şakalaşıyorlardı. Gerçekten harika bir çifttiler ve herkes bunun farkındaydı. Jungkook derince iç çekmiş ve " her şey yoluna girdi, peki şimdi ne olucak? " demişti. Taehyung'da onun bu düşünceli halini görünce onu durdurmuş ve onun yanaklarını okşamıştı. Taehyung " sorun ne? " dedi. Açıkçası biraz endişelenmişti. Jungkook'u böyle üzgün görmek onu üzüyordu. Jungkook da " sadece ilerde tekrar başımıza böyle bir şey gelir diye korkuyorum " dedi. İtiraf etmesiyle içi rahatlamış ve hemen kollarını Taehyung'un beline sarmıştı. Taehyung da onu sarmalamış ve saçlarına güzel bir öpücük kondurmuştu. Sonra " merak etme herkes yok oldu, o yüzden bir şey olmıcak " demişti. Jungkook'un içi tamamen rahatlarken Taehyung'a daha fazla sokulmuştu.

Zaman ilerlerken okulda banklarda birbirlerine sarmaş dolaş olan Namjoon ile Seokjin fazlasıyla mutluydu. Namjoon etrafı izlerken Seokjin, Namjoon'un kokusu ile birlikte uyumakla meşguldü. Namjoon bunu fark ettiğinde Seokjin'in sırtını sıvazlamış ve saçlarına bir öpücük kondurmuştu. Mızmızlanan Seokjin ile Namjoon, hiç kıpırdamamış ve uyumasını sağlamıştı. Ama Seokjin daha çok kıpırdanmış ve uyanmıştı. Sonra gözleri Namjoon ile buluştuğunda gülümsedi. Namjoon da ona gülümseyince bu sefer Namjoon onun alnına öpücük kondurmuştu. Seokjin bu hareketle bir saniyeliğine gözlerini kapatmıştı. Gerçekten bütün mutluluğunu hep onda bulmuştu ve cidden mutluydu. Her şey sorunsuz ilerliyordu ve öyle olcak gibiydi.

Diğer bir yandan zamanı nı sınıfta geçirmek isteyen Hoseok ile Yugyeom güzel vakit geçiriyorlar ve gülüşüyorlardı. Onlar sonunda birbirlerini bulmuş ve aşklarını derinlerine kadar yaşamışlardı. Gerçekten birbirlerini anlıyıyorlardı. Ne deseler desin onlar ruh eşi gibiydi. Hoseok gülmeye devam ederken Yugyeom susmuş ve düşünmeye başlamıştı. Olayları ve daha bir çoğunu düşünüyordu. Bu düşünceli halini gören Hoseok gülmeyi bırakmış ve endişeyle Yugyeom'a bakmıştı. Hoseok " sorun ne? " demişti ilk başta. Açıkçası her şey yolundayken onun böyle düşünmesi onu endişelendirmişti. Yugyeom onu öyle görünce gülümsemiş ve " önemli bir şey yok, sadece hayatımız mutlu devam eder umarım " dedi. Hoseok sonunda derdini anladığında onu kendine çekmiş ve yanağına sulu bir öpücük kondurmuştu. Yugyeom'un hemen yüzü kızarırken Hoseok gülmüş ve Yugyeom'un kafasını omzuna yasladı. Yugyeom'un da bundan keyif olurken gözlerini kapatmış ve biraz dinlenmeye ve uyuklamaya çalışmıştı. Hoseok onun saçlarını okşarken " merak etme, hep mutlu olucaz " demişti. Yugyeom da sadece kafa sallarken uyuklamaya başlamıştı bile.

Chanyeol ile Baekhyun insan dünyasını tanımak için el ele vermişler ve geziyorlardı. Güzel buldukları her yere gidiyorlar ve tartıyorlardı. Çok eğlenen Baekhyun " Chanyeol burası harika bir yer, biz daha önce buraya gelmeliydik " dedi heyecanla. Chanyeol da gülümsemiş ve her zaman tutmak istediği eli tutarak ilerlemeye başlamıştı. Baekhyun bu harekete karşı kızarmış ve yüzünü indirmişti. Chanyeol bu harekete karşı gülümsemiş ve sırıtarak yürümeye başlamıştı. İkisi el ele yürürken bir çocuk görmeleriyle duraksamışlardı. Baekhyun ağlayan çocuğa ilerlerken Chanyeol da arkasındaydı. Baekhyun çocuğa eğilmiş ve " sorun ne ufaklık? " demişti naif sesle. Çocuk biraz ağlamayı kesmiş ve " annemi bulamıyorum " demişti tekrar ağlarken. Baekhyun onun gözyaşlarını silmiş ve onu kucağına almıştı. Normalde çocuğun annesi ona yabancılarla konuşmaması gerektiğini söylemişti ama şuan bunu düşünecek durumda değildi. Çocuk ağlamaya devam ederken Baekhyun, Chanyeol'a göz işareti yapmış ve Chanyeol kalan şeytan güçlerini kullanarak annesinin yerini tespit etmişti. Baekhyun ile Chanyeol onun annesinin yanına giderken çocuk hala ağlamak ile meşguldü. Sonunda çocuğun annesinin yanına geldiklerinde anne de çocukta çok mutlu olmuş ve hemen birbirlerine sarılmışlardı. Anne onlara dönmüş ve " çok teşekkür ederim " demişti. Chanyeol ile Baekhyun sadece selam verirken çocuk " siz gerçekten bir melek olmalısınız " demişti. Bunu demesiyle Baekhyun'un ve Chanyeol'un yüzü solmuştu. Bunu hiç beklemiyorlardı çünkü. Çocuk ile anne uzaklaşırken Baekhyun ile Chanyeol üzüntüyle onların arkasından bakıyorlardı. Baekhyun'un gözünden bir damla yaş düşmüş ve titrek sesle " Chanyeol " demişti. Chanyeol bunu fark edince hemen ona dönmüş ve ona sıkıca sarılmıştı. Baekhyun'da bunu kabul etmişti hemen, buna ihtiyacı vardı çünkü. Baekhyun ağlamaya başlarken Chanyeol onun sırtını sıvazlıyordu. Chanyeol " sorun yok, artık her şey yolunda, güçlerimizi iyilik için kullanırsak bizim için her şey daha iyi olucak ve biz ilerde bu sefer bir melek olarak dünyaya gelicez " dedi. Bu sözleri Baekhyun'u yakıp kavurmuştu bile. Baekhyun ile Chanyeol gözlerinin içlerine bakmışlar ve o gün, gün batımında ilk öpücüklerini birbirlerine bahşetmişlerdi.

Zaman ilerledikçe onlar birbirine bağlanmış ve zaman onlara işleyebildiği kadar işlemişti. Ve onlar tekrar dünyaya geldiklerinde hepsi birer melek olmuşlardı...

Evet buda böyle bitti ve son buldu. Okuduğunuz için ve desteklediğiniz için teşekkür ederim.

Güzel bir son olduğunu düşünüyorum, en azından benim için...

Hatam varsa mazur görün zaten bunu yazmak benim için bir cehhennem gibiydi. Allaha şükür sonunda bitti, allah bir dahakinlere gösterme yarabbim...

Neyse çok boş yapmayalım ve burda hoşçakal diyelimmm...

Hoşçakalın...