Chapter 20: I am Blessed (Epilogue)

173 6 2
                                    

Lisette's PoV



Few years later...


Office hours ko ngayon pero umalis muna ako ng office. I didn't do that to escape work, mejo lang. But I really have a good reason of going out in the middle of my working hours. Busy kasi si Leo, at ako naman, tama lang, I just dumped some of my loads to Leo so I can go out in office and he said yes. He loves me that much.


As of now, nagddrive ako papunta sa destination ko. I entered a tall-gated place at nagpark dito. I went out my car and after locking it, I went to a building, went in its door, and sat on a couch. Buti na lang talaga airconditioned ang room na ito, kundi.. nako, lusaw ang beauty ko. Sa init ba naman ng Pinas eh. Then suddenly, a bell rang at ilang sandali lang, nakarinig na ko ng mga sigawan at hagikgikan. I looked at their direction at nakita ko na ang pakay ko sa lugar na to.



"Tita Mama!" She yelled with a bright smile in her face and a matching wave. She ran to me and hugged me, so I hugged back.


"How's school baby?" Tanong ko sa kanya.



"Great! Look here po oh. May stars po ako! Sabi po kasi ni teacher ang galing-galing ko daw po mag-answer kaya binigyan niya po ako ng maraming stars po." She happily narrated to me. Kitang-kita ko naman na umabot na hanggang sa braso niya ang violet stars na nakasmile na may nakasulat na 'very good' mula sa kamay niya.


"Woooow! Ang galing-galing naman ni baby!" I smiled. Then I showed her a paper bag.

"Let's change clothes na okay?" Sabi ko sa kanya.

"Why po?"

"Because we're having a family lunch today." I smiled.

"Kasama po si mommy?"

"Syempre naman."



"Pati po si uncle papa?" Usisa niya. I giggled. Tuluyan na talaga niyang tinawag si Leo ng 'Uncle Papa'. Hahaha! Ang cute na ewan lang.


"Oo naman baby! Kasi diba? Family tayo, and families stick together." Sabi ko sa kanya. She smiled and nodded.



"Let's go na?" I asked and offered her my hand. She took it, and I changed her clothes in the girls' comfort room. After changing, pinasakay ko siya sa backseat ng kotse ko at saka pinaandar ang sasakyan. Hindi naman siya naging pasaway sa kotse dahil busy siya sa paglalaro niya sa favorite stuffed toy niya na dala-dala lagi ng susundo sa kanya. Gusto niya kasi na lagi niyang nalalaro yun eh. Di naman nagtagal, nakarating na kami sa pupuntahan namin. We got off the car at hawak-kamay na naglakad papasok ng building.


"Good afternoon po, Director Lee!" Masayang bati samin nung guard malapit sa entrance ng building. I just smiled and slightly nodded to him.

UnblessedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon