DOKUNULMUŞ

1. Kitap - 14. Bölüm

*Camilla, oy çokluğuyla 1 numara seçilmiştir :)*

****

Şansıma mutfakta akşamdan kalan bir sürü yemek vardı ancak içlerinden hangisini alacağıma karar vermediğim için bulduğum bir tabağa ne bulursam koyuyordum. Caspian büyük bir bardak suyu bana doğru uzattığında kulağıma kimsenin duyamayacağı şekilde fısıldadı.

"Efendi Sebastian ile Leydi Camilla çok uzun zamandır tanışıyorlar."

Sinirlendiğimi biliyorlardı, belki de bunu sandviçleri tabağa fırlatmamdan da anlamış olabilirlerdi. Lilly elmalı kurabiye dolu kabı bana doğru uzattığında gülümseyerek teşekkür ettim ve bir tanesini ağzıma attım. Belki de tatlı bir şeyler yemem beni şuan rahatlatabilecek tek şeydi.

"Bu yine de sinir bozucu, ondan hoşlanmıyorum."

derken kurabiyeleri ağzına tıkan küçük bir çocuğa benzediğimin farkındaydım, en azından mutfakta bizden başkası yoktu, herkes odasına dinlenmeye çekilmişti.

Lilly kıkırdayarak yanıma oturduğunda önceki haline göre daha rahat görünüyordu.

"Leydi Camilla, çok küçükken buraya getirildi. Savaştan sağ çıkan birkaç kişiden biri olarak kraliyet onu himayesi altına aldı. Neredeyse tüm çocukluklarını beraber geçirdikleri için kardeş gibi büyüdüler."

Demekki ona karşı bu kadar ilgili olmasının nedeni buydu, onu benim tanıyabileceğimden çok daha uzun bir süredir tanıyordu. Bu herkes Sebastian'a saygıyla yaklaşırken onun nasıl bu kadar rahat davranabildiğini de açıklıyordu.

"Bana biraz daha saldırıdan bahseder misin?"

Caspian sanki bu anı bekliyormuşçasına ellerini havada çırptı ve önümüzdeki su dolu kasede belirmeye başlayan görüntüleri işaret etti. Bir şekilde Dryad'lerin belirli güçleri olduğunu biliyordum ancak daha önce hiç canlı tanık olmamıştım. Büyülenircesine kasede beliren parlak görüntüleri izlerken bir yandan da taze pişmiş kurabiyeleri mideme indiriyordum.

"Vahşilerin ilk hedefi, diğer sürülerden tamamen bağımsız yaşayan kutup bölgeleri olmuştu. İletişimlerinin kopuk olması bir yana, yardım isteseler bile günlerce oraya kimse ulaşamazdı. Gece geç saatte saldırdılar."

Görüntüler gecenin karanlığında evlere ilerleyen silüetleri gösterirken içimin ürperdiğini hissettim.Önlerine çıkan herkesi katlederlerken çocuk ya da yetişkin ayırt etmiyorlardı. Sarı saçlarına düşen karlarla birlikte etrafta koşan sarışın minik kız görüntüde belirdiğinde buz mavisi gözlerinden onun kim olduğunu anlamıştım, Camilla karların arasında elini tuttuğu başka bir kız ile birlikte koşarak saklanacak bir yer arıyordu.

Ne kadar korkmuş olduklarını buradan bile anlayabiliyordum, sevdikleri kişiler gözlerinin önünde katlediliyordu.

O sırada görüntülerde beliren siyah kurtla birlikte her şey bulanıklaşmaya başlamıştı. En son görüntüde peşlerinde koşan birisinin parçalara ayrıldığını görmüştüm. Görüntü korkunçtu, parçalara ayrılan bedenin kanları kızların üzerine dağılırken siyah kurt sarı gözlerini etrafta gezdiriyordu. Belki de Sebastian'dan bile daha büyük olabilirdi, sarı gözleri insanın içini delip geçercesine ürpermesine neden oluyordu. Görüntü yavaş yavaş kaybolurken Caspian ne soracağımı anlamışçasına cevabı verdi.

"Gece sürüsü onları kurtardı, o gece şans eseri vahşilerin kokusunu aldılar. Leydi Camilla, kutuplardaki asillerden kalan son kişi."

Gece sürüsü..

Bu birliğin isminin geçmesi bile içimin öfkeyle dolmasına neden olmuştu.

"O siyah kurt..."