Kız yavaşça ve sessizce göz yaşlarını akıttı. Cidden babasının en sevdiği ve değer verdiği silah mıydı bu? Kızın kafasında onlarca soru dolmaya başlamıştı. Cam fanusun altındaki dolabın kapağını açtı. İçinde bi dosya ve birkaç mektup çıktı. Kız onları alıp koltuğa oturdu. Derin bir nefes aldı ve dosyayı eline aldı. Üstünde babasının adı yazıyordu. Dosyanın ilk sayfasını açtı ve okumaya başladı
/Kim Jung Woo /
Evine gelen adamlar tarafından vuruldu.
Karısı ve kendisinin mezarı birileri tarafından bahçeye gömülmüş. Kim olduğu bilinmiyor.
En büyük mafya çetesinin başı olan Jung'un şirketi, tek varisi olan çocuğuna bırakılmıştır.
Çocuğunun kim olduğu bilinmemektedir.
Ölmüş olduğu biliniyor.
Mirasın hepsi hala bankada yatmaktadır.Kız gördükleri karşısında gözyaşlarını tutamadı. Babasının ve annesinin ölümü onu çok hassas kılıyordu. Dosyayı koltuğa bırakıp yanındaki 2 zarfı alarak birisini açtı içinde ona kalan mirası görmek içini acıtmıştı. 2. Zarfta ise bi anahtar vardı. İçindeki anahtarı cebine, zarf ve dosyayı ise aldığı yere koydu. Gözyaşlarını silip son kez odaya baktı ve odadan çıktı. Kapıyı tam kitliyeceği sırada gelen sesle irkildi
Tae-Burda ne yapıyorsun yoora
Yoora- Bana neden söylemediniz?
Tae - Neyi söylemedik?
Yoora - Babamı tanıdığınızı, onun en büyük mafyalardan olduğunu. Bana neden söylemediniz?
Tae - Baban mı? sen onun çocuğu musun?
Gözlerimden yaş geldi. Kafamı sallayıp yere eğdim ve göz yaşlarımı sakladım. Tae ellerini yanaklarıma koydu ve kafamı ona bakmam için kaldırdı. Göz yaşlarımı sildi ve kapıyı kitledi sonra bana sımsıkı sarıldı. Şu çocuğun kardeşim olmasını isterdim. Biz sarılırken ben hala ağlıyordum azımdan çıkan bir hıçkırıkla devamı geldi. Hıçkırmamak için dudaklarımı dişliyordum. Ayak sesleriyle Tae'nin omzunun üstünden gelen kişiye baktım Jimin bize şaşkınca bakıyordu. Hemen yanımıza gelip Tae'yi benden ayırdı ve ellerini gözlerime koydu ve göz yaşlarımı sildi.
Jimin - Güzelim noldu? Bu halin ne ?
Yoora - Benden neden sakladı. Babam neden mafya olduğunu sakladı Jimin?
Tae - İnan bizde bilmiyoruz Yoora hadi sakin ol ve çıkalım burdan.
Jimin- Ne-e sen onun ço...
Tae - Evet Jimin devamını getirme hadi yukarı çıkalım.Yukarı çıktıktan sonra biraz oturdum ve boş duvara baktım. Kai'nin şuanda olduğu yere gitmek istiyordum. Ancak o beni anlardı.
Yoora - Kai nerde??
Jimin - Burda kalmak istemediklerini söylediler o yüzden evlerine geri döndüler.
Yoora - Tamam.Her şey çok hızlı gelişmişti .Hızla evden çıktım ve Kai'nin evine araba ile gitmeye başladım. Vardığımda arabayı park ettim ve kapıyı anahtar ile açtım, içeri girdim. Kai salonda telefonla oynuyordu. Kafasını kaldırıp bana doğru baktı. Yüzündeki yaralar geçmemişti. Onu bunca vakit nasıl unuturdum. Tam tamına 4 gün geçmişti. Kendime çok kızmıştım. O bi nevi benim kardeşimdi.
Hızlıca ona sarıldım ve kendime çektim. Onu çok özlemiştim. Kokusunu içime çekerken mutfakta salak gibi şarkı söyliyen Chenyeol beni görünce operasını yarıda kesti ve yanımıza geldi. O da üstümüze atlayıp sarılınca sevgi yumağıdan bir farkımız kalmamıştı.
Chanyeol - Heyy neden ağlıyorsun prenses?
Yoora - B-babam mafyaymış Chenyeol.
Chenyeol -...
Yoora - Ben iyi değilim babam karıncayı bile incitmezdi Chen. Nasıl en büyük mafyalardan olabilir.
Chenyeol- Bana bak prenses sakın üzülme. Hadi gel gidelim biraz gezelim.
Yoora - Kai bişey de en çok senin konuşmana ihtiyacım var sadece bir şey.Kai hiçbir şey demeden gözleri dolu bir şekilde yere bakıyordu. Anlayamadım neden konuşmuyordu. Onunla bi alakası mı vardı? Azımı açıp konuşucakken telefonum çaldı.
Katil adam/-Vardın mı?
Yoora/-Ben bu gün gelmicem eve.
Katil adam/- Hayır eve gel Yoora tek kalma lütfen .
Yoora/- Tek değilim...
Katil adam/-Kim var yanında?
Yoora/-Chenyeol var.
Katil adam/- O adamı gözüm tutmuyor Yoora.
Yoora/-Daha fazla uzatmıyacacağım. Görüşürüz...
Katil adam/-Görüşürüz...Telefonu kapattım. Chenyeol'la evden çıktık ve arabanın önüne geldik ki Chenyeol evde bir şeyini unuttuğunu söyliyip eve girdi. Ardından bende merakla gittim ve kapının aralık yerinden onları izledim. Kai ve chenyeol bir şeyler konuşuyorlardı. Biraz daha yakına gittim ve duyabiliceğim bir şekilde kafamı uzattım.
Chenyeol - Ona gerçeği neden söylemedin Kai?
Kai - Nasıl söyliyim Chenyeol bu sefer dövmekle kalmazlar öldürürler beni.
Chenyeol- Ama tek derdin bu değil demi. Seni bırakır diye korkuyorsun. Senelerdir ona aşık olduğun ve söyliyemediğin içinde korkuyorsun. Her şey için korkuyorsun. SEN Bİ KORKAKSIN.
Kai - HİÇBİR ŞEY BENİM SUÇUM DEĞİL TAMAM MI? O LANET BABAMIN YÜZÜNDEN. ÜSTÜME YIKTIĞI BELALAR YÜZÜNDEN.Daha fazla dayanamadım ve içeri girdim.
Yoora-Bana yalan söyledin.
Kai - B-bak Y-y-yoora
Yoora - Bir şey dinlemek istemiyorum. Bana aşık olduğunu neden söylemedin yada diğer her gerçeği neden korktun? . Seni dövücek adamlar kim? LANET OLSUN NE ÇOK ŞEY SAKLAMIŞSIN. BENDEN GERİZEKALI.
Kai - Üzgünüm...
Yoora - Tek diyeceğin şey bu mu? Gerçekleri bana anlatana kadar sakın YANIMA GELME DUYDUN MU BENİ.Hızlıca evden çıktım ve arabama atladım. Chenyeol peşimden koştu ama ben durmadım. Lanet gerçeklerden bıktım. Sahilin en ıssız yerine arabamı çektim ve indim. Şuan bulunduğum yerde kimse olmazdı genellikle. Hala ılık olan kumlara oturdum ve denizi izledim. Hayatımda bir sürü kötü olaylar yaşamıştım. Ancak Kai bana her zaman destek olmuştu. Hakkı çok vardı üstümde ama bana aşık olması ve babam hakkında bildiklerini düşündükçe tüylerim diken diken oluyordu.
Üşümeye başlayınca sanki ısınıcağımı düşünerek kollarımı iki yanıma sardım. Esen rüzgar tüylerimi diken diken ederken onunla beraber saçlarım arkaya doğru savruluyordu. Bir kaç dakika sonra sırtıma örtülen ceketle yine o günki gibi içim ısınmış ve tanıdık koku burnuma gelmişti. Kafamı çevirmedim. Kim olduğunu biliyordum.
Jimin- Dövüşçü kız ben geldim.
Yoora - Ama ben gittim Jimin. Tüm ölen benliğimin yanına.
Jimin - O zaman bende gelirim senle.
Yoora - Gelirmisin cidden??
Jimin - Benim yanım dövüşçü kızımın yanıKollarını bana dolamıştı. Vicudumun sıcaklığı artarken kalp atışlarım düzensizleşmişti. Bu da neydi?
Bu adamın kalbimi bu denli hızlandırması normal miydi?...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acımasız PJM
Fanfiction/Düzenlendi/ Hikaye başlangıç /20.11.2019/ Hikaye bitiş /14.05.2020/ Soğuk rüzgarın bedenime değmesine, vücudumdaki ağrıların bütün hücrelerimi sarmasını izin vererek yürüyordum. Her adımda ölüme bir adım daha yaklaşıyordum. Hekesin toz pembe bir h...