Live For A Reason.

Κεφάλαιο -25-

Όλα είναι σκοτεινά κι εγώ δεν βλέπω τίποτα παρά μόνο ένα αχνό φως στο βάθος. Τι να είναι άραγε; Θέλω να το πλησιάσω όμως τα πόδια μου δεν κουνιούνται. Έχω κολλήσει εδώ και δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό το μέρος.

«Αριέλα...» ακούω κάποιον να με φωνάζει από αυτό το βάθος όμως δεν μπορώ να μιλήσω. Ανοίγω το στόμα μου για να απαντήσω όμως δεν ακούγεται τίποτα. Έχω χάσει την φωνή μου.

«Αριέλα, δεν φταις εσύ για ότι έγινε. Ήταν ατύχημα.» ακούω ξανά και τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. Εγώ έφταιγα. Εγώ και μόνο εγώ, όμως δεν μπορώ να το παραδεχτώ διότι η φωνή μου δεν υπάρχει. Θέλω να ουρλιάξω, να ξεσπάσω όμως είναι αδύνατον. Θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από αυτό το ατύχημα όπου πάντα θα στοιχειώνει τα όνειρα μου.

«Αριέλα, ο Τζέισον σε αγαπάει. Κάνε ευτυχισμένο τον αδερφό μου.» άκουσα ξανά αυτήν την φωνή κι ένα ρίγος διαπέρασε όλο μου το κορμί. Τα μάτια μου είναι βουρκωμένα όμως δάκρυ δεν τρέχει. Είμαι κοκαλωμένη στην θέση μου χωρίς να μπορώ να κουνήσω ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι.

«Αριέλα..» νιώθω την ζεστή ανάσα κάπου στον ώμο μου. «Αριέλα..» ακούω ξανά όμως κλείνω σφιχτά τα μάτια μου. Δεν θέλω να τα ανοίξω. Δεν θέλω να παραδεχτώ την αλήθεια.

«Αριέλα, ξύπνα.» ανοίγω τελικά τα μάτια μου και βλέπω τα όμορφα μάτια της μητέρας μου να με κοιτούν ανήσυχα. Τα μάγουλα μου είναι υγρά και τα μάτια μου τσούζουν. «Έβλεπες εφιάλτη;» με ρωτά.

Είναι τόσο τρομαχτικό. Τελικά αυτή η μαύρη σκιά που έβλεπα στον ύπνο μου, ήταν ο αδερφός του Τζέισον, ο Τζάστιν. Θεούλη μου! Πρέπει να βρω τον Τζέισον.

«Ναι μαμά, αλλά δεν έχει σημασία.» της λέω και κοιτώ μακριά... πίσω της.

«Τι έβλεπες μωρό μου; Φαινόταν ότι βασανιζόσουν. Ανησύχησα.» μου λέει η μητέρα μου όμως νιώθω ακόμη τόσο άσχημα μετά από αυτό το όνειρο.

«Δεν έχει σημασία μαμά. Πρέπει να βρω τον Τζέισον, πρέπει να γυρίσουμε στην Γαλλία. Σε έναν μήνα είναι ο γάμος μας κι εγώ ούτε για πρόβα νυφικού δεν έχω καταφέρει να πάω.» της λέω αποφεύγοντας το βλέμμα της και πηγαίνω στο προσωπικό μου μπάνιο. Πλένω το πρόσωπο μου και ύστερα τα δόντια μου. Κοιτάζομαι για λίγο στον καθρέπτη και συνειδητοποιώ πόσο άσχημο είναι αυτό που έκανα. Πρέπει να το αποκαλύψω στον Τζέισον και τότε να αποφασίσει αν θέλει να με παντρευτεί; Ή να τον παντρευτώ και όταν νιώσω έτοιμη να του το πω; Γιατί να μου συμβαίνει αυτό;