Korku, endişe ve göz yaşı birbirini tamamlayan 3 kelime ben bunları unutalı seneler olmuştu. Benim için artık güçlü durmak, öldürmek, zarar vermek hobi haline gelmişti. Ben umutlarımı, hayellerimi bırakalı çok olmuştu. Babamın izinden gitmek benim hedefim haline gelmişti.
Jimin - Artık bişey söyle Yoora yarım saatir aynı yere bakıp duruyorsun burası neresi ve o kurumuş kan izleri ne??
Yoora - Bu burdan çıkınca anlatıcam burdan çıkalım lütfen.
Jimin - Hadi gel.Dışarı çıkıp yine uçurumun kenarına oturmuştuk. Anlatmaya hazırdım ama biraz gökyüzüne bakıp onları görme umuduyla mutlu olmak istiyordum.
Yoora - Anne, baba beni duyuyorsunuz demi. Ben üzgünüm abimi kaybettim. Dedim çaresizce.
Jimin kollarını bana sardı bi anda. Bende başımı göğsüne koydum sanki saklanmak istermişcesine iyice sokuldum.
Jimin - Bence onlar seni duyup, görüyorlar. O yüzden güçlü haline geri dön dövüşçü kız ağlamak sana yakışmıyor.Gözlerimi silip kafamı kaldırdım. Rüzgar saçlarımı ve hala akan gözyaşlarımı geriye savuruyordu. Göz yaşlarım kuruyordu aynı kalbimdeki yara gibi. Ayağa kalkarak Jimin'i orada bırakıp adımlarımı yavaşça arka bahçedeki mezara doğru yönlendirdim. Geldiğimde sadece ufak diktiğimiz tahtalar vardı. Çimenler mezarın üstünü kapatıp her tarafın çimen olmasını sağlamıştı. O günden beri sadece 2 kere gelmiştim buraya. Burası bana sadece eskileri anlatıp kabuk tutmuş yaralarımı soymak gibi geliyordu.
Yavaşça 2 mezarın ortasına o günkü gibi oturdum. Ellerimi çimenlerin üstüne koydum ve gözlerimi kapattım .
Yoora -Ben geldim baba ve anne. Bakın burdayım. Sizin bir mezarınıza bile sahip çıkamadım. Ben çok üzgünüm. Affedin ben kötü bi evlatım. Sizi hep üzdüm demi. Gökyüzüne baktığım zaman beni izlediğiniz biliyordum o yüzden gelmedim buraya. Bura canımı çok yakıyor baba ve sen benim canımın yanmasından nefret edersin. İntikamınızı alıcam. Tekrardan affedin beni sizi çok seviyorum.
Jimin - Yoora
Yoora - Burdayım Jimin arka bahçede, geliyorum.Arkamı döndüğümde Jimin'i gördüm o da aynı benim gibi dolu gözlerle bana bakıyordu. Olduğum yerden kalktım. Üstüm çimen ve toprak olmuştu. Umursamadan Jimin'e koşup sarıldım.
Jimin - Artık gidelim Namjoon bizi bekliyor.
Yoora - Sen arabaya geç ben son kez veda etmek istiyorum.
Jimin - PekiJimin arabaya bidikten sonra son kez o iki mezera baktım ve
Yoora - Size yemin ederim ki katillerinizi bulup onların sizi canice öldürdüğü gibi öldürücem.Yağmur yağmaya başlamasıyla arabaya hızlı adımlarla yürüdüm. Sanki acımı içime attığım için onlar benim yerime acıyı kusuyorlardı. Üstüme gelen topraklar çamur olmuş ve kıyafetlerimi batırmıştı. Arabayı kirletmek istemiyordum. Arabanın yanında binmeden durmaya başlayınca Jimin sorar gözlerle bana bakmıştı.
Jimin - Binsene çok yağmur yağıyor. Hasta olucaksın Yoora
Yoora - Çamur olur araba olmaz.
Jimin - Saçmalama Yoora bin.
Yoora - Peki.Arabaya binip eve doğru yol aldık. Jin oppa evde yemek yapmak için malzeme olmadığını söylediği için markete uğradık. Benim üstüm çok kirli olduğu için Jimin arabadan inmememi istedi. Bende hemen kabul ettim zaten neden bu kirli kıyafetlerle insanlara görüneyim ki.
Jimin elindeki paketleri bagaja koyunca arabaya bindi ve eve sürdü. Jimin'e yardım için bir kaç poşette ben aldım ve kapıyı çaldım. Yoongi kapıyı açınca göz devirip ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim. Jin oppa beni görünce koşarak yanıma geldi.
Jin - Bebeğim noldu sana bu ne hal. Gözler şiş, üstün çamur, yoksa Jimin mi bişey yaptı?
Jimin - Niye ben bişey yapıyorum. Deprem olsa benim suçum zaten .
Jin - Tamam bebeğim hadi sen git banyo yap sonra aşağıya in oppan sana çok güzel yemekler yapıcak hadi.
Yoora - Oppa ben bebek değilim hallederim. Sizin sevginizden şu kaslarım ericek yeminle ya.
Jin - Oppaya laf yetiştirilmez hadi git hadiii.
Yoora - Tamam tamamm gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acımasız PJM
Fanfic/Düzenlendi/ Hikaye başlangıç /20.11.2019/ Hikaye bitiş /14.05.2020/ Soğuk rüzgarın bedenime değmesine, vücudumdaki ağrıların bütün hücrelerimi sarmasını izin vererek yürüyordum. Her adımda ölüme bir adım daha yaklaşıyordum. Hekesin toz pembe bir h...