DOKUNULMUŞ

1. Kitap - 8. Bölüm

Aynada son yirmi dakikadır denediğim dördüncü elbiseye bakarak kararımı vermiştim. Sırtımı tamamen açıkta bırakarak tümkıvrımlarını saran ve diz boyunda bitmesine rağmen önünde derin bir orta yırtmaca sahip bu siyah elbiseyi giyecektim. Bunu Isabel ile yaptığımız alışverişlerden birisinde bulmuştuk ancak henüz hiçbir yerde giymemiştim. Bu akşam özel bir akşam olacaktı ve neden olmasındı?

"Bu elbise kesinlikle daha iyi oldu."

Yerimde zıpladığımda odanın karanlık ucundaki koltukta kıvrılarak büzüşmüş birisi olduğunu fark ettim. Kıpırdandığında üzerine düşen ışıklar ile hafif bronz tenini göstermekten çekinmeyen genç kıza baktım. Kaşlarımı kaldırarak ona baktığında sanki benim odamda değilmiş gibi rahat bir şekilde oturarak bana gülümsedi.

"Yani diğer elbiselere göre dekoltesi falan bayağı iyi oldu ama yine de sen bilirsin."

"Haklısın." Derken aynada son kez kendime baktım ve hızlıca yanına gelerek koluna bir çimdik attığımda kolunu ovuşturdu.

"Pekala, hayal gücüm değilsin. Kimsin sen?"

"Bunun için gerçekten kolumu morartmana gerek var mıydı?" Derken hafifçe kızarmış kolunu ovuşturmaya devam ediyordu. "Bu akşam kolları açık kıyafet giyecek tek kişi sen değilsin." dedikten sonra yerinde kıpırdandı ve rahatsız olmuşçasına ayağa kalktı. Az önceki büzüşmüş halinin aksine oldukça uzun ve iri yapılıydı. Ve tabi ki oldukça güzeldi. Buradaki tüm kadınların bu kadar güzel olması normal miydi?

"Ben Teresa, gelecekte senin sürünün Betası olacağım. " dediğinde sözlerini algılayabilmek için birkaç saniye öylece bakmam gerekti. Uzattığı elinin hala havada beklediğini fark ettiğimde hızlıca sıkarak gülümsedim.

"Merhaba Teresa, ben de Valeri."

"Evet, biliyorum. Betan olacağım dedim ya." Derken gözlerini devirdi.

"Bende tanıştığımıza memnun oldum Teresa. Ancak orada oturup dakikalardır giyinirken beni gözetlemen için aynı şeyi söyleyemeyeceğim."

"Sadece elbise deniyordun, o kadar da önemli değil. Nasıl olsa bu akşam herkes birbirini çıplak görecek." dediğinde önce şaka yapıyor zannettim ancak yeşil gözleri şakaya ait hiçbir belirti vermediğinde söylediklerinin gerçek olduğunu anladım. Göğsüme oturan yumruyu görmezden gelmeye çalışarak konuşmaya çalışsam da sesim az önceki özgüvenli haline göre oldukça kısık çıkıyordu.

"Ne demek herkes birbirini görecek?"

"Bu ne kadar saçma bir soru. Herkes birbirini zaten akşam yemeğinde görecek, tören sırasında herkesin çıplak olacağından bahsediyorum."

Bir anda odadaki tüm hava bitmişçesine ciğerlerim yandığında derin nefesler almaya çalışarak kendimi yanımda bulunan tekli koltuğa attım.

"Bunu bilmediğini söyleme lütfen."

Başımı hayır şeklinde salladığımda gözlerini tekrardan devirdi.

Teresa'nın dudakları yana doğru kıvrıldığında kısık bir kahkaha attı. "Hadi hazırlanmaya başlayalım, bu uzun bir akşam olacağa benziyor."

***

Teresa ile birbirimize baktığımızda gülümsedik. İkimiz de elbiselerimiz içinde güzel görünüyorduk, Son yarım saatte bana töreni ve gelenekleri anlatmaya çalışıyordu. Bu onunda ilk eşleşme töreni olacaktı ve belli etmemeye çalışsa da oldukça heyecanlı olduğunun farkındaydım. Teresa dış görünüşünün farkında olan oldukça çekici ve güzel bir kızdı. Kıvrımlı ama bir o kadar da atletik bir fiziği vardı, hafif kavruk teni ve yeşil gözleriyle birlikte kumral saçları bu güzelliğini tamamlıyordu.