DAUNTLESS CHANGE (PUBLISHED)

IT'S BIG (SPG)

WARNING! SPG ALERT!!!

This part contains scenes with themes, language and sex, which may not be suitable for persons who are under 18. Read at your own risk.

**************************

Ililigo ko na lang ito...

Binuksan ko ang shower at nagkulong na lang sa loob ng cubicle. Siyempre, hindi ko nakalimutang i-play ang paborito kong music gamit ang cellphone ko. I love classical music. Für Elise ang pinakapaborito ko at si Beethoven ang paborito kong singer.

Bagay na bagay ang classical music na iyon sa paliligo ko rito sa magandang bathroom ni Errol. Hanga rin ako sa interior. White and gray din ang motif. All glass ang cubicle ng shower. Tranparent iyon kaya kitang-kita ako mula sa loob. Bukod doon ay may sariling jakusi ang bathroom. Pero mas pinili kong mag-shower.

Sana, sa ginagawa kong ito ay tuluyang mamatay ang init. Nakakaloka. It was 3am and here I am. Taking a cold shower, trying to put out the burning sensation inside me.

Nagkuskos na ako ng sarili at nagsabon gamit ang body wash. Nag-isip rin ako ng iba kagaya ng kung paano ko haharapin ang umaga bilang asawa ni Errol. Hindi puwedeng puro tihaya na lang. Kailangan ay alam ko rin siyang asikasuhin. Sabi ni Mama Chita, man wanted to be pampered. They want to be treated like king.

So I will make him breakfast...

I will prepare his coat and tie...

And while tying his tie...

I will tease him... I will make him beg...

Mahina akong natawa sa huling naisip. Heto na naman ang kalandian. Unti-unti na namang nagpapaalala.

Pero naisip ko, parang maganda ngang landiin si Errol habang kinakabitan ko ng necktie.

Hmm...

"Erica."

Napaigtad ako sa boses ni Errol at biglang napaharap. Hindi naman ganoon kalakas ang tugtog ko kaya narinig ko pa rin ang may kalakasan at buo niyang boses.

Napalunok ako nang makita kong nakalapat ang dalawang kamay niya pahiwalay sa hamba ng pinto ng cubicle. Matiim ang titig niya sa akin. Nagngangalit ang mga bagang. Parang nagpipigil lang.

Ang mga mata niya ay parang nagaapoy muli habang nakatitig sa akin. Pero sa pagkakataon ngayon, may kahalo iyong halo-halong emosyon... galit, pait at... pagkalumbay.

"E-Errol?" takang usal ko.

"Open the door. Please..." Anas niya. He was almost begging.

Agad kong binuksan ng hindi man lang inaalalang nakahubad ako. Nagaalala na rin ako sa nakikitang reaksyon niya. Mas nanaig sa akin ang pagaalala kaysa ang pagaalala sa kahubaran ko.

"Errol, okay ka lang?" alalang tanong ko at pinatay ang shower. Nabasa na rin kasi siya dahil agad niya akong nilapitan.

But Errol didn't utter any words. He just touch my face. May pagtatanong sa mga mata niya na hindi ko alam kung paano sasagutin.

But I must admit that I like the way he touch my face using his thumb. I like the way he looked at me while he was doing it. It was burning me.

"E-Errol..." anas ko nang makarating ang daliri niya sa mga labi ko. Para akong nakuryente. Halos manlambot na ako sa sensasyong dumagsa sa buo kong katawan.

"I missed you..." he whispered with so much longing. I feel flattered. Imagine? Oras lang ang itinagal nang huli kaming magkita pero kung malumbay siya sa akin ay parang napakatagal na panahon naming hindi nagkasama.